Τα μυστικά της καλής απόψυξης

Διότι όλοι έχουμε ψυγείο. Εγώ εχτές δεν είχα παρέα πρόθυμη να με πάει στην παρέλαση να πετάξουμε στραγάλια. Έκανα λοιπόν απόψυξη. Αν δε μένεις πια στο πατρικό σου (οπόταν οι γονείς ασχολούνται με τέτοια) αλλά οι γονείς σου είναι σε σχετικά κοντινή απόσταση, μπορείς να χρησιμοποιήσεις το δικό τους ψυγείο. Αν πάλι οι γονείς σου είναι σε άλλη πόλη, μπορείς να γίνεις φόρτωμα σε έναν φίλο/η με μεγάλο ψυγείο. Όχι στο ρεμάλι με το μίνι ψυγειάκι που δε χωρά καλά καλά τις μπύρες του.

Ένα μήνα με 2 βδομάδες πριν (ανάλογα πόσο φαγανά είμαστε): Σταμάτα ν’ αγοράζεις πράγματα που διατηρούνται στο ψυγείο και κοίτα να καταναλώσεις ό,τι μπορείς από τα περιεχόμενα του ψυγείου και τις κατάψυξης. Δε λέμε να φας όλο το βούτυρο σκέτο, αλλά σταμάτα ν’ αγοράζεις μπριζόλες και φάε τ’ αποθέματά σου. Ότι δε φαγωθεί θα μεταφερθεί. ΟΚ εγώ δε μπόρεσα να καταναλώσω το μισό κουτί οικογενειακό παγωτό που έχω από το καλοκαίρι και τα 5 κιλά γαρίδες, οπόταν και τα μετέφερα μπρος-πίσω.

Αμέσως πριν: ξεχωρίζουμε τι θα μεταφερθεί και τι όχι. Όχι, δε χρειάζονται μεταφορά τα 10 μπουκάλια κρασί και οι 5 εξάδες μπύρα. Αν είναι κλειστά τα κουτιά/μπουκάλια δε παθαίνουν τίποτα να μείνουν εκτός. Ούτε θα μεταφέρεις τις παγοθήκες ζώον. Θα ξανακάνεις παγάκια μετά την απόψυξη. Οι κλειστές κονσέρβες ντολμαδάκια του Μάλερ δε χρειάζονται ψυγείο, να τις φυλάς στο ντουλάπι. Και οι κρεμμυδοπατάτες/ λεμόνια/ σκόρδα μπορούν να μείνουν εκτός άνετα. Κλείνουμε προσεχτικά τις συσκευασίες που μπορεί ν’ ανοίξουν. Π.χ. την κρυστάλλινη βουτυριέρα την μπλαστρώνουμε με ταινία μη μας φύγει το βούτυρο και το κυνηγάμε.

Σημείο μηδέν: βγάζουμε την πρίζα του ψυγείου και αφήνουμε ανοιχτές τις πόρτες με μπόλικες παλιές κουρελοπετσέτες, βετέξ, πανιά από παλιές φανέλες ή μακό ή σώβρακα ή σκελέες και ό,τι άλλο μας φωτίσει, να ρουφάνε τα νερά που θα βγουν από το λιώσιμο των πάγων. Επειδή τα νερά θα είναι ανάλογα με το λιώσιμο των πάγων της ανταρκτικής, όσες και να βάλεις ΔΕ ΘΑ ΦΤΑΣΟΥΝ. Βάλε κι άλλες.
Ανάλογα πόσο χάλια είναι το εσωτερικό θέλει και τον χρόνο του. Εμένα ας πούμε είχε το ψυγείο μου ένα τεράστιο κομμάτι πάγου, με το διακόπτη στο 3 (από 6 που είναι η πιο κρύα διαβάθμιση). Έφυγα λοιπόν το πρωί και γύρισα το βράδυ.

Μετά την καταστροφή: όσα πανιά και να βάλεις η κουζίνα θα έχει νερά. Στύψε πανιά, σφουγγάρισε νερά, ξέπλυνε το βρομερό εσωτερικό του ψυγείου και της κατάψυξης. Π.χ. η δική μου κατάψυξη είχε γαριδοπόδαρα κολλημένα μεσ’ τον πάγο που απελευθερώθηκαν και το ψυγείο μου κολλημένα κρεμυδόφυλλα, παγιδευμένα μέσα σε παχύρρευστα ζουμιά από φρούτα.
Απώλειες τροφίμων: σχδόν μηδέν εκτός από κάτι φριχτά κονσερβαρισμένα ντολμαδάκια που δε τρώγονταν.
Με γεια και ξαναγέμισε τις παγοθήκες.

