Χαίρετε

Μου την έχει δώσει.
Δεν ξέρω τι θέλω να γράψω
Είχα ετοιμάσει ένα θαυμάσιο ρηξικέλευθο, ανατρεπτικό, ριζοσπαστικό, αμφιλεγόμενο κείμενο που θα ξεσήκωνε τα πλήθη, τα πάθη, τα μίση με θέμα το πόσο κατώτεροι είναι πραγματικά οι αμόρφωτοι άνθρωποι, ειδικά αναφορικά με τις λάμπες, για να γνωριστούμε με το αναγνωστικό κοινό αυτού του μπλογκ.
Το έχασα μαζί με τον σκληρό μου.
Δεν έχω καμία διάθεση να το ξαναγράψω.
Βαριέμαι απίστευτα να γράψω.
Δεν έχω ιδέα γιατί αγόρασα με τόσο ενθουσιασμό αυτό το μπλογκ από την προηγούμενη ιδιοκτήτρια, ούτε γιατί στον πούτσο έσκασα 500 ευρώπουλα.
ΘΕΛΩ να γράψω.
Να σας γνωρίσω.
Να σταθώ αντάξιος στη φήμη αυτό του μπλογκ.
Δεν έχω ιδέα ΤΙ.
Ακόμα και να μπω να διαβάσω τι γράφετε εσείς βαριέμαι.
Μπορεί να φταίει η άνοιξη.
Ή που τώρα τελευταία ασχολούμαι αποκλειστικά με θερμοσίφωνες, αρμοκάλυπτρα, μπογιατίσματα, σωλήνες, ρεκτιφιέ και μπουφέ, αυτοκτονίες, καραμπίνες, κολομπίνες, σκύλους και μύλους και έχω παραμερίσει αρκετά την υψηλή λογοτεχνία και τη βαθυστόχαστη ποίηση με την οποία ασχολούμαι συνήθως.
Επίσης τρέχω σαν το Βέγγο που του έβαλαν νέφτι στον κώλο.
Μπορεί να φταίει που χάλασε η σύνδεση στο ίντερνετ και γαμιέμαι για να βγάλω μια ανάρτηση, πράγμα αρκούντως απωθητικό.
Τελοσπάντων χέστηκα.
Κι εσάς χεσμένους σας έχω.
Αμα θέτε, δε θα σας παρακαλάω κιόλα!