Απαξίωση

- Πάμε μια βόλτα;
- Αμέ. Γουστάρω.
- Ρε συ, άκου μια αστεία ιστορία.
- Για πες.
- ....................................
- Χαχαχαχαχα ρε τέλεια
- Χαχαχαχααχαχαχαχα

......................................................................................

- Να σου πω μια αστεία ιστορία;
- Πες μου.
- ................................
- Χαχαχαχαχαχα! Φοβερή! Που την άκουσες;
- Χτες μου την είπε ο Νίκος.
- Ωπα! Έλα ρε Νίκο τώρα μου’λεγε ο Θάνος μια αστεία ιστορία που του είπες χτες.
- Τι; Γιατί ρε μαλάκα του την είπες; Πας και λες ότι προλάβεις; Για να διασκεδάσεις τον κάθε μαλάκα; Κλόουν είσαι ρε; Η ιστορία είναι δική μου και μόνο δική μου ιδιοκτησία, δεν έχει σημασία που την έζησες κι εσύ, αλλά τέτοιος είσαι, αναίσθητος και αδιάφορος για τους άλλους. Χώρια που σε άκουγα όπως πλησίαζα και φαινόταν από τον τρόπο που την έλεγες η κακία σου, η ζήλια σου για μένα. Και την είπες και χάλια. Καθόλου χιούμορ δεν έχεις ρε; Έννοια σου και δεν πρόκειται να σου ξαναπώ ποτέ τίποτα, ούτε να ξαναβγώ μαζί σου. Εγώ νόμιζα ότι περνάγαμε καλά μαζί, αλλά εσύ μόνο να με θάψεις στους άλλους τελικά έχεις στο μυαλό σου. Τώρα καταλαβαίνω ότι μου έκανες το φίλο μόνο και μόνο για να τροφοδοτείς τους άλλους με κακεντρεχή και απαξιωτικά σχόλια γύρω από το άτομό μου και με χυδαιότητες. Σε κόβω από παρέα.

Για την Α.