Ιταλοί μακαρονάδες

Το ξέρατε εκείνο το κοροϊδευτικό τρίστιχο που πάει κάπως έτσι:
"Άγγλοι-γάλλοι πατατάδες
Ιταλοί μακαρονάδες
κι Έλληνες παλικαράδες";
Ευτυχώς που οι γονείς μου είναι πολύ γέροι, διότι ως Ελληνίδα μακαρονού θα είχα αρχίσει να αγχώνομαι περί ιταλικού γονιδίου και για το κατά πόσο ήταν πιστή η γιαγιά μου στον παππού μου.
Κι επειδή δεν είναι ώρα τώρα ν'αμφισβητούμε τα πατρογονικά και οικογενειακά ιερά και όσια, ευτυχώς δεν τίθεται τέτοιο θέμα λόγω ημερομηνιών. Ο πατέρας μου γεννήθηκε αρκετά πριν το '39 και η μάνα μου οριακά το '41. Ευτυχώς, λόγω γεωγραφικών παραμέτρων, τίθεται εκτός, δι' αυτό και το οριακά.
(η Μάχη της Κρήτης ξεκίνησε τέλη Μαΐου του '41, άρα πολύ πιθανόν η έγκυος γιαγιά μου να πετροβολούσε γερμανούς αλεξιπτωτιστές)
Πράγμα που αφήνει εξακολουθητικά ανεξήγητη την ροπή μου προς ασυγκράτητη μακαρονοφαγία.
Τουλάχιστον βέβαια μου δίνει έδαφος και τροφή συζήτησης με όποιον ωραίο Ιταλό γνωρίσω.
(στους άσχημους δε μιλάω)
Εν μέρει, μπορεί και αυτό να φταίει (τα μακαρόνια) που πάντα τους Ιταλούς τους ένιωθα σαν αδελφή φυλή, κι ας είμαστε έθνος ανάδελφο. Εν μέρει, τελικά μάλλον η οικογένεια έχει μια γενική ροπή, μιας και μια ξαδέλφη μου έχει παντρευτεί Ιταλό.
Καλά, τελικά μπορεί να φταίει που οι Ιταλοί είναι γενικά ωραία γκομενάκια με όμορφα ζεστά μάτια και πλατύ χαμόγελο.
Όχι ότι δεν υπάρχουν ωραία γκομενάκια σε άλλες φυλές, το πρωί είδα 2 μαυράκια στο λεωφορείο θανατηφόρα. Μάλιστα στην αρχή νόμιζα ότι ήταν φαντάροι, μετά κατάλαβα ότι ο ένας φορούσε τζάκετ παραλλαγής και φόρμα αποκάτω και ο άλλος παντελόνι παραλλαγής και φούτερ φόρμας από πάνω.
Γενικά δε βλέπω ωραίους μαύρους στους Αθηναϊκούς δρόμους και είμαι ελαφρώς απογοητευμένη διότι δε δικαιώνουν τις φήμες περί ανωτερότητας της μαύρης φυλής (εκτός από τις μαύρες που είναι όντως ΟΛΕΣ ψηλοκώλες) αλλά αυτοί οι δυο ήταν και οι 2 πανέμορφοι. Κατέβηκαν στην πύλη του Αδριανού. Μήπως τους βρήκε κανείς;
Άραγε θα ήμασταν ψηλοκώλες μετά από μια "μαύρη" κατοχή;

