Τετάρτη 11 Απριλίου 2007

Επαγγελματικός προσανατολισμός

Όταν τελείωσα εν δόξη και τιμή το λύκειο, μαθήτρια περιωπής, βοηθός απουσιολόγα κουλουπού κουλουπού, με τις ξένες γλώσσες μου, κουλουπού κουλουπού, έφαγα μια πίκρα (την 1η) που δε λέγεται. Εγώ, η δεύτερη καλύτερη, η μοναδική γκόμενα με καλούς βαθμούς στη δέσμη (την 1η) Π Α Τ Ω Σ Α!!!!
Ναι μάλιστα! Η αστέρω (το αστέρι - η αστέρω – ο αστερίας) της δέσμης δεν πέρασα ούτε σε ΤΕΙ του κώλου. Δεν πέρασα ΠΟΥΘΕΝΑ. Κυριολεκτικά πουθενά. Ούτε κλωστοϋφαντουργίες ούτε τίποτα.
Ήταν η πρώτη φορά στη ζωή μου που χρειάστηκε να κάτσω κάτω και να σκεφτώ σοβαρά ΤΙ ΚΑΝΩ ΤΩΡΑ;;;; Κατόπιν σοβαρού προβληματισμού και ανασυντάξεως αποφάσισα ολοκληρωτική αλλαγή πλεύσης, μιας και, πρώτον, τα μαθήματα στα οποία είχα πατώσει ήταν πολλά και δεν άντεχα να τα ξαναδώσω όλα και, δεύτερον, μου ήταν αδύνατον να μάθω την οργανική χημεία. Τελεία και παύλα. Όπως μερικοί άνθρωποι δε μπορούν να συμπαθήσουν τα παιδιά, όπως μερικοί (πανέξυπνοι κατά τα άλλα) άνθρωποι δε μπορούν να μάθουν με τίποτα π.χ. να μαγειρεύουν. Δεν το έχουν ρε παιδί μου.
Η δεύτερη κατραπακιά ήταν όταν πια πήρα εν δόξη και τιμή το πτυχίο μου. Μετά από πέντε χρόνια σκληρού διαβάσματος και πολλών ξενυχτιών (σε μπαρ ρε, δε διάβαζα μεσ’τη νύχτα). Μια άνεργη πτυχιούχος. Με πιο πολλές γλώσσες και μηδέν εργασιακή εμπειρία. ΚΑΙ ΤΙ ΣΚΑΤΑ ΚΑΝΩ ΤΩΡΑ;;; Διότι όσοι νομίζουν ότι αποφοίτησαν από ελληνικό ΑΕΙ και μπορούν πλέον να ψάξουν τι τους ταιριάζει σε απασχόληση και να βρουν μια δουλειά περιωπής στο αντικείμενό τους πλανώνται πλάνην οικτράν.
ΠΟΙΑ ΝΟΜΙΖΕΙΣ ΟΤΙ ΕΙΣΑΙ ΜΩΡΗ ΚΑΚΟΜΟΙΡΑ;;;;
Απόφοιτος του ΜΙΤ που καραδοκεί η ΝASA να την αρπάξει και να τη στείλει στο φεγγάρι; Ή μήπως νομίζεις ότι είναι στημένος ο Βασιλάκης ο Γκέιτς στη γωνία του σπιτιού σου με το δίκαννο να σε απαγάγει να σε πάει στη κοιλάδα της σιλικόνης;
(όσοι νομίζουν ότι μιλάω για ψεύτικα βυζιά παρακαλούνται να σταματήσουν να διαβάζουν, βαριέμαι να εξηγώ)
Ένας ακόμα άνεργος πτυχιούχος είσαι που προσετέθη στο σωρό των άνεργων πτυχιούχων που θα κάνουν δουλειές του κώλου για ν’αποκτήσουν εργασιακή εμπειρία σε ένα οποιοδήποτε αντικείμενο τους κάτσει, μακρινό ή κοντινό σε αυτό που σπούδασαν. Εγώ ας πούμε έκανα το παιδί για όλες τις δουλειές (βοηθός λογιστή είναι ο επίσημος τίτλος) σε λογιστικό γραφείο ΧΩΡΙΣ ΕΝΣΗΜΑ και ΧΩΡΙΣ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ ΠΕΡΑΝ ΤΟΥ 11ΜΗΝΟΥ. Ή που θα κάνουν μια άσχετη δουλειά του κώλου (π.χ. ντιλίβερι μπόι)αν έχουν βιοποριστικό πρόβλημα μέχρι να μπορέσουν να πετύχουν μια δουλειά του κώλου με αντικείμενο μακρινό ή κοντινό σε αυτό που σπούδασαν. Π.χ. σουβλατζής ώσπου να σε πάρουν βοηθό λογιστή. Και μετά από όλα αυτά, αν είναι τυχεροί, να χωθούν σε κάτι πιο σίγουρο, πιο κοντινό σε αυτό που θέλουν ή πιο μόνιμο.
Πόσο μάλλον αν θες να δουλέψεις σε άλλη πόλη από αυτή που γεννήθηκες και ζει ο μπαμπάς και η μαμά….
Διότι καλό μεν να κάθεσαι βολεμένη να σε χαρτζιλικώνουν ο μπαμπάς και η μαμά ενόσω εσύ στέλνεις βιογραφικά σε εταιρείες και συμμετέχεις και σε διαγωνισμούς του δημοσίου, αλλά ΕΙΣΑΙ ΣΟΒΑΡΗ ΜΩΡΗ ΜΑΛΑΚΩ;
Ποιος νομίζεις ότι θα σε πάρει με μηδενική εργασιακή εμπειρία και δίχως να είσαι παρούσα στην πόλη την οποία θες να δουλέψεις, κακομαθημένη πριγκίπισσά μου; Αντίθετα, πρέπει να είσαι εκεί, να λιώνεις σόλες κάθε φορά που κάποιος (έστω κι αν η εταιρία είναι του κώλου ή ύποπτη) σε καλεί σε συνέντευξη. Γίνονται αυτά εξ’αποστάσεως; Πως θα την πετύχεις την χρυσή ευκαιρία με την καραμπίνα στη γωνία αν δεν είσαι παρούσα; Πως θα πας ας πούμε αν σου πει ο άλλος «Συνέντευξη σε 2 ώρες. Μπορείς;» από 400 χλμ μακριά;
Ναι. ΦΟΒΑΣΑΙ. Λογικό είναι να φοβάσαι, αφού είσαι μικρή και τριανταφυλλένια, αλλά έτσι είναι η ζωή, σκληρή και άπονη. Κοίτα να το συνηθίσεις, διότι αν δε βρέξεις κώλο δε τρως ψάρι.

