Θα σκίσω τα ρούχα μου!

Mπισκοτάκι άσε με ήσυχη. Όλο γκρινιάζεις ότι δε γράφω και όλο ζητάς να γράφω συχνότερα. Είσαι πολύ νήντη τελικά και με πιέζεις. Έτσι θα είσαι και άμα παντρευτούμε;
Σήμερα ειδικά δε μπορώ να γράψω με τίποτα και φταις εσύ. Δε φτάνει που με ξενύχτησες κι έχω ένα κεφάλι-καζάνι κι έναν πονοκέφαλο-τρυπάνι, θες και να γράψω.
Και είμαι και φιλότιμη, το ξέρω, και σούπερ έντιμη εργαζόμενη, που δεν κάνω ποτέ στη δουλειά την άρρωστη όταν ξενυχτάω, αλλά σούρνω το σαπισμένο πτώμα μου στο κέντρο και λαγοκοιμάμαι πάνω στο γραφείο μου.
Αυτοδιακόπτομαι μόνο για ν’απαντήσω στα κουλά τηλέφωνα και να συντάξω μαλακίες.
Δεν έχω ούτε διάθεση να φάω , με βλέπω να γυρνάω σπίτι κι αντί να φτιάχνω τις γαρίδες που έλεγα, να ξεραίνομαι μέχρι τ’απόγευμα.
Και θες και να γράψω; Τι να γράψω; Πώς να είμαι σπιρτόζα, ευρηματική, κ.λ.π. ούσα άυπνη; Εδώ κοιτάω το ίδιο έγγραφο 3 λεπτά πριν καταλάβω ποια είναι τα σχετικά, λες και έχω πάθει μείωση Άη Κιου γύρω στις 30 μονάδες. Ευτυχώς που έχω πρόθυμα στο μαστίγωμα τσιράκια να υπολογίζουν τα ποσά, αλλιώς προέβλεπα τρελό αλαλούμ.
Και θες και προνομιακή μεταχείριση, τουτέστιν να ξέρεις το θέμα από την προηγούμενη!
Εδώ δε ξέρω ΕΓΩ το θέμα από το ίδιο πρωινό!
Γκρρρρρ
Τελικά δεν έπρεπε να σου είχα αποκαλύψει ποτέ ότι έχω μπλογκ.
Κι όχι μόνο σε σένα. Θα είχα αποφύγει και διάφορους καυγάδες έτσι. Κι εσύ το ίδιο. Όπως ο Χ που έπεσε τρελό βρισίδι όταν έμαθε πως τον δουλεύαμε μεσ' τη μούρη του που την έπεφτε σωρηδόν σε ολόκληρη γυναικοπαρέα.
Ή η Ψ που δε της άρεσε ο τρόπος γραφής σ’ένα κείμενό μου και θύμωσε μαζί μου.
Άντε που μου θες και κείμενα κατά παραγγελία.
Η διάθεση και η έμπνευση δεν παραγγέλλονται, είναι παιδιά της συγκυρίας.
Τον πούλο που μου θες και καινούριο κείμενο.
Άντε μη πάω στη ζούγκλα με τον Ταρζάν τον παιδικό μου φίλο. Και τα φτιάξω με την Τσίτα. Θα ερωτευτώ τον Παπανδρέου και δε ξαναγαπάω θηλυκό.