Φαγητό και sex

Έχω πάει προχτές στο σουπερμάρκετ κι εκεί που στέκω ουρά για το ταμείο παρατηρώ τον μπροστινό μου. Είμαι μια άσχετη τ’ομολογώ στο να ξεχωρίζω αν ο άλλος είναι γκέης ή όχι και μάλλον επειδή δε μ’ ενδιαφέρει και καθόλου. Κανονικά ούτε που θα τον έβλεπα αν δεν ήταν σχετικά ωραίο παιδί και αν δεν μ’ενδιέφερε να κάνω τον επιθεωρητή ξένων καροτσιών. Πάντα χαζεύω τι αγοράζουν οι άλλοι, όπως χαζεύω και τι τρώνε οι άλλοι στις ταβέρνες.
1 εξάδα γυάλινα μπουκάλια περιέ (τι στον πούτσο, δεν έχει βρύση σπίτι του;)
Κομμένη σαλάτα (ή σπανάκι ή ανάμικτη, δε βλέπω από τόσο μακριά)
Συσκευασία έτοιμων κρουασάν (6άδα)
Μελιτζανοσαλάτα ΒΕΜ (ΒΕΜ; Αυτές δεν είχαν κατηγορηθεί για κάτι; Νομίζω η μουστάρδα τους….εεεε…. για πολλά Ε;)
Κονσέρβες τόνο
2 κουτιά γάλα
Εντάξει λοιπόν, είναι εμφανές ότι ψωνίζει για ένα άτομο. Το πουλάκι μου, κάνει και δίαιτα. Πιθανόν και γυμναστήριο ε; (τι σκατά εννοούν όταν λένε αδελφές γυμναστηρίου; Τούτος εδώ είναι αδύνατος σαν τσίρος με love handles και καθόλου μουσκουλιάρης)
Μένει μόνος και προφανώς είναι ματσωμένος. Και λίγο ψώνιο. Και μόνο το να μένεις μόνος σ’αυτή την περιοχή σημαίνει ότι είσαι ματσωμένος. Και λίγο ψώνιο. Ο τύπος μπροστά μου είναι κοντά στα τριάντα, και τίγκα στις φίρμες, είμαι σίγουρη. Δεν αναγνωρίζω τις φίρμες διότι είμαι μια γύφτισσα, αλλά φορά αθλητικό ντολτσεγκαμπανα (το γράφει) και τζιν ντιζελ και τρέντι γυαλί (δε βλέπω από τόσο μακριά, είμαι και μιας ηλικίας) και κρατάει έναν απίστευτο πάνινο χαρτοφύλακα με δέρμα (ναι τύπου χαρτοφύλακα για να πας στο σουπερμάρκετ!) με μια ακαθόριστη μεταλλική σύνθεση που μοιάζει με μια μπάλα με φυτεμένο πάνω της έναν σταυρό και γύρω μια φούρλα. Τελοσπάντων, συνεχίζω, και μόνο να μένεις μόνος εδώ σημαίνει χρήμα. Εκτός αν «μένεις μόνος» στο δώμα που σου έχουν παραχωρήσει η γονείς σου στη μαιζονέτα τους και είναι αρκετά ευρύχωρο για γκαρσονιέρα-λοφτ.
(Λοφτ κανονικά δε λέμε έναν τεράστιο χώρο ενιαίο, ο οποίος αν είχε τοίχους θα ήταν ένα τριάρι κομπλέ με 2 μπάνια και δωμάτιο υπηρεσίας; Ε για γκαρσονιέρα-λοφτ φαντάσου το ένα τέταρτο αυτού του χώρου και ούτε. Απλά τον ενιαίο χώρο μιας γκαρσονιέρας.)
Και ο τύπος δεν έχει καθόλου χαρτικά-καθαριστικά στο καρότσι του, ούτε καν ένα σαπουνάκι για τα χέρια. Άρα ή "μένει μόνος" του ή μένει με τους γονείς του και απλά ψωνίζει το φαί του μόνος του, άλλος ασχολείται με την αγορά κωλόχαρτου και χλωρίνης.
Αλλά δεν κάνω κείμενο για να μιλήσω για την κτηματομεσιτική αγορά στο προάστιο.