ΥΓ. Η ομοιότητα με πραγματικά πρόσωπα και καταστάσεις δεν είναι τυχαία. Όποιος μυγιάστηκε παρακαλείται να κρατήσει τη μύγα, διότι γι αυτόν προοριζόταν εξ’αρχής.

15 σχόλια:

Κολοκύθι είπε...

Σκέφτομαι αν θέλω να κάνω σοβαρό σχόλιο ή όχι?
Εσύ τι λες?

billzouk είπε...

Πα, πα, πα, νευρα πρωι- πρωι.

Tanila είπε...

Kολοκύθι λέω ότι δε θες.
Βασίλη, τα νεύρα τα έχω εδώ και μήνες.

Ανώνυμος είπε...

Ήμουν άσσος στην Οργανική Χημεία. Πέρασα με την πρώτη φορά. Βέβαια αυτό αποδείχθηκε καταστροφικό. Γιατί έμεινα στην κοσμάρα μου. Ότι αν προσπαθείς πετυχαίνεις, ότι οι κόποι σου επιβραβεύονται και άλλες φαεινές ιδέες. Συνέχισα στο ίδιο στυλ, κάθε χρόνο είχα υποτροφία από το ΙΚΥ, μεταπτυχιακό από το DAAD κλπ.
Όταν τελείωσαν όλα προσγειώθηκα ανώμαλα. Έστειλα άπειρα βιογραφικά, έδωσα δεκάδες συνεντεύξεις, κατέβαινα δυο-τρεις φορές την εβδομάδα στην Αθήνα. Τελικά κατέληξα με βαριά καρδιά στην οικογενειακή επιχείρηση (ευτυχώς που υπήρχε αυτή η διέξοδος). Εγώ που ονειρευόμουν να σχεδιάζω αυτοκίνητα και αεροπλάνα τώρα κόβω τιμολόγια, στέλνω προσφορές και όταν θέλω να θυμηθώ την ένδοξη μηχανολογία φοράω τη φόρμα, πιάνω ένα κομμάτι στη φρέζα ή στον τόρνο και το μετατρέπω σε γρέζια.

Tanila είπε...

Πόσο μάλλον κάποιος χωρίς υποτροφίες και μεταπτυχιακά pnr, αλλά με ένα ξερό πτυχίο με μέτριο βαθμό.
Πάντως η οικογενειακή επιχείρηση δεν έχει τίποτα το κακό. Εγώ προτιμώ έναν άνθρωπο που δουλεύει εκεί, παρά ένανα που κάθεται και τον τρέφουν οι δικοί του μέχρι να τον πάρουνε στη ΝΑΣΑ

Κολοκύθι είπε...

