Τις τελευταίες 2,5 εβδομάδες μου'χει κολλήσει, στο άσχετο, και επανέρχεται συνέχεια το δέντρο:
Στην Αθήνα μες το κέντρο
φύτρωσε καινούργιο δέντρο
έχει κόκκινα τα φύλλα
και ολόγλυκα τα μήλα,
έχει κόκκινα τα φύλλα
και ολόγλυκα τα μήλα.
Σε πέντε έξι δεν αρέσει
το χτυπάνε για να πέσει
μα εκείνο δε λυγάει
κι όλο φυλλωσιές πετάει,
μα εκείνο δε λυγάει
κι όλο φυλλωσιές πετάει.
Γύρω του λαός κι εργάτες
το φυλάνε με τις βάρδιες
σ' ένα χρόνο σ' ένα μήνα
θα σκεπάσει την Αθήνα,
σ' ένα χρόνο σ' ένα μήνα
θα σκεπάσει την Αθήνα.
Θέλω να το τραγουδάω όλη μέρα.
Θέλω να το βρώ να το αντιγράψω από κασέτα του Νταλάρα σε άλλη, κενή κασέτα, πολλές φορές, να καλύψει όλη την κασέτα, να το ακούω ασταμάτητα μέχρι να το σιχαθώ.
Που να ήτανε κι Απρίλης...
Η Νίνα μιλάει μέσα από τα δόντια, και τα λέει έξω από τα δόντια
Πριν από 2 ώρες
8 σχόλια:
...κασέτα;;!
Και μπομπίνα μη σου πω....
θελω να το κάνω ρινγκτόουν στο κινητό μου...
το δέντρο
και λες εμένα ΕΧ-τεκνό; θα συμπαραταχθώ με mahler και λοιπούς πλέον... φιλιά πάντως
κασέτες!! Μομπίνες!! Στο τέλος θα έχεις και τα παλιά CB των νταλικέρηδων στις αμερικάνικες ταινίες του 50!!!
αυτές τις γιορτές κάνε δώρο στον εαυτό σου μια καλήν ευθανασία, μπορείς!!
αυτές τις γιορτές κάνε δώρο στον εαυτό σου μια καλήν ευθανασία, μπορείς!!
Δημοσίευση σχολίου