Συναδελφικότητα.

Οι συνάδερφοί μου είναι, όπως σε όλους σας, περιπτωσάρες! Εκτός του ότι η προϊσταμένη μου είναι τρελή (ψυχιατρικώς ομιλώντας).Όταν λέω τρελή εννοώ ότι έχει ξεσπάσματα ουρλιαχτών, πράγμα που είναι ιδιαίτερα δυσάρεστο δεδομένου ότι έχει εξαιρετικά ένρινη φωνή. Αυτά τα ξεσπάσματα εναλλάσσονται με ξεσπάσματα δακρύων. Ναι, έχει μπήξει επανειλημμένως τα κλάμματα μπροστά μου, σα μικρό παιδί (ετών 52). Αυτά μπορεί να συνδυάζονται με ένα κοκτέιλ φιλικού κουτσομπολιού, ανεκδότων και κεράσματος σοκολάτας ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΜΕΡΑ. Συν το ότι γνωρίζω ότι κάποτε είχε πιάσει μια παλιά υποδιευθύντρια από το λαιμό. Και ναι, στέκεται ανυποψίαστη, πέντε μόλις μέτρα μακριά μου ενώ τα γράφω αυτά.

Αυτός που θυμάμαι με ιδιαίτερη τρυφερότητα είναι ο πρώην προϊστάμενός μου. Σωστός άνθρωπος. Στις απόψεις του και στη συμπεριφορά του απέναντι στους άλλους. Αυτό που λέμε «σπαθί». Αν ήσουν εντάξει απέναντι του, ήταν και αυτός εντάξει. Αν όχι, δεν υπήρχες. Ελαφριά περίπτωση. Απλά «βιδάτος». Ή παθιασμένος, αν προτιμάτε. Με το ψάρεμα. Δεν ήταν γραφείο αυτό, φωτογραφική (ευτυχώς) έκθεση των αλιευτικών του επιτυχιών ήταν. Και με την υγιεινή ζωή. Πλήρες σετάκι. Ταπεράκι από το σπίτι με μαγειρευτό φαγητό, ΟΧΙ καφέδες αλλά τσάγια, τήλια, φασκόμηλα, τρέξιμο μετά τη δουλειά (50άρης έτσι;), και αποκύρηξη μετά βδελυγμίας του καπνίσματος και των καπνιστών. Χαριτωμένος. Και ηγέτης ενυπόγραφων διαμαρτυριών για τον αμίαντο/ τις κεραίες/ κ.λ.π. στο κτίριο.

Και τώρα, η διπλανή μου. Καλή κοπέλα. Κάνουμε πότε-πότε και παρέα εκτός δουλειάς για κανά μεζέ. Παντρεμένη και φυσικά (την τύχη μου) με την κοιλιά τούρλα. «Φέρε μου αυτό γιατί με τραβάει». «Σκύψε να πιάσεις αυτό». «Μη καπνίζετε εδώ, να πάτε δίπλα»,« Κατέβασε εκείνο το πανύβαρο τεράστιο ντοσιέ από το τελευταίο ράφι». Λες και είμαι καμιά ψηλή μπρατσαρού. Αυτά κόπηκαν βέβαια όταν μου ήρθε ένα ντοσιέ στο κεφάλι. Κυριολεκτικώς. Τέλοσπάντων γεννάει να τελειώνουμε. Πριν λοιπόν από τρεις μήνες πάντρεψε ένα ζευγάρι. «Καλλιτέχνες» μη χέσω! Που χωρίζουν. Για τα επαγγελματικά χωρίζουν βεβαίως, γιατί αυτή δουλεύει Αθήνα, αυτός δουλεύει σε παραπλήσιο τομέα Λάρισα και βλέπονται τα Σαββατοκύριακα. Αυτή θέλει, και καλά, να έρθει αυτός Αθήνα ολοκληρωτικά, αλλά όσες φορές του κάνανε προτάσεις για δουλειά αυτή πάτησε πόδι να μην την πάρει επειδή θα μπει στα δικά της χωράφια. Περιμένω να παντρέψει τουλάχιστον άλλο ένα ζευγάρι και να δω την εξέλιξή του για ν'αποφασίσω αν είναι γρουσούζα ή όχι.