Με μαλώσανε!!!

Eίχε χτες μια όμορφη μέρα....
Το πρωί ρε. Γιατί μετά γαμήθηκε. Ξύπνησα κι εγώ ορεξάτη απεργούσα και έφτιαξα ένα πλούσιο πρωϊνό. Έκανα ένα ζεστό μπάνιο. Έβαλα για πλύσιμο το κάλυμμα του καναπέ και άρχισα να στεγνώνω τα μαλλιά μου. Αφού ντύθηκα, έριξα τυχαία μια ματιά στο πλυντήριο και φρίκαρα.
Ακριβώς όπως σε κάτι αμερικάνικες ταινίες που βλέπεις τον γκαφατζή που πάει πρώτη φορά να πλύνει στο πλυντήριο και βάζει πιο πολύ απορρυπαντικό και γεμίζει αφρούς το πλυντήριο. Μετά γεμίζει αφρούς και το δωμάτιο, αλλά εγώ το πρόλαβα πιο νωρίς. Άδειασα τον κάδο και ξανάβαλα την πλύση.
Και ξεκίνησα ανέμελη και χαρούμενη τσούκου – τσούκου με το μπαστουνάκι μου, επιβιβάστηκα στην άμαξά μου και ξεκίνησα για τας εξοχάς και συγκεκριμένα για την ειδυλλιακή Αγία Παρασκευή να βρω καινούρια γυαλιά και να πιω το τήλιο μου στον ήλιο.
Αφού μάζεψα και μια φίλη μου στην άμαξα, και με πήγε σε ένα γνωστό της για να κάνω τα καινούρια μου γυαλιά, πήγαμε για το τήλιο που λέγαμε. Αφού ήπιαμε το ρόφημά μας και θάψαμε όλους τους γνωστούς που ήταν για θάψιμο σε απόσταση 500 χλμ., είπαμε να ξεκινήσουμε για το δρόμο της επιστροφής. Αμέσως πριν φύγουμε τσέκαρα το κινητό μου, διότι είχε και φασαρία και μια οικοδομή δίπλα κι εγώ βαριακούω. Καμία κλήση. Χαιρετίσαμε έναν γνωστό της φωτογράφο και μετά επιβιβαστήκαμε στην άμαξα. Ε μετά από δυο λεπτά με πήραν να με μαλώσουν. Οι υπόλοιπες φίλες μου είχαν προλάβει και να με πάρουν τηλέφωνο στο κινητό, και στη δουλειά και να ανησυχήσουν επειδή δεν απαντούσα. Σε μια κλήση! Μόνο.
Αγαπητές μου φίλες, κατανοώ ότι λογικό είναι να ανησυχείτε λίγο αυξημένα μιας και στην ηλικία μας θερίζουν τα εμφράγματα και τα εγκεφαλικά.
Αλλά όχι κι έτσι. Λες και θα με βρίσκανε σε χαντάκι επειδή δεν απάντησα σε μια κλήση.
Mε κάνατε όμως να σκεφτώ το βραδάκι. Ενώ είμαι λέει πρώτη και πανέξυπνη σε πράγματα που δε τα πιάνουν πάντα ή ακριβώς ή πρώτες οι υπόλοιπες, στα υπόλοιπα είμαι γειάσου, ζω σ'ένα παράλληλο σύμπαν. Αυτό περίπου δεν είναι περιγραφή ενός αυτιστικού, με τον τρόπο του, ατόμου; Είμαι λοπόν ένα αυτιστικό!