Eφτά αλήθειες θα σου πω

για να διαλέξεις το σκοπό
που θα μου πεις για να σου πω
το σ' αγαπώ.
Ακούς παλιο - Ήθαν;
1.Έχω κάνει παράλληλη σχέση. Για κανά εξάμηνο. Βέβαια επρόκειτο για 2 άντρες σε διαφορετικές χώρες, όχι στην ίδια πόλη, αλλιώς δε ξέρω πως θα τους κουλάντριζα. Ήταν και ο μοναδικός γκόμενος που απάτησα ever.
2. Φοβάμαι να κοιμηθώ στο απόλυτο σκοτάδι αν δεν είμαι στο παιδικό μου δωμάτιο. Να δεις που θα ξυπνήσω από εφιάλτη και θα τρομάξω περισσότερο γιατί δε θα ξέρω που είμαι.
3. Είμαι αγχωτικός άνθρωπος. Δηλαδή δε θα σας στήσω ποτέ σε ραντεβού, εκτός αν μου προκύψει χοντρή μαλακία στο δρόμο (πορεία, απεργία, αυτοκτονία).
4. Έχω σκοτεινά μυστικά ακόμα και από τις πιο κολλητές μου φίλες, που με ξέρουν πάνω από δεκαετία.
5. Στο παρελθόν έχω τρυπήσει τη μύτη μου και τα μαλλιά μου έχουν περάσει από όλα τα (φυσικά) χρώματα και τα μήκη. Για παράδειγμα μια εποχή στο Πανεπιστήμιο κυκλοφορούσα με ανοιχτό ξανθό κοντό μαλλί, κρικάκι στη μύτη και μπλε σκούρα νύχια.
6. Δε μ'αρέσουν τα παιδιά, εκτός αν είναι ήσυχα και καθαρά και κάθονται μακριά μου χωρίς να μου πολυμιλάνε. Είχατε δει τον Καπουτζίδη στις "Σαββατογεννημένες"; Ούτε με τον γάμο καυλώνω. Υπάρχουν γυναίκες που θέλουν να παντρευτούν χωρίς καν να έχουν γκόμενο. Μπορεί και να το κάνω υπό κατάλληλες συνθήκες και προϋποθέσεις. Αλλά μάλλον αυτό δε θα προκύψει ποτέ.
7. Μπορεί και να βγάλω το βρακί μου να στο δώσω*, αν το ζητήσεις ευγενικά. Αν πας όμως να μου πάρεις κάτι ή να πετύχεις κάτι από μένα χωρίς να μου το πεις, μπορεί και να σου βγάλω το μάτι.

Λοιπόν κανείς από όσους είδα δεν έχει καλέσει τον Σικιά, την Κωλόγρια, τον Νικόλα, τον Μπλουπριντς, τη Θεία Λένα, τον Μάλερ, τον ψυχίατρο.
Και την Φέβις, έτσι, γιατί εμένα ο αριθμός μου είναι το 8 κι όχι το εφτά, τραβάτε κανά ζόρι να 'ουμ';

(χώρια που ο Σικιά είναι ντίβα και δε θα παίξει)



* που λέει ο λόγος, δε θέλω αηδίες περί βρακιών

Προέδρος της Ένωσης Ελληνικού Διαδικτύου

Ο Άμμος με κάλεσε σ'ένα παιχνίδι που δε το κατάλαβα καθόλου.
Γι'αυτό θα γράψω ότι κατεβάσει το ξερό μου.
Οι κανόνες είναι αυτοί:
«Α. Διαβάστε πρώτα το «Κάτω τα χέρια από το Βασιλάκο» στης Ντίβας. Ακολουθήστε και το link για τα βιογραφικά
B. Πηγαίντε στο blog σας και γράψτε αντίστοιχης μορφής βιογραφικό.
Γ. Καλέστε κατά προτίμηση 5 άτομα να το κάνουν και αυτοί. (το 5 είναι συμβολικό, όσα και τα δάχτυλα της μούτζας)…»

