Δευτέρα 9 Ιουνίου 2008

Τι έκανα την ημέρα του Γκαίη Πράηντ.

Τι κάνει λοιπόν ένα κατά βάση (πρακτικά τουλάχιστον) ετεροφυλόφυλο κορίτσι την ημέρα του Γκέη Πράιντ;
Πάει με τους γκέηδες φίλους για συμπαράσταση;
Πάει με τους χρυσαυγίτες φίλους για συμπαράσταση;
Πάει για βρούβες;
Εγώ διάλεξα το τρίτο.
Εγώ την ημέρα του Πράιντ, κυριακάτικα, καλοκαιριάτικα έσκαβα.
Ή περίπου.
Γιατί μόνο με σκάψιμο μπορεί να συγκριθεί αυτό που έκανα.
Ο πατέρας μου αποφάσισε να ξεφορτωθεί τα σκουπίδια του!
Πάντα με έθλιβαν τα κατοχικά σύνδρομα των δικών μου. Ένα από αυτά οδήγησε το (πανέμορφο) πατρικό μου να μοιάζει με τη χωματερή των Λιοσίων.
«Δεν πετάμε τίποτα».
«Φύλα το, μπορεί να χρειαστεί κάπου».
Αυτή η γαμημένη λογική έχει συσσωρεύσει τόνους άχρηστων σκουπιδιών σε ντουλάπες, πατάρια, υπόγεια, πάνω σε γραφεία, τραπεζάκια σαλονιού, συρτάρια και ντουλάπια κουζίνας, κ.λ.π.
Γιατί φυσικά και φυλάμε το γιογιό της μικρής, μπορεί να έρθει κανά άλλο πιτσιρίκι σπίτι και να θέλει να κατουρήσει. Ανεξαρτήτως αν τα τελευταία 20 χρόνια έχουν έρθει άπειρα πιτσιρίκια και κανένα δεν τα έχει κάνει στο γιογιό.
Και οι σχολικές τσάντες της μικρής μπορεί να χρειαστούν. Ανεξαρτήτως αν δε σκοπεύουμε να κάνουμε άλλο παιδί. Μπορεί και να τις χαρίσουμε σε κανένα παιδάκι που δεν έχει. Ανεξαρτήτως αν η γειτονιά είναι «χάι» και όλα τα παιδάκια έχουν, ενώ οι τσαντούλες είναι διαλυμένες.
Άπειρα χαρτάκια. Γιατί το σεβόμαστε το χαρτί. Και μαζεύουμε παλιά αχρησιμοποιήτα ψηφοδέλτια για να φτιάξουμε μπλοκάκια, όπως κρατάμε ΟΛΑ τα σκισμένα χαρτάκια με τηλέφωνα χωρίς όνομα ή τις παλιές αποδείξεις ετών που είναι άχρηστες.
Και οποιοδήποτε κομματάκι ξύλου, γιατί «μπορεί να χρειαστούμε κανά ξύλο».
Συμβουλές προς ναυτιλομένουυς:
Ρούχα πρόχειρα. Φόρμα ή σορτσάκι, αλλά όχι αυτά που κυκλοφορούμε στο δρόμο. Κάτι που να μη μας νοιάζει αν θα χρειαστεί πέταμα μετά..
Μπουκαλάκι με νερό.
Ρολό σακούλες σκουπιδιών.
Γάντια, αν δε θέλουμε να κάνουμε μαύρα δάχτυλα με ασορτί μαύρα νύχια ή να γεμίσουμε ακίδες.
Ξεκινάμε νωρίς το πρωΐ με τη δροσούλα. Να έχει φως. Διακόπτουμε όταν ξεκινήσει η ζέστη, και συνεχίζουμε, αν χρειαστεί, το απόγευμα κατά τις έξι που πέφτει η ζέστη και τελειώνει το Numbers.
Εννοείται ότι δεν ασχολούμαστε με την καθαριότητα του χώρου πριν τελειώσουμε ολοκληρωτικά. Εκτός και αν πατάμε πάνω σε ακατανόμαστα πράγματα πάχους εκατοστών, οπόταν ρίχνουμε ένα πρόχειρο σκουπισματάκι.
