Ασφαλιστικό και γκαζοντενεκέδες

Δουλεύω στο Σύνταγμα. Σ’ ένα μπουρδέλο για όποιον είναι περίεργος, αλλά δε θα πω σε ποιο. Όχι στο μεγάλο (με τους 300 κίναιδους), σ’ ένα μικρότερο.
Άμα σε θέλει όμως! Τυχαία με στείλανε να δουλέψω εδώ, έχω όμως την καλύτερη ζωντανή εικόνα για όλο το τζέρτζελο. Πρώτη και καλύτερη γωνία να βλέπω και από ψηλά κιόλας, πορείες, διαδηλώσεις, ξυλοδαρμούς, δακρυγόνα, βανδαλισμούς, τραμπουκισμούς, συνταξιούχους και κουκουλοφόρους.
Τρυφερέ ομορφούλη φοιτητή, αν διαδηλώνεις στο Σύνταγμα, κοίτα προς τα πάνω και χαμογέλα, μπορεί να σε κοιτάω.
Τα νέα λοιπόν των ημερών:
Εδώ και καμιά βδομάδα που είναι κλειστή η Τράπεζα της Ελλάδος, μαζεύονται οι απεργοί απέξω απ’τις κλειδωμένες πόρτες και βάζουν αγωνιστικά τραγούδια και κρατάνε πανώ.
Μπράβο στα παιδιά και όσο πάει. Ακόμα κι αν επαληθευθούν κάποιοι κινδυνολόγοι που λένε ότι σε λίγο δε θα έχουμε λεφτά. Εγώ τις αναλήψεις μου τις έχω κάνει για τις δύσκολες μέρες που θ’ακολουθήσουν. Έχω μάλιστα θάψει τα μετρητά που σήκωσα σε τενεκέ στον κήπο για να μη μου τα κλέψουν.
Κατά τα λοιπά φροντίζω να πληρώνω όσο μπορώ μη χρησιμοποιώντας τραπεζογραμμάτια. Δηλαδή το λογαριασμό της ΔΕΗ ή της ΕΥΔΑΠ θα τον πληρώσω από το ΑΤΜ με την cash card. Ναι, ΕΙΝΑΙ αληθινά λεφτά, αλλά δε βάζεις στο χέρι σου κέρματα και χαρτονομίσματα, αλλά χρησιμοποιείς μόνο νουμεράκια στην οθόνη.
Το πολύ πολύ, αν τελικά σωθούν τα μετρητά, να αρχίσω να φεσώνω τον κόσμο. Μέχρι να λήξει η απεργία ούτε νοίκι θα πληρώσω ούτε κοινόχρηστα. Μόνο τις βενζίνες μου, τα τσιγάρα μου και το φαγητό μου, κάνοντας οικονομία στα εμπράγματα χρήματα, σαν το θείο Σκρουτζ.
Και βέβαια έτσι και χειροτερέψει η άνοια λόγω ηλικίας και ξεχάσω που τα έβαλα, θα τα βρουν μετά από χρόνια, σαν άλλο κατοχικό πληθωριστικό θησαυρό.