Γράφω για φαί και σεξ.
Εγώ, που προσδιορίζω το άτομό μου ως ετεροφυλόφιλη γυναίκα, τι σκατά διαφορές έχω λοιπόν στο περίφημο «καλάθι της νοικοκυράς» από τον απροσδιόριστο νεαρό εμπρός μου; Συνειδητοποιώ ότι αδυνατώ ν’απαντήσω με μια πρόχειρη ματιά στο δικό μου καρότσι, καθώς δε ψωνίζω για μένα αλλά για τον πατέρα μου. Κι εγώ συνήθως δεν πάω στο σουπερμάρκετ για τα ψώνια της εβδομάδας όπως ο κάθε νοικοκύρης (και πιθανόν και ο νεαρός εμπρός μου). Γιατί για να πας σ’ένα σουπερμάρκετ όπου θα πάρεις αμάξι και θα παρκάρεις στο τεράστιο πάρκιν του για να το διασχίσεις με το καρότσι που θα πάρεις για να βάλεις τα ψώνια σου μέσα καιταλοιπά, πας για εβδομαδιαίο ανεφοδιασμό. Το δικό μου σουπερμάρκετ είναι κούτσικο, δίχως πάρκιν και χωμένο ανάμεσα στα σπίτια, δε πιάνει ένα τετράγωνο μόνο του. Επίσης είναι 1,5 τετράγωνο μακριά από το σπίτι μου, άρα, ναι, μπορεί να πεταχτώ και για ένα πακέτο βούτυρο ΜΟΝΟ.
Τέλοσπάντων, το ψυγείο μου και τα ντουλάπια μου συνήθως έχουν: ζυμαρικά (2 είδη τουλάχιστον), ρύζι, κόκκινο κρέας, κοτόπουλο, μπέηκον, γάλα, τυρί, ψάρι (φιλέτα μπακαλιάρο ή γλώσσα), ντομάτες, αγγούρια, λεμόνια, κρεμμυδόσκορδα, πατάτες, μαρμελαδόμελα, γαρίδες, ελαιόλαδο, φάβα, ξύδι, αυγά, πουμαρό, βούτυρο, κύβους και διάφορα τσιριμπιρδόνια για τη μαγειρική (αλατοπίπερο, τριμμένο γαρύφαλλο, μοσχοκάρυδο, κανέλα, κ.λ.π.).
Ο τύπος μπροστά μου από νεκρό ζώο έχει μόνο κονσέρβα τόνο. Μπλιαχ! Θα μπορούσε να μη τρώει και κρέας, βέβαια. Δε ξέρω πραγματικά αν θα μπορούσα εγώ να κάνω παρέα με κάποιον που δε τρώει κρέας. Είναι σα να κλείνεις την πόρτα στη μισή μαγειρική. Δηλαδή ν’αποδιώχνεις τη μισή απόλαυση. Αν ο άνθρωπος δεν ξέρει να φάει, δε ξέρει ν’απολαύσει το φαί του, άρα και τη ζωή του. Ναι, εγώ το πιστεύω, είμαστε ότι τρώμε από την άποψη ότι αν δεν τρώμε όμορφα και νόστιμα πράματα δεν ξέρουμε να ζήσουμε όμορφα και νόστιμα, οι κακόφαγοι άνθρωποι είναι και μίζεροι άνθρωποι. Παντού.
Αναρωτιέμαι λοιπόν η μαύρη, μετά από όλη αυτή τη λογοδιάρροια, αυτά τρώνε οι single ή οι γκέηδες νοτίων προαστίων;
Των άλλων περιοχών τρώνε τα ίδια; *
Αδελφή γυμναστηρίου (λέμε τώρα) σημαίνει περιέ και τόνο και μαρούλι;
Υπάρχουν γκέηδες που τρώνε σπαλομπριζόλα χοιρινή και σαλάμι αέρος εκτός από το Νανάκο;


*Αυτό το κείμενο γράφτηκε χτες το μεσημέρι -μόνο του- με σκοπό να χτενιστεί σήμερα το πρωί –πάλι μόνο του- και ν’ανέβει (στο παλκοσένικο). Καμμιά φορά οι εξελίξεις με προλαβαίνουν.