Απολογισμός:
Μετά από 3 1/2 ώρες δουλειά έχω τελειώσει τα 2/3 του υπογείου. Δηλαδή έχω επαναληπτικό την άλλη Κυριακή.
Λογικό, αν περιμένεις από ένα σαμιαμίδι να τελειώσει 13 τετραγωνικά μόνο του.
Ανακάλυψα ότι το υπόγειό μας ήταν επί δεκαετίες ένα νταμάρι. Έβγαλα σακούλες με γύψο και τσιμέντο σε σκόνη, που πρέπει να είναι από το χτίσιμο του σπιτιού, 30 χρόνια εκεί.
Ανακάλυψα τη μισή παραγωγή σε ξυλεία του Αμαζόνιου. («μπορεί να χρειαστούμε κανά ξύλο») Έβγαλα και πέταξα πάνω από 10 κιλά ξύλο σε διάφορες μορφές, από μικροσκοπικές σφήνες μέχρι καδρόνια τακτοποιημένα σαν Τζένγκα. Ή και κουκουνάρια. Από κόντρα πλακέ μέχρι μπαμπού καλάμια. Αν ξαναδώ κομματάκι ξύλο μπροστά μου θα ουρλιάξω. Το ίδιο ισχύει και με κομμάτια μετάλλου, σε ράβδους, κυλίνδρους κ.λ.π.
Έναν παλιό θερμοσίφωνα.
Τουλάχιστον πέντε άδεια καλάθια από κρασά.
Ένα γουδί
Κατσαρόλες όπου πρέπει να έτρωγε ο Νώε.
Απλίκες ασορτί με το παλιό φωτιστικό του σαλονιού (τόσο παλιό που ακόμα και ο πατέρας μου το αντικατέστησε).
Το παλιό φωτιστικό του σαλονιού.
Το παλιό φωτιστικό της κουζίνας.
2 χαλασμένες ηλεκτρικές σκούπες.
Το παλιό σίδερο της μαμάς, ένα στάδιο μετά από αυτά με το κάρβουνο.
Μια αυθεντική δερμάτινη βαλίτσα παλαιού τύπου, ίδια με αυτές που κρατάει ο Σέρλοκ Χόλμς (αυτές με το πάνινο κάλυμμα με κουμπιά). Υποψιάζομαι ότι με αυτήν πήγε ο πατέρας μου φαντάρος. Ή με αυτήν ήρθε η μάνα μου στην Αθήνα.
Μια αυθεντική ποντικοπαγίδα. Η οποία παραμένει ένα ανεξήγητο μυστήριο μιας και ουδέποτε είχαμε ποντίκια (κατσαρίδες ναι).
2 σακούλες με σκουριασμένες βίδες.
Μια πλήρη συλλογή των κατά καιρούς καμένων ασφαλειών και των αντικατετασταθέντων πόμολων.
Ένα συρφετό από άλλες χαλασμένες συσκευές και ακατανόμαστα κομμάτια συσκευών ή εργαλείων ή αγνώστων λοιπών αντικειμένων, προσεκτικά συσκευασμένα και αυτά σαν Τζένγκα. Δηλαδή τραβάς ένα και βρίσκεσαι με ένα βουναλάκι στα πόδια σου.
Σκουπίδια. Τελεία. Δε μπορώ να περιγράψω αλλιώς κομμάτια από υπόλοιπα κουρτινών και χαλασμένα στιλό ή παλιά βάζα νεσκαφέ και άδεια μπιτόνια από άγνωστα υγρά της Mobil.
Με τις υγείες μας.
Αλλά έχω πρόγραμμα εγώ. Και στόχους. Στην αρχή το υπόγειο. Μετά το υπόλοιπο σπίτι. Μετά… ο κόσμος.
Καλά όχι ακριβώς ο κόσμος.
Μάλλον η σοφίτα.

