Η εκδικήτρια των προαστίων

Άντε, μαλάκα. Που έχεις 2 αμάξια και έχεις μπλέξει τα μπούτια σου. Ένας ων, δε ξέρεις τι να τα πρωτοκάνεις. Και βάζεις το ένα στο γκαράζ σου και με το άλλο ψωλαρμενίζεις. ΜΟΝΟ μπροστά στο σπίτι σου όμως, όπου απαγορεύεται δια ροπάλου και δια σκαμνιού να παρκάρει άλλος. Και αλίμονο εάν τολμήσει, μετακινώντας το, ή εάν έχει smart και απλά τον παίρνει. Αν είναι γνωστός και γείτονας, θα τον πάρεις τηλέφωνο να το μετακινήσει. Κι αν είναι γνωστός και γείτονας, θα κάνει την ανάγκη φιλοτιμία και θα το μετακινήσει, προκειμένου να μη χαλάσει την «καλή γειτνίαση». «Καλή γειτνίαση» μάι ας με τέτοιο κόπανο.
Κι αν είναι άγνωστος, γείτονας που δεν έχεις σχέσεις ή περαστικός; Θα του το χαράξεις που τόλμησε να καταλάβει το σεπτό οδόστρωμα μπροστά στον άγιο Οίκο σου και ετόλμησε να σε ξεβολέψει αναγκάζοντάς σε να ΠΕΡΠΑΤΗΣΕΙΣ 30 ολόκληρα δευτερόλεπτα μέχρι την εξώπορτά σου! Οποία φρίκη! Και να μην έχεις οπτική επαφή από το σαλόνι σου με το "καμάρι" σου, ώστε να μπορέσεις να του πεις και καληνύχτα.
Εγώ ήμουν μαλάκα. Εγώ που έχω πολύ ελεύθερο χρόνο ξαφνικά και το σκέφτομαι να ξανακλειστώ σ’ ένα γυμναστήριο, μιας και το έκοψα βαριεστημένη. Εγώ που, τώρα που φτιάχνει ο καιρός, το κόβω με το πόδι στο προάστιό μας και με τ’ ακουστικά στ’ αυτιά. Εγώ παίρνω το πλαστικό σου σκαμνάκι και το χάνεις. Και τα χάνεις, γιατί δε ξέρεις και ποιόν να υποψιαστείς από τους καλούς σου γείτονες που σ’ ανέχονται τόσα χρόνια και χορεύουν στα παλαμάκια που βαράς. Το παίρνω και το παρατώ πολλά τετράγωνα μετά σε κάποιο κάδο, εκεί που δε θα το βρεις ποτέ.
Ανοίγει ο καιρός αρχίδι και θα συνεχίσω να περπατάω.
Θα πάρω και το επόμενο που θα βγάλεις.

Και το επόμενο.



UPDATE: Σάπιο μαλάκιο, που έχεις την αρχαιολογία σου παρκαρισμένη δίπλα απ'το σπίτι μου, δίχως πινακίδες-τέλη κυκλοφορίας-ρόδες,εγώ ήμουν. Άρρωστο παπάρι που γουστάρεις να βλέπεις το σαπάκι σου, να το βάλεις στην αυλή σου να το καμαρώνεις μέχρι να γίνει σκόνη σκουριάς, όχι να μου στερείς μια θέση πάρκιν. Κουτοπόνηρε, που ξεκολλάς κάθε φορά τις ειδοποιήσεις που σου στέλνει ο δήμος, από τις καταγγελίες των γειτόνων, και κάνεις ενστάσεις, σε γάμησα και το φχαριστήθηκα. Έγώ ήμουν που βρήκα, αυτή τη φορά, πρώτη τ'αυτοκόλλητα πάνω στο "πολύτιμό" σου, τα ξεκόλλησα, τα κράτησα σπίτι μου και στα ξανακόλλησα μόλις πέρασε η προθεσμία ενστάσεων.

Άντε και γαμήσου ν'ασπρίσεις.

Μπήκε η ρουφχιάνα μπήκε.

