Ε εδώ και λίγο καιρό μένει και ο Πρόβατος στα πέριξ! Ειδικά ο τελευταίος μάλλον με παρακολουθεί διότι πέφτω συνέχεια πάνω του. Πάω να πάρω το λεοφωρείο απ’το Σύνταγμα να γυρίσω σπίτι μου, διασταυρωνόμαστε. Πλειστάκις. Κοιτάω τα μαχαίρια στο σούπερ μάρκετ, τσουπ! στέκεται απέναντι, δίπλα στις σκυλοτροφές.
Για να τον καλοπιάσω και να μη μου κάνει κι εμένα καμιά μύνηση που κατέθεσα εναντίον του στη δίκη του αιώνα , είπα να τον καλέσω σπίτι μου για ένα φασκόμηλο. Η αλήθεια είναι ότι παιδεύτηκα αρκετά να βρω ένα απόγευμα ελεύθερο ανάμεσα στα διαρκή μίτινγκ που τρώνε το χρόνο μιας μπιζνεσγούμαν σαν κι εμένα και στις συνεχείς κοινωνικές υποχρεώσεις. Ανέβαλα το τσάι της Παρασκευής με τον πρέσβη!
Η αλήθεια είναι ότι πιέστηκα αρκετά. Το σπίτι μου το ανακαίνισα σχετικά πρόσφατα και μου κόστισε ένα σωρό λεφτά. Θα ξέρει άραγε ένας βλάχος σαν το πρόβατο πως να φερθεί στα
σαλόνια; Με κατέτρωγαν ένα σωρό άγχη με αυτή την πρόσκληση। Θα πλήγωνε με τις οπλές του το καινούριο μου παρκέ; Θα αμολούσε κοπριές καταμεσής στο πανάκριβο σαλόνι μου; Κι αν μασουλήσει τα μαξιλαράκια από γαλλική δαντέλα;
Παρ’όλ’αυτά αποφάσισα να μην είμαι σνομπ και κρυόκωλη και τον κάλεσα. Έκανα όλες τις απαραίτητες φροντίδες γι’αυτό το απόγευμα. Πήγα κομμωτήριο κι έκανα και μανικιούρ/πεντικιούρ. Κανόνισα να κάνει γενική καθαριότητα το υπηρετικό προσωπικό και να ξεσκονίσουν τ’ασημικά. Φρόντισα ν΄αγοράσω πέντε διαφορετικά είδη γλυκισμάτων, να έχω κάτι να τον τρατάρω διάολε.
Και με έφτυσε! Μάλιστα ΜΕ ΕΦΤΥΣΕ! Σα γραμματόσημο!
