Γαμοπρίνου

Και γαμομποντιλάιν και γαμοκαιλοιπά. Και γαμοτηλεμάρκετινγκ και τηλεπωλήσεις.
Μου τη δίνουν όσο δε γίνεται ΟΛΟΙ ΤΟΥΣ, ανά περιόδους, δηλαδή κάθε όποτε τους καβλώνει και θυμούνται να με ενοχλήσουν τηλεφωνικά και να με κάνουν ανθρώπινο τούρμπο. Δηλαδή περίπου μια φορά το εξάμηνο. Δυστυχώς έχουν και άψογο τάιμινγκ και με πετυχαίνουν πάντα σε στιγμές που βιάζομαι του σκοτωμού και δε μπορώ να τοποθετηθώ σωστά και ν’ αναπτυχθώ σε επιχειρήματα και μπινελίκια όπως πρέπει. Συνήθως ή είμαι μέσα στη μπανιέρα κι έχω πάρει το φορητό στο μπάνιο και κρυώνω πολύ για να παρατείνω το τηλεφώνημα πάνω από το ελάχιστο δυνατό. Δηλαδή λέω έξαλλη ότι δεν ενδιαφέρομαι και το κλείνω κατάμουτρα. Ή χέζομαι/ κατουριέμαι. Ή έχω φαΐ στη φωτιά. Ή βλέπω στην τιβι κάτι και είναι σε κρίσιμο σημείο.
Ή απλά συνήθως σκέφτομαι την καημένη την τηλεφωνήτρια που πληρώνεται με τα ραντεβού που κλείνει και είναι συνήθως καμιά φοιτήτρια/ άνεργη πτυχιούχος που της πασάρουνε μια λίστα και της λένε «τηλεφώνα!». Έχω κι εγώ υπάρξει άνεργη πτυχιούχος και το βουλώνω.
Στο κάτω κάτω είναι και δική μου υπαιτιότητα που έχουν το τηλέφωνό μου. Ηλιθιωδώς στο παρελθόν με σταμάτησε η κλασσική κοπελιά στο δρόμο με το κλασσικό δωράκι και «περάστε πάνω να το παραλάβετε». Και να πω ότι δεν ήξερα… ήξερα! Και γι’ αυτό μέχρι εκείνη τη μέρα έπαιρναν τον πούλο. Έλα όμως που είχα αποφασίσει ότι έπρεπε πια να πάω έστω και μια φορά να κάνω έναν καθαρισμό/ περιποίηση στη μούρη μου από επαγγελματία, ν’ αποχαιρετίσω οριστικά τα αχνά σημάδια της εφηβείας. Φορτώθηκα βέβαια ολόκληρο πακετάκι δεκατόσων επισκέψεων με έκδοση πιστωτικής για πληρωμή. Κι επειδή δε γούσταρα τη φάση και τη δέσμευση της πιστωτικής τα πλήρωσα προκαταβολικά κας σαν καλό κοριτσάκι. Πράγμα που μάλλον με έκανε να φανώ σαν καλό αρνί για άρμεγμα γιατί μέχρι να ολοκληρωθεί το πακετάκι (ας κάνουμε και κάτι για την σπάνια λουλουδένια ομορφιά μας άπαξ έστω) ανά τακτά χρονικά διαστήματα μετά την περιποίηση με καλούσαν σε ένα γραφειάκι για «ενημέρωση». Δηλαδή για να με βάλουν κάτω και να προσπαθήσουν όσο πιο εκβιαστικά και πιεστικά γινόταν, με επιχειρήματα που μόνο χάπατο θα τα έχαβε, να μου πουλήσουν καινούρια πακετάκια πριν ολοκληρωθεί το αρχικό. Λες και ήταν δυνατό να με πείσει μια σπυριάρα γκόμενα δέκα χρόνια μεγαλύτερή μου ότι χρειαζόμουνα προχωρημένη περιποίηση, σαν κι αυτή που έβλεπα να τρώνε στη μούρη κάτι γριές στα διπλανά κρεβατάκια.
Έλεγα λοιπόν διάφορες μαλακίες του στιλ δεν έχω χρόνο, δεν έχω λεφτά, απολύθηκα και απέφευγα με χάρη τις ντρίμπλες. Φυσικά έχουν το τηλέφωνό μου και ενοχλούν κάθε τρεις και λίγο με δωράκι. Που για να τα πάρεις θα πρέπει ν’αγοράσεις καινούριο πακέτο.
Αλλά η χθεσινή γκόμενα μου την έδωσε τρελά. Με παίρνεις κυρά μου απόγευμα που ο φυσιολογικός κόσμος μόλις γυρνάει από τη δουλειά και κάθεται να φάει μια μπουκιά φαΐ. Σου λέω σχεδόν ουρλιάζοντας και μεσ’τα νεύρα και την αγένεια ότι δεν ενδιαφέρομαι και αφήστε με ήσυχη. Και τολμάς και ξαναπαίρνεις στο καπάκι;;;; Έχε χάρη που είχα φαΐ στη φωτιά αλλιώς θα καθόμουν να σου απαντήσω καταλλήλως. Και ορκίζομαι ότι την επόμενη φορά θα το κάνω δε πα να καίγεται το σύμπαν.
Ναι ΕΙΜΑΙ δυσαρεστημένη. Διότι είστε ψεύτες. Δε μπορείς να λες στην κάθε ανυποψίαστη γυναικούλα ότι κέρδισε δώρο μια περιποίηση, να τη σέρνεις στα γραφεία σου και μετά να την πατάς κάτω με κάθε ψυχολογικό κόλπο που διαθέτεις για να πάρει ολόκληρο πρόγραμμα μηνών. ΞΕΡΩ ότι δεν είναι ένα απλό δωράκι και άσ’τα σάπια. Και τολμάς και ξαναπαίρνεις όταν σου λέω ουρλιάζοντας ότι ενοχλείς; Παίρνεις σε σπίτι απογευματιάτικα και ακούς και φωνές στο βάθος και σου λέω αγενώς και κόβοντας την ευφράδειά σου ότι έχω άρρωστο άνθρωπο και τολμάς να συνεχίζεις να με κρατάς στο τηλέφωνο; Καλά πόσο ηλίθια είσαι; ΕΓΩ φταίω που δε σε είπα ηλίθια και που δε σε απείλησα ότι αν πάθει κάτι ο άρρωστος όσο με κρατάς θα σου κάνω μήνυση. Όχι στα γαμοπρίνου, σε σένα προσωπικά. Και μιας και το τηλεφώνημα μαγνητοφωνείται έχω μια χαρά καταγεγραμμένη τη φωνούλα σου καριολίτσα.
Αλλά δε θα ξαναπάρει κανείς τους;
Σκατά, όλο αυτό λέω. Γερνάω και μαλακώνω.

Y.Γ. άσχετο αλλά φρέσκο: άτιμο πράγμα η κύστη στις γριές. Κατέβηκα κάτω στο ΑΤΜ να πληρώσω την ΕΥΔΑΠ και κατουριόμουνα τόσο πολύ που μόνο που δε το κράταγα μεσ'το δρόμο. Τελειώνω και ξαναμπαίνω στο κτίριο και μου λέει ένας νεαρός που έβγαινε καλημέρα. Ο κακομοίρης. Ούτε που τον κοίταξα. Του γαύγισα ένα καλημέρα κι έφυγα τρέχοντας. Τέτοια κάνω και σιγά μη σταυρώσω γκόμενο.