Κι επειδή το ΣουΚου όλο και θα πάμε για κανένα φαγητό, αυτό το τραγούδι το πρωτάκουσα ολόκληρο πέρσι τέτοιαν εποχή στον "Οντά της Κωσταντίνας" στην Καστέλλα.
Η πιο καλή γκαρσόνα είμαι 'γώ
γιατί με τέχνη όλους τους κερνώ
κι αυτοί μου λένε, μάνα μου τί 'σαι 'συ,
γλυκιά γκαρσόνα φέρε μας κρασί
Στα πεταχτά μοιράζω τις μισές,
στο πιάτο κι ο μεζές,
μαρίδα και τυρί.
Τότε κι αυτοί μου δίνουν πουρμπουάρ,
τους λέω ωρεβουάρ,
και φεύγουνε στουπί.
Πουλώ κρασί οκάδες με μεζέ
χωρίς ποτέ να δίνω βερεσέ
κι όταν αρχίζω τις γλυκές ματιές
μεθάνε τότε όλοι τρεις φορές.
Κι όταν μου πει κανείς πως μ' αγαπά,
πληρώνει τρεις φορές τη μια οκά.
Του ρίχνω μέσα στο κρασί νερό
και τον ταράζω στο λογαριασμό.
Το τραγουδούσε η ίδια η Κωσταντίνα, μια 65άρα + με κορμί 40άρας + χορεύτριας.
Ιδιαίτερα θυμάμαι το τρελό γκριζομάλλικο γκομενάκι στο πάλκο με τη φωνή καμπάνα, τον Αντώνη Αινίτη. Τον Αντώνη τον ξανάδα πριν λίγες μέρες στον Σπύρο τον Παπαδόπουλο. Κουκλί.
Το Νινί και ο πιτσιρίκος στους δρόμους της Αθήνας
Πριν από 1 ώρα
9 σχόλια:
άντε ρε με τον μπουζουξή...!!!
Αμα δε σ'αρέσει να μη του κάτσεις
αυτό είναι το μόνο σίγουρο...!!!
χαχαχαχαχα
α, ώστε έρχεσαι στον πειραιά! :)
αν έρχεται η γραία να μετακομίσουμε εμείς μπρρρρρ
χάλασε κι ο πειραιάς. μαζέφτε την, δε θ' αφήσει περιοχή για περιοχή που να μην την επισκεφτεί η γριά.
υ.γ. βλέπεις και σπύρο...μμμ...γι' αυτό σου κακοφάνηκε το ποστ...
Το Μilch σ'ένα καράβι θα μπει εχτές το βράδι
πρέπει να το σέβονται και να του ψήνουν ένα αχλάδι!
To Μilch έκανε ένα κουίζ με την ιστορία
πρέπει να το σέβονται και να του δίνουνε καφέ σανγκρία!
Δημοσίευση σχολίου