Α. Οκ αλλά ήταν λίγο βαρετά, λογοδιαρροϊκά χωρίς πολύ ειρμό κείμενα που έκαναν "κοιλιές".
Β. Όνομα: Τανίλα
Γεννηθείσα το 1976 στην Πέρα Παναγιά.
Εξ' απαλών ονύχων μου άρεσε το ξύσιμο με τα απαλά μου νύχια, γι'αυτό ουδέποτε ασχολήθηκα σοβαρά και με πάθος με κάτι. Βαριόμουνα γρήγορα.
Έλαβα λοιπόν την απαραίτητη και υποχρεωτική επιφενειακή μόρφωση της κορασίδος της τάξης μου όπως μου επέβαλε ο ΜΠΑΜΠΑΣ μου, μετά γαλλικών και πιάνου.
Ουδέποτε είχα επαφές με άντρες διότι μου το απαγόρευε ο ΜΠΑΜΠΑΣ μου, μέχρι που τα τίναξε, πολτοποιημένος κάτω από την πατούσα ενός καγκουρώ, γωνία Συγγρού και Βασιλίσσης Σοφίας. Έκτοτε φροντίζω την κατάκοιτη μητέρα μου την οποία θα δολοφονήσω με μαχαίρι στο ντους μόλις κλείσω τα 33 που είναι η ηλικία που σταυρώθηκε ο Ιησούς.
Μετά θα τη διατηρήσω μουμιοποιημένη να κάνουμε παρέα.
Ως άτομο είμαι ελαφρώς υβριστική. Επίσης δεν έχω όρεξη παρά να σκαλίζω τη μύτη μου και να φτιάχνω χειροτεχνήματα με τα μυξομπαλίνια μου και δε διαθέτω υπολογιστή, δι' αυτό πιστεύω ότι θα είμαι ταμάμ για πρόεδρος.
Γ. Να κάτσουν να βγάλουν τα μάτια τους και ο Πρόβατος, ο τρελογιατρός, ο φιχιτμπάκιος, ο Πασκάλ και η Μισιρλού η γαλλική παπαρδέλα.

Υ.Γ. Βέβαια δεν έχω ιδέα τι ακριβώς πρέπει να κάνει ο πρόεδρος. Σας παρακαλώ όμως δε θέλω λούτρινο αρκουδάκι, τα σιχαίνομαι.

M’αρέσει τις Κυριακές που βρέχει.

Είναι ότι πρέπει για να κάθεσαι μέσα μ’ένα χοντρό πάκο εφημερίδες και άφθονους ζεστούς καφέδες σε μεγάλες χοντρές κούπες, με μια φόρμα κι ένα μάλλινο ριχτάρι τυλιγμένο στα πόδια σου, σαν καμιά γιαγιά.
Να μην ξεμυτίζεις απ’το σπίτι παρά μόνο για να κατέβεις στο ψιλικατζίδικο στο ισόγειο να πάρεις τσιγάρα και εφημερίδες.
Να έχεις άφθονο χρόνο να ξεκοκαλίσεις όλες τις στήλες, από τα οικονομικά μέχρι τα κουτσομπολιά και να διαβάσεις όλα τα περιοδικά της Κυριακής που έχουν οι εφημερίδες, ώστε να μάθεις και τα τελευταία πολιτιστικά και τα τελευταία κραγιόν. Να μην πολυπεινάς, να φας κάτι πρόχειρο, μια γρήγορη μακαρονάδα ή χτεσινό παστίτσιο, και να συνεχίσεις με τον μεσημεριάτικο κύκλο της Νόβα και μόλις τελειώσει και το CSI να ξεκινάς ένα μυθιστόρημα, καινούριο ή ξαναδιαβασμένο προ δεκαετίας.
Χωρίς χοντρές κουλές γριές γειτόνισσες που πάσχουν από ακατάσχετη λογοδιάρροια και θέλουν ν'αυτοκαλεστούν για παρατεταμένη επίσκεψη. Να μη μιλήσεις σε άνθρωπο πριν τ'απόγευμα.
Να φτιάχνεις καναπεδάκια σολομού ή ποικιλία τυριών και να τα μασουλάς αντί για βραδινό, μόνος ή με παρέα, που νιώθεις άνετα και δε χρειάζεται να μιλάτε για να σπάσετε τη σιωπή, χαζεύοντας τη βραδινή ταινία. Και την επόμενη. Και τη μεταμεσονύκτια. Να σας παίρνει ο ύπνος στον καναπέ, τον δικό σου ή του αλλουνού και να ξυπνάτε βρίζοντας κατά τις 4 για να πάτε στο κρεβάτι σας ή κατά το πρωί για να πάτε στη δουλειά.
Καλά θα’τανε.