Όπως παρατήρησαν και οι Βοργίες, ανθίζουν τα λουλουδάκια.
Εγώ απλά αντιγάφω από την Athens Voice, τη στήλη "σε είδα" με ζήλια:
ΕΡΜΟΥ
Είμαι ο ξεδοντιάρης μπετονομούρης, γλοιώδης, που σου χαμογέλασε και του πέταξες στραγάλια! Πάρε με. 694 2856434

Ζηλεύω, εμένα ποτέ δε μου έχουν κάνει τόσο ωραίο καμάκι.
Βέβαια δε θυμάμαι να έχω και ποτέ πετάξει στραγάλια σε κακομούτσουνο. Μάλλον θα φταίει που δε κυκλοφορώ με στραγάλια πάνω μου. Τρέχω ν'αγοράσω ένα σακουλάκι να σημαδεύω τους περαστικούς.

Και το ρόπαλο-μαλλί-σπηλιά μ'αρέσει, αλλά πάει, χάλασαν οι άντρες, δε κυκλοφορούν πια με ρόπαλα.
Τι να κάνω, ν'αρχίσω να μοιράζω ρόπαλα στον κόσμο;

Μικρή πικρή αγγελία

Αναζητώ το φλουρί που μου έπεσε. Είναι μικρό, σαν μονόευρω αλλά πιο λεπτό, χρυσαφί, ελαφρώς καμένο από το ψήσιμο κι έχει επάνω κάτι ακαθόριστα σχέδια.
Δεν αναγράφει δηλαδή πουθενά «2009» ή «Ενθύμιον βασιλόπιτας».
Το φλουρί μου έπεσε κάτω απ’το περίπτερο που είναι στο Σύνταγμα, επί της Πανεπιστημίου, μπροστά από ένα ΑΤΜ της Εθνικής και απέναντι από τη Μεγάλη Βρετανία. Καλά, το «κάτω απ’το περίπτερο» είναι λιγάκι σχετικό, μπορεί να κύλησε κάτω απ΄το περίπτερο ή να έχει χωθεί ανάμεσα στα περιοδικά μπροστά στο περίπτερο ή ανάμεσα στις τσίχλες και τα κρουασάν, διότι μαζί έπεσαν και μερικά κέρματα και δεν πρόλαβα να δω που πήγε τι.
Σας παρακαλώ, το φλουρί αυτό έχει συναισθηματική αξία για μένα γιατί ποτέ δε βρίσκω τίποτα στις βασιλόπιτες και φέτος βρήκα δύο (2)!!!
Σιγά δηλαδή μην προθυμοποιηθεί κανένα λαμόγιο γιατί θα θέλετε αμοιβή κι εγώ είμαι μεν πρόθυμη ν’ανταλλάξω το φλουρί με όσα κέρματα έχω αυτή τη στιγμή στο πορτοφόλι μου, αλλά δε θα τρελαθούμε κιόλας, ξέρω καλά ότι οι τυχερές ιδιότητες του φλουριού υφίστανται μόνο για μένα, για όποιον άλλον το βρεί είναι άχρηστο.
Ρε πούστη, να πω ότι έχω και προλήψεις, μόνο αυτή με τα κέρματα* έχω και μια δικιά μου με τις πινακίδες των αυτοκινήτων. Αλλά έτσι είναι η γκαντεμιά (Παρασκευή και 13 σήμερα) εκεί που πονάς θα σε χτυπήσει.
Χριστέ μου, τι θ'απογίνω χωρίς το φλουρί μουουουου;;;;; Είμαι καλεσμένη και σ'ένα πάρτι το Σάββατο αλλά τώρα θα κάτσω μέσα να τρώω τα νύχια μου όλο αγωνία για το πότε θα μου πέσει ο ουρανός στο κεφάλι. Ούτε στη δουλειά θα ξαναπάω μέχρι να βρεθεί.



*Αν βρεις στο δρόμο κέρμα, μάζεψέ το και μη το ξοδέψεις, είναι το «τυχερό» σου.

