Δευτέρα 17 Σεπτεμβρίου 2007

Ο πατέρας μου πεθαίνει!

Θυμάμαι ήταν άνοιξη περίπου, ένα απόγευμα που πήγα στους γονείς μου. Ο πατέρας μου ήθελε ν’ αλλάξει λάμπες στον πολυέλαιο της τραπεζαρίας και να βάλει εξοικονόμησης ενέργειας. Αλλά ο πολυέλαιος είναι παμπάλαιος (συνομήλικός μου) και παίρνει μόνο μπαγιονέτ. Άντε να βρεις τέτοιες λάμπες μπαγιονέτ. Του υποσχέθηκα λοιπόν να κοιτάξω την επόμενη φορά που θα πάω σουπερμάρκετ.
Ναι, άντε να πείσει γέρο σκύλο να κάνει καινούρια κόλπα. Σιγά μη περίμενε πέντε ολόκληρες μέρες. Λάμπα θέλω τώρα τη θέλω! Έτσι την επόμενη μέρα που πήγα να τους δω, τον βρίσκω να με περιμένει έξαλλος. Ήθελε να πάει σε συγκεκριμένο μαγαζί το οποίο θα είχε οπωσδήποτε. Και, συμφορά μας, δεν είχε καταφέρει να βρει το μαγαζί! Ούτε το σωστό δρόμο! «Όπως καταλαβαίνεις, είμαι πια στα τελευταία μου!», άρχισε να γκαρίζει.
Βρε χριστιανέ μου, ένα μαγαζί που έχεις χρόνια ολόκληρα να πας! Ούτε και ‘γω θα το ‘βρισκα! «Όχι!!!! Δε ξέρεις τι λες! Ούτε το δρόμο δε βρήκα! Έρχεται το τέλος μου!!!»
Φυσικά χέστηκα στο γέλιο, από μέσα μου όμως, μην αρχίσει άλλο τροπάρι, περί του τι αναίσθητη είμαι που γελάω και τον έχω χεσμένο, ενώ αυτός πεθαίνει.
«Θα σου γράψω το σπίτι! Εγώ όπου να ΄ναι τα τινάζω!» Καλά πατερούλη, ότι πεις, αν είναι να μου γράψεις το σπίτι, θα σ’ αφήσω κι εγώ στην τρέλα σου, που μάλλον την απολαμβάνεις κιόλας.
Για πολλούς μήνες μέχρι εκείνη τη μέρα σχεδόν δεν έβγαινε απ’ το σπίτι, ισχυριζόμενος ότι δε μπορεί να περπατήσει, παραπατάει, δε βλέπει καλά να οδηγήσει. Φυσικά η γονική παροχή ήθελε ένα σωρό πρωινά τρεξίματα, τα οποία εγώ δε μπορούσα να κάνω λόγω δουλειάς. Εφορείες, υποθηκοφυλακεία, δημαρχεία, κ.λ.π. Και ξαφνικά, ο ανήμπορος γέρος, από τη στιγμή που συνειδητοποίησε ότι πεθαίνει και πρέπει να τακτοποιήσει τις τελευταίες υποθέσεις του, άρχισε να τρέχει εδώ κι εκεί όπως είχε πολύ καιρό να τρέξει. Εγώ σχεδόν δε κούνησα το δαχτυλάκι μου στην όλη υπόθεση, τα ξεπέταξε ο ετοιμοθάνατος στο τσακ μπαμ.
Τώρα βέβαια ξέρει και από τι θα πεθάνει. Από εγκεφαλικό! Σίγουρα πράματα! Από κάπου έπεσε στα χέρια του ένα ιατρικό φυλλάδιο που περιγράφει τα συμπτώματα όσων πρόκειται να το πάθουν. Μιας και έχει λοιπόν τα 2 από τα δε ξέρω πόσα, καθόμαστε και περιμένουμε το εγκεφαλικό. Συγκεκριμένα, ξυπνάει κάποια πρωινά και το ένα χέρι του (όχι το ίδιο πάντα) μπορεί να έχει μουδιάσει. Επίσης όταν σηκώνεται απότομα ζαλίζεται. Τελειωμένα πράματα! Ούτε για την επόμενη φορολογική του δήλωση ανησυχεί. Δε θα προλάβει να κάνει!

24 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Mπράβο κούκλα μου, έτσι, έτσι, να μεγαλώνει η προίκα σιγά σιγά!!!!

billzouk είπε...

Α, να χαθεις ηλιθια. Με τρομαξες!

Ανώνυμος είπε...

Μάλλον ξαναπεθαίνει...

Tanila είπε...

