Γιατί το λάδι;

Τελικά τι είναι νηστίσιμο και τι όχι; Δε βγάζω άκρη με αυτούς τους στείρους, ανούσιους και δαιδαλώδεις κανόνες της Αγίας Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας. Κατανοώ ότι:
1. είναι αρτύσιμα τα έμβια όντα με κόκκινο αίμα και τα προϊόντα τους. Γι’αυτό ΟΧΙ κρέας ή ψάρι, όχι κοτόπουλο, όχι γάλα, όχι τυρί, όχι αυγά. Tres bien.
2. τα υπόλοιπα έμβια όντα που δεν είχανε την τιμή να έχουνε κόκκινο αίμα, δεν έχουνε ούτε ψυχή, ούτε στον χριστιανισμό μοίρα. Γι’αυτό είναι νηστίσιμα τα λοιπά θαλασσινά.
3. Όλα τα υπόλοιπα φαγώσιμα του φυτικού βασιλείου είναι και αυτά νηστίσιμα. Και ούτε έχει υποπέσει στην αντίληψή μου άλλη εξαίρεση αυτών και των παραγώγων τους πέρα από το λάδι. Το μεγάλο πρόβλημα που είχα πάντα στους κανόνες της νηστείας είναι το λάδι. Γιατί στον πούτσο είναι νηστίσιμη η ελιά και όχι το λάδι; Μου έχει βγάλει το λάδι η προσπάθεια για εύρεση της απάντησης σε αυτό το ουσιώδες ερώτημα της ύπαρξής μου. Το ότι δεν νηστεύω ποτέ και είμαι αγνωστικίστρια είναι επουσιώδες.

ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΛΑΔΙ ΚΑΙ ΟΧΙ Η ΕΛΙΑ;

Και από κοντά, είναι νηστίσιμες οι πίπες; Μαθαίνω ότι το σεξ είναι αρτύσιμο, αλλά μήπως είναι σαν το λάδι και την ελιά το πράμα; Αρτύσιμο το σεξ, νηστίσιμες οι πίπες; Και κάνει να τα καταπίνεις τη σαρακοστή; Κανείς διατροφικός κανών από τους παραπάνω δε με βοηθάει και πολύ στην ουσία.
Κάνω την υπόθεση ότι μιας και είναι παράγωγο έμβιου όντος με κόκκινο αίμα και ειδικότερα από τη στιγμή που περιέχουν εν δυνάμει έμβια όντα είναι αρτύσιμα. Μήπως αν έπαιρνα πίπα από καλαμάρι να τα κατάπινα κιόλας άφοβα;
Ο φίλος του Μπομπ ο Καλαμάρης έχει τηλέφωνο; Το έχει κανείς σας;