Είμαι μαλάκας.

Και οι άνθρωποι ΔΕ μαθαίνουν από τα λάθη τους. Ή μήπως έχει κάποιο παράδειγμα η Ιστορία να με αντικρούσει;
Πάντα οι άνθρωποι κάνανε τα ίδια λάθη, σε αέναους κύκλους.
Μόνο που γερνάω. Και αλλάζω.
Και ξαφνικά αρχίζουν να με πειράζουν τα πράγματα που παλιά τα πέρναγα στο ντούκου.
Σαν να περνάω ξαφνικά μόνο πνευμονίες τα παλιά κρυολογήματα.
Κι όμως συνεχίζω.
Γιατί στην αρχή είναι ωραία. Πετάς. Γίνεσαι.
Μόνο που τώρα πια στην πτώση σπάω τα πόδια μου.
Αντί να προσγειώνομαι με τα 4, όπως παλιά, και την ουρά ψηλά.....