27 σχόλια:

Μυαλά με Θέα είπε...

θα παραμείνει άλυτο μυστήριο πως οι γονείς μπορούν να χωρέσουν έναν ελέφαντα μαζί με την οικοσυσκευή του και δυο δέντρα για κολατσό σε χώρο που εμείς δεν καταφέρνουμε να ανοίξουμε διάπλατα τα χέρια μας.

θυμίσου όμως και το πορτμπαγκάζ του αυτοκινήτου λίγο πριν τις οικογενειακές διακοπές (και - το βλέμμα πρώτα και μετά - τα καντήλια του πατέρα σου όταν του ζητούσες να σου δώσει το γουόκμαν που ήταν αδύνατον να βγάλεις το ταξίδι χωρίς αυτό, το οποίο είχες επιμελώς τοποθετήσει στην τσάντα ώμου την οποία ο πατέρας σου είχε χρησιμοποίησει ως υποστύλωμα για τις στρώσεις από βαλίτσες, τσαντούλες και παρατσαντούλες που ακολουθούσαν πάνω της!!!)

patsiouri είπε...

Όταν καταφέρω να στριμώξω στο σακ βουαγιάζ μου όσα μπορεί να στριμώξει η μαμά μου, εφ'όσον εγώ ούτε το 1/3 δε σώνω να χωρέσω...θα γίνω ατόματα ευτυχισμένη και θα την ψωνίσω!

Tanila είπε...

Ma ti skata....
Τι σχέση έχουν τώρα οι αποσκευές με ένα υπόγειο-χωματερή;

mahler76 είπε...

Μα το Pride ήταν Σαββάτο όχι Κυριακή καλή μου!!!
Κρίμα που δεν ήρθες βρέ. Όσο για το υπόλοιπο πόστ θα το διαβάσω και θα μπώ να κράξω...έ, να σχολιάσω ήθελα να πώ. Φιλάκια!!

Kwlogria είπε...

Καλά, αν πέταξες την αυθεντική ποντικοπαγίδα, έκανες μεγάλη μαλακία. Δεν τα πετάνε αυτά τα πράγματα! Κατά τα άλλα, το υπόγειό σας είναι ίδιο με το δικό μας. Για να μη σου πω ότι το δικό μας είναι καλύτερο!

inthesweetshop είπε...

ΕΓΡΑΨΕΣ!
Αλλα να σε προετοιμασω για μερικα αλλα που θα βγουν μπροστα σου στο υπολοιπο σπιτι:
Σπαγγοι, απειρα κομματια σε διαφορα μηκη, γιατι ολοι ξερουμε πως, να, μια φορα θα σου χρειαστει επειγοντως να δεσεις κατι σφιχτα (μαλλον τα νευρα σου), να μην εχεις να κανεις τη δουλεια σου?
Κορδελες και φιογκοι απο αμπαλλαζ, γιατι, να, σου ερχεται ο αλλος ακαλεστος, να μην εχεις να του τυλιξεις ενα πεσκεσι στα γρηγορα? Επισης απολειφαδια απο χαρτια περιτυλιματος για τον ιδιο λογο. Απειρα βαζακια σε ΟΛΑ τα μεγεθη απο μαρμελαδες, γλυκα κλπ γιατι, να, σουρχεται να φτιαξεις στα γρηγορα ενα γλυκο βυσσινο σπιτικο, που θα το βαλεις?
Οτι βιδα, ουπα και τα συναφη εχει περισσεψει απο ΟΛΕΣ τις επισκευες, αλλαγες και λοιπες επεμβασεις που εχει υποστει το σπιτι την τελευταια τριακονταετια γιατι, να, αμα του λειψει του μαστορα εκεινη την ωρα που τον εχεις στο σπιτι, που θα τον ξαναβρεις?
Και δεν σου μιλαω ΚΑΝ για το τι μπορει ναχει μαζεψει η μανα σου...
Καλη διασκεδαση!

Νινα

δόΧτωρ απαράδεΧτος είπε...

Πότε είπες ότι τελειώνεις;
Να σε υπολογίζω την παραπάνω βδομάδα για τη δική μου αποθήκη; Θα βοηθήσω και γω! Φτιάχνω φοβερό εσπρέσο μακιάτο, θα πάρω κι΄ απ το φούρνο κρουασανάκια, .... θα κάνω ότι μπορώ!

ΠΑΥΛΟΣ είπε...

Εμένα άλλα μου είπανε κάτι κοινοί γνωστοί μας!!!

Dr_MAD είπε...

Γιορτάζει τώρα κοντά ο πατέρας σου? Γιατί οι Καρκίνοι έχουν κάτι τέτοια σύνφδρομα "όλα κάπου χρειάζονται"...

Dr_MAD είπε...

Τι εργατικό κορίτσι... ποιος θα το πρωτοπάρει! Αχ!

BLUEPRINTS είπε...

εγώ το έχω πει: είναι πολύ άξιο κορίτσι
υ.γ.: με κούρασες πάντως μόνο που το διάβασα, δεν έπαιρνες κανένα αλλοδαπό να κάνει τη δουλειά; ή έστω τον Μπιλ;

snikolas είπε...

