Μουντίλα

Κάθε πρωί ξεκινάω μουφλούζα για τη δουλειά. Με τις ίδιες ρομποτικές κινήσεις.
Γάλα πατζούρια παπούτσια πλύσιμο δοντιών τσάντα κλείδωμα ασανσέρ στάση λεωφορείο
Από την ίδια πάντα διαδρομή, σχεδόν οι ίδιες φάτσες. Μουντίλα. Είμαι πολύ ευγνώμων που έχω δουλειά, αλλά, δε μου έρχεται βρε αδερφέ να χαμογελάσω τούτο το συγκεκριμένο εικοσάλεπτο της μέρας. Σε κανέναν. Ούτε αν είναι ψηλός εικοσιπεντάχρονος και χαριτωμένος.
Μουντίλα. Κάνει ρίμα και με το Τανίλα
Σήμερα ξύπνησα ιδρωμένη. Δε ξέρω γιατί. Και κοιμήθηκα και με ανοιχτό τζάμι. Είπαν ότι θα κάνει ψύχρα σήμερα, γιατί δεν έκανε όλο το βράδυ;. Ξύπνησα λόγω αυτού από μόνη μου ίδια ώρα με το πρώτο ξυπνητήρι, λίγα δεύτερα πριν. Αναγκαστικά δεν περιμένω την τρίτη επανάληψη, σηκώνομαι για ντουζ. Σήμερα είναι λίγο διαφορετική η μέρα.
Μουντίλα γάλα πατζούρια παπούτσια πλύσιμο δοντιών τσάντα κλείδωμα ασανσέρ στάση λεωφορείο
Αλλά το λεωφορείο ήρθε είκοσι δεύτερα ΑΦΟΥ έφτασα στη στάση όχι, 30’’ πριν φτάσω για να το δω ν’απομακρύνεται από την γωνία.
Σήμερα έχει μια κλούβα έξω απ’τη δουλειά μου.
Όχι δεν ήρθαν να με μαζέψουν. Ούτε είναι για το χτεσινό πακέτο.
Και ελικόπτερα πετάνε πάνω από το κτίριο, φυλάνε τον Ερντογάν απέναντι.