Απολογισμός 2008

Δε ξέρω. Για μένα, σταμάτησε ο τρόμος. Επιτέλους σαν τους άλλους ανθρώπους. Ελεύθερη.
Για όλο τον κόσμο, νομίζω, το 2008 τελικά ήταν χρονιά θανάτου.
Γενάρη ξεκινήσαμε με τον Χριστόδουλο.
Ακολούθησε ο Σεριανόπουλος. Ο Μάριος Τόκας,η Έλενα Ναθαναήλ, η μάνα της τρελής προϊσταμένης μου, ο Ντίνος Δημόπουλος, ο Ζυλ Ντασσέν, ο Σταύρος Ξενίδης, ο Υβ Σεν Λωράν, ο δημοσιογράφος Κοίλαρης ο Σταύρος Παράβας, η Βέρα Ζαβιτσάνου, η Όπυ Ζούνη, ο Πολ Νιούμαν, ο νοικάρης μου.
Ο Αλέξης, ο Μπάμπης Λαζαρίδης-σύντροφος Αγγελικής Ηλιάδη, η μάνα μου, ο Χρήστος Ευθυμίου, ο πατήρ Παπαρίζος.
Κάθε χρόνο πεθαίνουν εκατομμύρια άνθρωποι, το ξέρω, απλά νομίζω φέτος, οι πιο γνωστοί μας.
Μπορεί απλά εμένα να μου φαίνεται έτσι.



Και όπως έλεγε η μάνα μου, «κρυφ’το, να μη σου φαίνεται».