Σε φαντάζομαι… Η γυναίκα του Indiana Jones τώρα στους κινηματογράφους! Tanila Jones and the cursed basement.

sikia είπε...

Το καθαρίζεις το υπόγειο για να έχεις μέρος για ρομαντικά ραντεβού με τον David Santos! Καθάρισε το καλά, μη κάτσει ο άνθρωπος σε καμιά ποντικοπαγίδα κατά λάθος...

Ανώνυμος είπε...

fuckfuckfuck!
Εισαι μια very proud καθαρίστρια!Ευγε!

http://despoinasdecoupage.blogspot.com είπε...

εγώ! Μονο εγώ σε καταλαβαίνω απόλυτα τανιλα μου.
Γιατί αγάπη μου το βιώνω εγώ το κατοχικό (το ήξερες ότι είναι κληρονομικό; όχι; σου το λέω λοιπόν.)

Οκ τη μάνα μου, έχω όλη την καλή διάθεση να την καταλάβω.(άμα θέλω ας κάνω κι αλλιώς) έζησε την κατοχή, παιδί μεν, αλλά την έζησε.

Συνήθως τα παιδιά κληρονομούν από τους γονείς... εκτός από κανένα σπίτι, χωράφι κλπ...το μπόι, τα μάτια, τη μύτη,άντε και τις ελιές σε διάφορα σημεία του προσώπου και σώματος.

Ο δικός μου αδερφός λοιπόν κληρονόμησε και την - γυφτιά - αφού... σε μια αποθήκη περίπου 30 τμ, και σε έναν κήπο στα 300 περίπου υπάρχει ότι μπορεί να βάλει ανθρώπου νους, όσες φορές προσπάθησα να τακτοποιήσω κάπως την κατάσταση, ( μαζί και αυτός φυσικά, σιγά μη με άφηνε μόνη μου, να τα πετάξω όλα) στο τέλος... έψαχνε στις σακούλες να ελέγξει τη πέταξα τις στιγμές που είχε πάρει τα μάτια του από πάνω μου, κατάληξη; το σκουπιδιάρικο έπαιρνε από το δικό μας σπίτι τα συνηθισμένα καθημερινά σκουπίδια.

οι σακούλες που με τόση χαρά γέμιζα, αδειαζόταν, και το χάος ήταν μεγαλύτερο από πριν, γιατί τα παρατούσε όπου έβρισκε, και ήταν φυσικά πιο κοντά.

Σταμάτησα να προσπαθώ πια, γιατί... τον αράπη κι αν τον πλένεις...

Ας το καλό....συγχύστηκα που τα ξαναθυμήθηκα, πάω να πάθω ένα εγκεφαλικό με την ησυχία μου τώρα.

Sanity Loss Era είπε...

Δεν με παιρνει να μιλησω γιατι και γω καθομαι σαν μαλακας και μαζευω. Οταν γεμισω και γω μια αποθηκη θα σε φωναξω να τη μαζεψεις τωρα που πηρες το κολαι.

Tanila είπε...

Mahler, εγώ είμαι μια τουρίστρια σ'αυτό το σύμπαν.
Κωλόγρια, θα μου χρειαζόταν για να σε πιάσω. Ίσα μαρη! Βγάλ'το όξω να το μετρήσουμε αν κοτάς!

Tanila είπε...

inthesweetshop η εκδικητική μου μανία ήδη έχει δώσει χάρη σε 3 ολόκληρα καρούλια σπάγγο. Τα θεωρώ αρκετά, όλοι οι υπόλοιποι σπάγγοι θα πεταχτούν. Κορδέλες αμπαλάζ είχαμε σε ολόκληρη σακούλα κάποτε σε συρτάρι της κουζίνας. Για να μην είναι εκεί, θεωρώ ότι έχει πεταχτεί.
Βίδες και βάζακια, όπως ανέφερα πέταξα ήδη και αναμένω και γι' άλλα βίδες-ούπα. Ο ντάντις έχει εγκατεστημένο πάγκο εργαλειοθήκη στο υπόγειο τον οποίο δεν έχω αγγίξει ακόμα.....

Tanila είπε...