Kαι εδώ έρχεται να προστεθεί ότι το πτυχίο δεν έχει ( σχεδόν) καμία σημασία. ΤΥΧΗ- ΜΕΣΟ- ΟΡΕΞΗ - ΚΑΠΑΤΣΟΣΙΝΗ χρειάζονται και για να βρεις δουλεία και κυρίως αυτή που σου αρέσει.
Συμφωνώ ότι το να κάθεσαι και να περιμένεις δεν έχει κανένα νόημα ΑΛΛΑ το παν είναι να έχεις ξεκαθαρισμένους στόχους. Και κάποιος που αράζει και περιμένει αν έχουμε καταργήσει τη πιθανότητα να είναι τεμπέλης το πιο πιθανόν είναι απλά να ψάχνει κάτι άλλο από αυτό που τολμάει να πει. Ισως κάποια πράματα να μη του κάνουν και να θέλει το κάτι άλλο. Είμαστε όλοι διαφορετικοί χαρακτήρες, δε μπορούμε να ταυτιζόμαστε και να συγκρινόμαστε, ούτε να σκεφτόμαστε το ίδιο.
Σίγουρα και εσύ σίγουρα θα είχες ένα τάιμ οφ , αναφαίρετο δικαίωμα, όλοι μπορεί να τον έχουν.
Το παράχεσα.
Είσαι χαζή.

Tanila είπε...

Ακριβώς το παν είναι να έχεις ξεκαθαρισμένους στόχους. Και όχι να μην ξέρεις τι θες.
Όχι εγω δεν είχα ταιμ οφ. Αυτά είναι για πλούσιους χλεχλέδες που μόλις πτυχιωθούν την κάνουν για Ίμπιθα να διαλογιστούν ή πάνε σε κιμπούτς.

Το σωστό είναι "καπατσοσύνη" αγράμματη σερβιτόρα σε αλβανική σουβλακερί.

Κολοκύθι είπε...

Μη βροντοχτυπάς τις χάντρες
η δουλειά κάνει τους άντρες
το γιαπί το πιλοφόρι το μυστρί

Μη βροντοχτυπάς τα ζάρια
όσοι είναι παλικάρια
τη ζωή τους την περνούν στις σκαλωσιές

Fight Back είπε...

αυτο με τα βυζια της σιλικονης μπορουμε να το κανουμε πιο περιγραφικο?

sikia είπε...

Αν δε βρέξεις κώλο δε πιάνεις ψάρι? Αυτό προσπαθώ να το ερμηνεύσω, τι ακριβώς σημαίνει.... ότι τα ψάρια δε πιάνονται με το καμάκι αλλα κολυμπώντας? Ή ότι αν βάλεις lubricant, γλυστράει σα ψάρι?
Anyway, ότι και να σημαίνει, συμφωνώ απόλυτα με την κεντρική ιδέα του ποστ σου.

kabamaru είπε...

ela bre tanila kai me anxwses anergo kai aergo anthrwpo!

Ανώνυμος είπε...

το θέμα είναι 1)αν πρέπει να δουλέψεις και 2)αν θέλεις να δουλέψεις....
δυστυχώς εγώ ανήκα στην 1η κατηγορία, οπότε αντίο ΑΕΙ και μετέπειτα αντίο επιλογή με κόσκινο...
όμως αν κάποιος έχει τη δυνατότητα να πίνει τον φραπέ του και να στοχάζεται τι δουλειά θα έπρεπε να κάνει, εγώ μαζί του....
αρκεί να το παραδέχεται και αν μη το παίζει Ξανθόπουλος, που τον κυνηγά η άτιμη η κενωνία...

Provato είπε...

μπεεε εγώ πάλι έχω να πω ότι όλο αυτό το concept "ψάχνω δουλειά για να έχω μισθό και όχι διότι ψάχνω την εργασία με την οποία θα πορευτώ στην ζωή μου" μου είναι εντελώς ξένη ...και μου προκαλεί αηδία!


ασταδγιάλα.

Το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να βγάζουν έναν μισθούλη. Μετά αναρωτιούνται γιατί πνίγονται στην δουλειά τους... και γιατί φρικάρουν γενικότερα στην ζωή τους.

ασταδγιάλα

μπεεε

:-))

Ανώνυμος είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
Tanila είπε...

Δηλαδή πρόβατε, για να γίνω το πρόστυχο κορίτσι σου, θα πρέπει να σε σπιτώσω και να σε τρέφω, μιας και σκοπεύεις να ξύνεσαι μέχρι να σε διορίσουν διευθυντή στη δουλειά των ονείρων σου....
Δεν πρόκειται να κουνήσεις τον κώλο σου να πας να δουλέψεις μπετατζής μέχρι να βρείς τη δουλειά που σ'αρέσει, αλλά θα παρασιτείς ζιγκολιώντας βολεμένος στην καμπούρα μου...
Έχεις τουλάχιστον ωραίο κώλο;