Άλλο ένα

Με κάλεσε η Μαρίνα(kathimerinitrella.blogspot.com) σ’ένα μπλογκοπαίχνιδο όπου πρέπει να πω πέντε φαινομενικά ΑΣΗΜΑΝΤΑ πραγματάκια που όμως μ’εκνευρίζουν και μετά να καλέσω μερικούς άλλους, μάλλον όσους γουστάρω. ‘Η τουλάχιστον έτσι κατάλαβα.
1. Μ’εκνευρίζει και παράλληλα με στενοχωρεί που έπαψε να γράφει η Ζωή (zoi20.blogspot.com). Και ο Λούθορας (lexluthor06.blogspot.com), το Λελούδι μου. Γιατί ρε παιδιά; Από τα κείμενα που έχω ζηλέψει και θα ήθελα να έχω γράψει εγώ και απολαμβάνω να διαβάζω.
2. Οι μαλάκες που το παίζουν έξυπνοι και προσπαθούν να στη βγουν από μπροστά. Ειδικά όταν οδηγάω, κάτι καγκούρια που νομίζουν ότι ξέρουν να οδηγούν.
3. Που όποτε τύχει να μείνω μέσα βράδυ και να έχει η τιβί κάτι που μ’ενδιαφέρει πραγματικά να δω ΣΤΑΝΤΑΡ θα με πάρει ο ύπνος πριν αρχίσει. Κάπως έτσι έχω καταφέρει να δω μόνο μια φορά τη νέα σειρά της Ράντου.
4. Ο εαυτός μου. Συχνά.
5. Τα μπλογκοπαίχνιδα.
6. Ο γαμοπρόξυ που ούτε ένα λινκ στο κείμενο δε μ’αφήνει να βάλω. Ναι, ξέρω να μετράω και ξέρω ότι έπρεπε να είχα βάλει 5 μόνο, αλλά μου τη σπάνε τα μπλογκοπαίχνιδα.

Τώρα ποιούς να καλέσω; Μου τη δίνει αυτό το κομμάτι. Την κωλόγρια (kwlogria.blogspot.com) υποθέτω. Και την πατσιούρη (topatsiouri.blogspot.com). Τον MASTER G (cavestudioz.blogspot.com), την Αστέρω (interpreter-stella.blogspot.com), τη θεία Ντόννα (theiadonna.blogspot.com) και τον Εσταρινάκη (estarian.blogspot.com) με το δερμάτινο σωβρακάκι. Φτάνουν;
Ουφ, το ‘κανα!

Update: Καλά, καλά, καλώ και τον χοντρό γέρο-Μάλερ (mahler76.blogspot.com) που καταφανώς ζήλεψε και κάνει φασαρία.

Αντί για Καθαρά Δευτέρα

Ένα από τα πιο επικίνδυνα πράγματα όταν οδηγείς είναι το φτέρνισμα. Για μερικές στιγμές είσαι εξίσου επικίνδυνο μ' έναν τυφλό ραλίστα στο αστικό δίκτυο. Μαλάκα, αυτό είναι που λέμε "ζείν επικινδύνως". Τι να κάνεις τον κασκαντέρ, τι να οδηγείς τη Βουλιαγμένης με ίωση.

Αν αντιπαθείς τους συναδέλφους σου μην κάνεις συχνά κοπάνες από τη δουλειά. Το ιδανικό χρονικό διάστημα για να τους κολλήσεις είναι όταν σε πρωτοπιάνει.

Αν είσαι άρρωστος, η πρακτική της μαμάς να κοιμάσαι με ένα άδειο ταπεράκι δίπλα σου είναι πάντα σωτήρια. Ακόμα κι αν δε μένεις σε μεζονέτα στα ΝΠ αλλά σε δυάρι.

Οι Ισπανίδες γερνάνε γρήγορα, ειδικά αν έχουν παντρευτεί τρομοκράτη. Πόσα χρόνια πάνε που "πιάσανε" τη 17 Νοέμβρη; 10 χρόνια πιο γρια δείχνει η Αλίθια. Τι να πω, μπορεί να φταίει και το μαλλί.