Δόκτωρ είσαι απαράδεκτος. Κατ'αρχήν μιλάμε για δικό μου υπόγειο. Στα ξένα χρεώνω. Και δε θα τη βγάλεις με μακιάτο και κρουασάν(μπλιαχ). Τουλάχιστον με μια σούβλα + μετρητά.
Πάβλε, δε μου λες κι εμένα να μάθω κι εγώ;
Μαντ είναι Λέων. Και τα κατοχικά σύνδρομα δεν έχουν σχέση με τα ζώδια.
Μπλου, έτσι κι αλλιώς πρέπει να τσεκάρω τι πετιέται. Ανάμεσα στο σκουπιδαριό βρήκα ένα σετ μαχαιροπήρουνα, ένα σετ πιάτα, ένα καινούριο σουρωτήρι, μια καινούρια φριτέζα και μια κρυστάλλινη βουτυριέρα. Αν περιμένω απ'τον Μπίλλη σώθηκα, που μέχρι να κουνήσει το ένα πόδι έχει βρωμίσει το άλλο....
Sikia, τώρα θες να σου χώσω κανά κομμάτι ξύλο στον κώλο;
Νικόλα και θειά ντόννα, πλένω, σφουγγαρίζω (δε σιδερώνω) και καθαρίζω υπόγεια. Μες στη θυληκότητα είμαι το ετεροφυλόφιλο κορίτσι, μη χέσω.

Tanila είπε...

Koκκινοσκουφίτσα ευτυχώς η μαμά μου δεν είχε ποτέ κατοχικά, και όχι, δεν νομίζω ότι είναι κληρονομικό.
Συμβουλή: ΠΕΤΑ ΚΡΥΦΑ. Ενδέχεται να έχει ξεχάσει ότι τα έχει και να του τα θυμίζεις επειδή τα βλέπει. Αν είσαι σίγουρη ότι είναι σκουπίδια, πέτα τα λίγα λίγα και με τρόπο. Εγώ έτσι κάνω στο εσωτερικό του σπιτιού. Τα παραχώνω ακόμα και στην τσάντα μου για να μη τα βλέπει.
Sanity Loss Era τση θειάς σου. Αν νομίζεις ότι θα τη βγάλεις τσάμπα. Αντε μην έρθω και στο κάψω ΜΑΖΙ με τα σκουπίδια. Τι θα τα κάνεις μαρή; Στον τάφο θα τα πάρεις;

Γιώργος είπε...

καλε μπραβο σου!
τα ιδια ειναι και οι δικοι μου.
πρεπει να καθαρισω και εγω το αποθηκακι μας καποια στιγμη.
ερχεσαι για help ?

Xenia είπε...

ειμαι στην δυσαρεστη θεση να πω οτι κατι τετοιο συμβαινει και στο δικο μας σπιτι.
Ο μπαμπας μου εχει αυτο το συνδρομο του "μην πετας τιποτα ισως χτρειαστει"
Οταν ηταν ομως στο νοσοκομειο στη φαση που ολα πηγαιναν καλα και θα επεστρεφε σπιτι τοτε βρηκα ευκαιρια κι εκανα ενα χοντρο ξεκαθαρισμα...

http://despoinasdecoupage.blogspot.com είπε...

μωρέ εγώ σίγουρη είμαι ότι είναι σκουπίδια, εκείνος ομως έχει διαφορετική άποψη. πρόσφατο παράδειγμα... δυο ηλεκτρικές σκούπες, είναι πεταμένες κάπου στον κήπο, βρέχονται στη βροχή, λιάζονται στον ήλιο, όμως...οοοχιιι ΔΕΝ τις πετάμε! Θα! χρειαστούν κάποτε, και που θα τις βρούμε; θα χτυπάμε το κεφάλι μας στον τοίχο...τότε που τις είχαμε τις πετάξαμε, και τώρα; τι θα κάνουμε χωρίς τις χαλασμένες σκούπες; πως θα επιβιώσουμε; άσε σου λέω...ζω ένα δράμα.

Βρε τανίλα... δεν είμαι κοκκινοσκουφίτσα! η ξυπόλητη είμαι!
η φωτογραφία είναι επειδή... όσο και αν έψαξα δεν βρήκα μια ξυπόλητη στα αγκάθια, και αυτή μου φάνηκε κάπως πιο... κοντινή, ξυπόλητη στο δάσος.Μη μου αλλάζεις το όνομα γμτ την τρέλα μου. σε φιλώ.

Ανώνυμος είπε...

