Δεν έχω τι να βάλω.

Θα μπορούσα να γράψω σήμερα πως πέρασα το Σαββατόβραδό μου, όπου έγιναν διάφορα κουλά. «Χτύπησα» έναν αλβανό σερβιτόρο, τον Λευτέρη, γνώρισα την Έλενα Βέντη (απλά) η κολλητή μου τη σταυροφίλησε κιόλας και της ανακοίνωσε ότι είναι θαυμάστριά της (εγκεφαλικό) κι επιπλέον ανακάλυψε στις τουαλέτες του μαγαζιού ότι ο τραγουδιστής κάποτε κούναγε μια μπίρα σ’ένα σήριαλ με τον Κωνσταντίνου και τη Φραγκούλη. Ο τύπος το παραδέχτηκε, την κούναγε. Μεταξύ μας, χαίρομαι ν’ανακαλύπτω ότι οι φίλες μου είναι πιο κουλές από μένα.
Βασικά αυτά θα τα έγραφα τη Δευτέρα αν δεν ήμουνα εγκεφαλικά νεκρή από το ξενύχτι. Αλλά πλέον σήμερα έχω σοβαρότερα προβλήματα.
Με προβληματίζει ο εθνικοσοσιαλισμός. Είμαι άσχετη και συνειδητά απολιτίκ γκόμενα. Απολιτίκ από ιδεολογία. Διότι γνωρίζω πολύ καλά, με άφθονα ιστορικά παραδείγματα ότι οποιαδήποτε ιδεολογία γίνει εξουσία, καταλήγει να ομοιάζει στην απερχόμενη (και μάλλον αντίθετη ιδεολογικά) εξουσία.
Διότι μη μου πει κανείς ότι τελικά, στο αποτέλεσμά τους για τον απλό κοσμάκη είχαν διαφορά μεγάλη τα στρατόπεδα συγκέντρωσης του Χίτλερ και τα σοβιετικά γκουλαγκ του Στάλιν.
(ο Στάλιν δε τα έκανε τα γκουλαγκ; Ή κανας άλλος παπάρας που μου διαφεύγει;)
‘Η ότι έχει μεγάλη διαφορά για τον έλληνα που δεν «τα τρώει» αν είναι στην εξουσία το ΠΑΣΟΚ ή η ΝΔ.
Ας βρεθεί μια ιδεολογία που να μη το κάνει αυτό κι εγώ να την παραδεχτώ. Αλλά στο μεταξύ τις έχω χεσμένες τις ιδεολογίες.
Συνεπώς δε γνωρίζω τι ακριβώς πρεσβεύει ο εθνικοσοσιαλισμός, πέρα από το γεγονός ότι δε μου αρέσει επειδή συνδέεται με το ρατσισμό και το φασισμό. Ιδεολογίες που τις κατακρίνω βαθύτατα, διότι ενδέχεται κάποια στιγμή στο μέλλον να ερωτευτώ και να θελήσω να παντρευτώ έναν μαύρο. Δε θέλω διάφορους Χρυσαυγίτες π.χ. στην εκκλησία/δημαρχείο να μας απειλούν.
Υποψιάζομαι όμως ότι έχει σχέση με τον αναρχισμό και τους κουκουλοφόρους, κι ας είναι και καλά αντίθετες (;) (νομίζω) ιδεολογίες.Έχω δε καταλήξει σε αυτό το συμπέρασμα διότι όλοι τους κάτι έχουν εναντίον της γούνας μου.
Π.χ. για έναν κουκουλοφόρο καταληψία, αντιεξουσιαστή και άπλυτο γνωρίζω ότι, εάν σκάσω μύτη στο σπίτι του αδερφού του με τη γούνα μου, θα γίνει το Κούγκι και το Αρκάδι μαζί. Από την άλλη είμαι καλεσμένη σε κάποια εθνικοσοσιαλιστική εκδήλωση και μου έχουν απαγορέψει να βάλω γούνα. Ή γόβα. Ή φούστα. Ή ντεκολτέ. Σχεδόν δεν έχω τι σκατά να βάλω, δηλαδή. Με τι έχουν όλοι τους με τη γούνα μου;
Και σκέφτομαι να πάω διότι ο Λυσίας έχει πει ότι «ο νέος δεν πρέπει ν’αφήνει τίποτα αδοκίμαστο». Αν και είμαι σίγουρη (από τις περιγραφές) ότι θα σκυλοβαρεθώ. Μπορεί βέβαια να βρώ άντρα μιας και θα είναι πήχτρα στους άντρες, με αναλογία ανδρών – γυναικών 9 προς ένα. Δε θα τον γουστάρω βέβαια μάλλον γιατί θ’αρχίσει ο τύπος να πετάει τίποτα εθνικοσοσιαλιστικά και θα σπαστώ, καθότι σιχαίνομαι και το δογματισμό.
Άρα μηδέν εις το πηλίκο.