Αναίσθητα ιγκουάνα ο άνθρωπος πεθαίνει κι εσείς γελάτε και μετράτε τα λεφτά του;
Τολμάτε και αμφισβητείτε τη σοβαρότητα των συμπτωμάτων του ή την εγκυρότητα της διάγνωσης;

Ανώνυμος είπε...

na xairetiso afenos tin parea kai afeterou na po pos ... ta eipes ligo apotoma i sklira!!! mi les etsi gia ton mpampa sou! pes pos avrio methavrio mpainei sto blog sou...

Ανώνυμος είπε...

Αμα μπει ο ανθρωπος στο μπλογκ της, θα τα τιναξει στα σιγουρα, αφου προηγουμενως την αποκληρωσει!

Nemo είπε...

Πολλοι ανθρωποι ετσι ειναι και ας μην ειναι μεγαλοι σε ηλικια.
Σε καταλαβαινω, μονο ως πλακα μπορεις να το δεις απο ενα σημειο και μετα...

Suspect είπε...

μπλακ το χιουμορ

snikolas είπε...

Όταν θα πάψει να παραπονιέται, τότε βρώμα η δουλειά. Μέχρι τότε όμως… μπορείς να τον κάνεις τρελές πλάκες.

ΠΑΥΛΟΣ είπε...

χαχαχα, ο δικός μου μόλις πάτησε τα 60, έπεσε σε κατάθλιψη γιατί ο πατέρας του πέθανε στα 61 και τι θα προλάβαινε να κάνει μέσα σε ένα χρόνο. τώρα είναι 72 και ακόμα τρέχει για να τα προλάβει όλα. έχεις να φας πακετάκι ΛΟΛ

BLUEPRINTS είπε...

η αλήθεια είναι ότι μόνο από την κωμική πλευρά μπορείς να το δεις, αν το πάρεις σοβαρά την έκανες

Tanila είπε...

Melina, απότομα ή σκληρά τα έλεγα αν άρχιζα να λέω πόσο μαλάκας είναι. Όσο για να μπει στο μπλογκ μου πρέπει πρώτα να μάθει τι είναι υπολογιστής, πως ανοίγει, πως χρησιμοποιείται, πως μπαίνει στο ίντερνετ, κ.λ.π. Προς το παρόν μόνο τους αναγνωρίζει οπτικά στο χώρο.
Αλλά δε νομίζω να προλάβει να τα μάθει όλ'αυτά αφού πεθαίνει οσονούπω.
:P :P :P

nanakos είπε...

Kαι η γιαγιά μου πεθαίνει εδώ και 17 χρόνια. Το συμπέρανε γιατί σιγά σιγά πεθαίνουν οι φίλες και οι ξαδέλφες της. Other than that, είναι πιο γερή από εμένα. Αλλά μάλλον κάπως πρέπει να διαβάζεις τα σημάδια.

Χριστίνα είπε...

και που εισαι ακομα...

kanataki είπε...

και ο δικός μου
με τη διαφορά πως λέει ότι θα τον πεθάνω εγώ...


υγ φτύνομαι
υγ και καλά θα κάνεις να φτυστείς και συ
υγ σε βλέπω...

xipasmenos είπε...

Εσένα κόρη έχει λογικό, και που να τους γνωρίσεις και το δεσμό σου... λολ

Tanila είπε...

Ξίπο έχει γνωρίσει 2 δεσμούς.
Παρ'όλ'αυτά δεν έκανε έτσι.

xipasmenos είπε...

Τι να πω, να του πεις εχει την συμπαρασταση μου. Και αμα θέλει να σε σκοτωσει που το έκανες ρόμπα online θα το βοηθησω να κρύψει το πτώμα σου......στο βάθος του λάκου δε δυσκολέυομαι στο πλάτος όμως θα χω προβλημα

Xblog είπε...

Μια φορά κανείς πεθαίνει,
άστον να γκρινιάζει και πάρτον αγκαλιά ...


Xblog

Ανώνυμος είπε...

μαρή, εδω και μια βδομάδα πεθαινει ο πατερας σου...

τπτ άλλο δεν έχεις να μας πεις??????

Tanila είπε...

Όχι. Του συμπαραστέκομαι και του κρατάω το χέρι.
Και περιμένω να πεθάνει για να βουτήξω τη χρυσή μασέλα του.

g for george είπε...

Μιλάμε για συμπτώματα, όχι αστεία.

Το σπίτι στο έγραψε;

Ανώνυμος είπε...

οχι ακομα...
γιατί νομιζεις οτι ακομα δεν την εχω παντρευτεί???

YO!Reeka's είπε...

χε χε χε τον φάγατε τον άνθρωπο... :)