Μουσικά γραφεία.

Σήμερα ξύπνησα ιδρωμένη, αλλά αργά και δε προλάβαινα να λουστώ πριν πάω στη δουλειά. Έφυγα με λαδωμένο μαλλί. Πάνω που βρήκα να παρκάρω, άρχισε να μου κορνάρει ένας από πίσω μου σ’ ένα άσπρο αμάξι, με αναμμένα αλαρμ. Γύρισα και του έκανα νόημα «τι θες ρε μαλάκα;» και ξεκουμπίστηκε. Δε βρήκα τοστ με μαύρο ψωμί στο κυλικείο. Πήρα σάντουιτς με άσπρο ψωμί και τυροσαλάτα. Το άσχημο είναι ότι έμαθα ότι τελικά θα γίνει σήμερα η μετακόμιση σε άλλα γραφεία, που είχε αποφασιστεί από τον Σεπτέμβρη. Και φοράω μαύρα. Και θέλω και να φύγω στη ώρα μου σήμερα να ψωνίσω ένα άσπρο σακάκι. Χτες κατέβηκα στην κηδεία, αλλά είχα ξεχαστεί το πρωί και φορούσα πορτοκαλιά μπλούζα.
Τα νεύρα μου γαμώτο! Είναι η τρίτη μετακόμιση που τρώω στη μάπα από τότε που έπιασα δουλειά εδώ. Πρώτα με είχανε βάλει μαζί με έναν θείο, οι 2 μας μόνο στο γραφείο του. Καλός τύπος, μου μάθαινε διάφορα για το ψάρεμα. Μετά με στείλανε σε ένα μεγαλύτερο γραφείο μαζί με έναν τύπο που κοιμότανε συνέχεια πάνω στο γραφείο του, έναν κυριούλη που ήταν φτυστός ο Άγιος Βασίλης σε νεαρή ηλικία και μια εκνευριστική θείτσα. Μετά μου ξαναλλάξανε τμήμα και με στείλανε εκεί που είμαι τώρα με την ψυχοπαθή προϊσταμένη και τις 3 κότες, ή μια λείπει λόγω εγκυμοσύνης. Τώρα τα πράγματα είναι χειρότερα. Δε θα μετακομίσω εγώ απλά, δε μου αλλάζουνε δηλαδή τμήμα, θα ανταλλάξουμε όλοι στον όροφο γραφεία μεταξύ μας. Βράσε ρύζι δηλαδή. Για καλύτερη οργάνωση των τμημάτων και παπαριές. Λες και δεν είχαμε τι να κάνουμε και είπαμε να παίξουμε «μουσικά γραφεία».Τουλάχιστον άκουσα ότι θα φέρουνε μερικούς μπρατσωμένους εργάτες να βοηθήσουν. Πάλι καλά γιατί, καθώς είμαστε όλο γυναίκες εδώ και μερικοί μεσήλικες θείοι, δεν τη βλέπω αυτή τη μετακόμιση να τελειώνει ούτε σε 2 μήνες.

Y.Γ. Όπως καταλαβαίνετε δε γνωρίζω αν θα έχω προβλήματα πρόσβασης στο ίντερνετ, μέχρι να ολοκληρωθεί η μετακόμιση.