Ρε συ, αυτό το τρελό με τα ψηφοδέλτια το έκαναν κι οι δικοί μου για χρόνια...

Sanity Loss Era είπε...

Δεν μπορω να τα πεταξω ρε. Δεν μπορω!! Ειμαι αρρωστη. Αληθεια, εσυ γιατι δεν εχεις αυτη τη ειδοποιηση για τα μη ασφαλη στοιχεια? Τους λαδωσες?

Χριστίνα είπε...

Ξεγύμνωσες τους ανθρώπους, τους κατέστρεψες, οδοστρωτήρα :p

Μου θύμισες καιρούς που προσπαθούσαμε να βάλουμε τάξη στο σπίτι της αρτιοσκληρωμένης γιαγιάς. Εκεί βρίσκαμε απίστευτους συνδιασμούς που κόντευαν να μας στείλουν αδιάβαστους π.χ. σωληνάκια μέσα στα ποτήρια του νερού, φυλαγμένα πώματα αναψυκτικών (νόμιζε πως ήταν κέρματα) αλλά και αυτό το στοκ άχρηστων "πολύτιμων" πραγμάτων κάτω από τα κρεβάτια, πάνω από τις ντουλάπες κλπ.

Υπάρχει σε όλο αυτό και μια μικρή δόση του λεγόμενου συνδρόμου του ρακοσυλλέκτη...

Μου θύμισες και το δικό μου πατριτό. Σκέφτεσαι φυσικά και λες "πέρασαν τόσα πολλά οι άνθρωποι, φτώχιες, πολέμους, μιζέριες, στερήσεις κλπ τους έμειναν ανασφάλειες κλπ"... αλλά δεν μπορεί αυτό το βασανισμένο παρελθόν να αποτελεί άλλοθι για το πιο κουφό όπως το να έχεις 10 κουτάκια σερβιέτες στο ντουλάκι στοιβαγμένα ενώ εσύ έχεις πιάσει σχεδόν τα δεύτερα -ήντα, 15 οδοντόπαστες, 30 σαπούνια, 100 κωλόχαρτα (χαρτιά υγείας) κλπ... (αυτό είναι το ντουλάπι του δικού μου πατρικού).

Δεν μπορείς επίσης να βγάζεις τα μάτια σου να φτιάχνεις κεντητό πάπλωμα για το κρεβάτι της κόρης σου που θα παντρευτεί, να το τελειώνεις σε 2 χρόνια και να υποχρεώνεις την κόρη να το βάλει στο κρεβάτι να φαίνεται και αν δεν το βάλει να σου κακοφαίνεται - πωπωωω ανατρίχιασα... βοήθεια σε λίγο τελειώνει το πάπλωμα α α α α (λιγμοί), έχω ανεχτεί ήδη τόσα σεμεδάκια, σε παρακαλώ Θεέ μου, λυπήσου με...

Tanila είπε...

Κυρ'Γιώργο, καλά δε ντρέπεσαι ολόκληρος άντρας να ζητάς βοήθεια από μια κοριτσούδα; Ου να μου χαθείς! ΕΣΥ να έρθεις να βοηθήσεις!
Πατάτα, εμένα δε με ενοχλεί που είναι εκεί. Πετάω κρυφά.
Ξυπόλητη, ρίχ'του υπνωτικό στη σούπα και πέτα τα όλα.
Μπαμπάκη, τα θερμά μου συλληπητήρια. Δεν ξέρω αν οι γονείς σου ζούνε, αλλά όταν χρειαστεί να καθαρίσεις το πατρικό σου σου εύχομαι καλή σωματική δύναμη και καλή ψυχική υγεία.
Sanity Loss Era τι ειδοποίηση για μη ασφαλή στοιχεία; Δε καταλαβαίνω χριστό. Μήπως πίνεις πολλά παυσίπονα;
Χριστίνα είμαι μια άκαρδη κόρη που κρύβω σε ντουλάπια (στο πατρικό μου) τα κεντητά (σταυροβελονιά) και τα σεμεδάκια της μάνας μου, με προοπτική να τα χαρίσω στην αλλοδαπή οικιακή βοηθό, όταν πεθάνει.
Άλλωστε τελώ υπό ανεπίσημη μετακόμιση διότι είμαι μια ανύπαντρη γεροντοκόρη, συνεπώς δε μου τα έχουν φορτώσει. Ακόμα.