Back on track

Ζηλεύω. Πολύ. Τους ανθρώπους εκείνους που μπορούν να «κόβουν» κάποιον στα πρώτα λεπτά γνωριμίας. Εγώ δε μπορώ. Αφελώς θεωρώ όλους «αθώους μέχρις αποδείξεως του εναντίου». Δηλαδή μέχρι να την κάνουν την λαδιά. Που μπορεί και μέχρι να τη μάθω εγώ τη λαδιά, αν είναι άξιοι και μεγάλοι λαδοπόντικες που ξέρουν να καλύπτουν καλά τα ίχνη τους, μπορεί να έχουν μεσολαβήσει άλλες 10 λαδιές και να μη φτάνει ούτε ολόκληρη η συσκευασία Νεοματ για 27 πλύσεις για να καθαρίσει το σκατό.
Είμαι ελαφρώς ακατάληπτη και γενικόλογη. Γνώρισα έναν τέτοιο λαδοπόντικα προχτές. Ως ξάδελφο νεαρού που βγαίνει με γνωστή μου. Τουλάχιστον έχω καλά ρεφλέξ και προαισθήματα. Και μερικές φορές, αν και δεν το’χω αυτό το «εξ’αρχής κόψιμο» που έλεγα, τουλάχιστον κρατιέμαι μακριά από κακοτοπιές για εντελώς άσχετους και λάθος λόγους. Διότι το παιδί φέρθηκε άψογα στην αρχή σ’εμένα. Ήθελε και να μου δείξει πως δε βαριέται κάποιος τη σχέση του και την ανανεώνει ακόμα και μετά από χρόνια.
Δε σχολίασα αρνητικά, αλλά όλες αυτές οι πολιτικώς ορθές ροματζάδες που άρχισε να πετάει μου κάτσανε βαριές. Ευτυχώς ήτο και ολίγον σιτεμένος (καλά όχι και τόσο αλλά έδειχνε πολύ), κοντός, αλυσιδοχρυσοφέρων (ίου!) και διόλου ο άντρας που με ελκύει σεξουαλικώς, αλλιώς μπορεί και να είχαμε δράματα. Χώρια που άντρας 34 ετών και νορμάλ δεν είναι δυνατόν να ισχυρίζεται ότι δε βαριέται τους γονείς του.
Αλήθεια, πως είναι δυνατόν ένας τύπος (εσάς τους στρέητ ρωτάω) να περιμένει να ρίξει μια ελαφρώς σκεπτόμενη (ελαφρώς λέω, δεν έχω και το Νόμπελ) με τέτοιες αηδίες; Ευτυχώς εμένα μου βρώμισαν αυτά, μετά έμαθα και τ’ άλλα. Ότι τόση ώρα έλεγε πίπες στη γνωστή μου, ότι ο φίλος της πρέπει να πάει στη μάνα του και δε θ’ακολουθήσει και να πάμε οι τρεις μας κάπου. Και μετά που φύγαμε από το μπουζούκι, πάλι τα ίδια έλεγε, αλλά αυτή τη φορά τ’άκουσα κι εγώ. Και το χειρότερο, επειδή έγινε ένα μπέρδεμα στην πληρωμή, βρέθηκε το μαγαζί να πρέπει να επιστρέψει 40 ευρώ στη γνωστή μου. Κι έμαθα ότι αυτός πετάχτηκε σαν τη στραβή τσουτσού στον ξάδερφό του ότι αυτός τα είχε πληρώσει τα 40, πίσω απ'την πλάτη μας.
Το θέμα βέβαια δεν είναι αυτό, το θέμα είναι ότι η άλλη τον είχε «κόψει» απ΄την πρώτη φορά που τον είδε ότι είναι μαλάκας και λαμόγιο και το είχε ήδη πει στον ξάδερφο που βγαίνει και ότι δε θέλει επαφές με δαύτον. Ενώ εγώ τα ζώα μου τ’αργά. Πως το κάνει η πουτάνα*;
Τουλάχιστον έχω αρχίσει και ξαναβρίσκω τη φόρμα μου. Κατάφερα δυο μικρές αθλιότητες. Πρώτον, για να τον αποφύγω, δεν άρχισα τις ευγένειες που δεν νοιώθουν τέτοιοι τρελοί πέφτουλες. Στα ίσια «είσαι πολύ γέρος για μένα, μου αρέσουν οι άντρες από 28 και κάτω**». Και παρ’όλ’αυτά δε πτοήθηκε! Επέμενε να βγούμε για καφέ «σα φίλοι»! Τι φίλοι ρε παπάρα; Με έχεις ξαναδεί και προλάβαμε να γίνουμε φίλοι;
Ε πάρε λοιπόν το κινητό μου με ένα ψηφίο λάθος (και όχι το τελευταίο) μπας και καταλάβεις. Και να μη καταλάβεις δεν έχει σημασία αφού δε πρόκειται να με ξαναδείς.
Το μόνο άσχημο πράγμα που μου έμεινε από την όλη βραδιά είναι μια ελαφρά ευκοιλιότητα. Πρέπει να σταματήσω να φοράω ξώκοιλα τα βράδια.


* με την καλή έννοια πάντα
** επίσης είμαι ψηλή