Οι συμβουλές της γιαγιάς

- Άμα έχεις διάρροια πίνεις καφέ ανακατεμένο με λεμόνι
- Εναλλακτικά βράζεις λίγη ρίγανη, τη σουρώνεις και την πίνεις
- Άμα έχεις δυσκοίλια τρως δαμάσκηνα κατά βούληση.
- Στον λεκέ από λάδι βάζεις υγρό πιάτων και το αφήνεις μισή ώρα πριν το πλύνεις.
- Η μούχλα (από τοίχους, πλακάκια, κ.λ.π.) καθαρίζει με χλωρίνη σκέτη ή αραιωμένη με νερό σε αναλογία 1:2 αντίστοιχα.
- Η μούχλα και η μπίχλα από στόμια βρύσεων καθαρίζει με ένα βαμβακάκι βουτηγμένο σε ξύδι που το στουμπώνεις πάνω στο στόμιο, το τυλίγεις με μεμβράνη και το αφήνεις 2-3 ώρες.
- Το κόκκινο κρασί καθαρίζει με ούζο.
- Τα λευκά ρούχα υποτίθεται ότι δε γαριάζουν αν τα πλένεις μόνο με πράσινο σαπούνι.
- Η λεκάνη κιτρινίζει πιο δύσκολα άμα της ρίχνεις που και που λίγη χλωρίνη, να μείνει όμως όλη τη νύχτα.
- Τα άλατα του νερού καθαρίζουν μια χαρά από τα πορσελάνινα είδη υγιεινής με χλωρίνη.
- Αν προσπαθήσεις να το κάνεις με ειδικό προϊόν για τα άλατα, πρόσεχε να κάνει για τέτοιες επιφάνειες αλλιώς τη γάμησες
- Η κόκκινη σάλτσα πήζει με την προσθήκη πουμαρό.
- Για να μην κολλάει το μακαρόνι του ρίχνεις μια στάλα λάδι στο νερό όταν το βράζεις
- Έχε πάντα κύβους (Knorr π.χ.), πάνε παντού.
- Το κρέας (και τον κιμά και το μπέηκον κ.λ.π.) το φυλάς στην κατάψυξη τυλιγμένο σε μεμβράνη και ΟΧΙ στο χαρτί του κρεοπώλη. Εκτός αν διαχωρίσεις το χαρτί από την εσωτερική του μεμβράνη.
- Το ψητό του φούρνου το σκεπάζεις με αλουμινόχαρτο για να μη στεγνώνει.
- Αφού του βάλεις λίγο νεράκι στο ταψί.
- Το λεμόνι χαλάει το γυάλισμα των μαρμάρων
- Για να φτιάξεις τη ζημιά παίρνεις duro stik και το περνάς μπόλικα στρώματα με ένα βαμβακερό πανί χωρίς χνούδι (π.χ. ένα μακό).
- Με ίδιο πανί και νερό βγάζεις το πουλόσκατο από τ’αμάξι για να μη σου πειράξει το χρώμα.
- Το ρετσίνι το βγάζεις με πολύ ζεστό νερό.
- Με ίδιο πανί κάνεις και τα τζάμια. Όποιος είπε ότι το τζάμι καθαρίζει καλύτερα με εφημερίδες να τις βάλει στον κώλο του.

Καλή Σαββατιάτικη φασίνα σε όλους.

Update:

Αγγελία: Αναζητώ άτομο στα ΝΠ που να του αρέσει να σιδερώνει και να μη του αρέσει να βάζει πλυντήριο για ν'ανταλλάζουμε.

Περιοδικό "Τηλερομάντζο": γράμματα αναγνωστών

Αγαπητοί κ.κ. βουλευτές,
Πολύ χαίρομαι που θα ψηφιστεί με νόμο το δικαίωμα σύναψης “συμφώνου ελεύθερης συμβίωσης” αποκλειστικά και μόνο για τα ετερόφυλα ζευγάρια.

Αυτό το σύμφωνο είναι ταμάμ για μένα που είμαι ελεύθερο πνεύμα και βαριέμαι γρήγορα. Διότι άμα ξέρω ότι τον τύπο θα τον βαρεθώ σε ένα, δυο, δέκα χρόνια, τι να τρέχω τώρα για νυφικά και γάμους και να χάσω και τη μισή μου περιουσία στο διαζύγιο. Και καλά να χάσεις τη μισή σου περιουσία όταν έχεις π.χ. δυο σπίτια. Άμα έχεις ένα το κόβεις στη μέση σαν κεφάλι γραβιέρας; Πρέπει να το πουλήσεις και να μοιραστείς το παραδάκι. Και βέβαια στο μεταξύ να μένεις στο νοίκι. Δεν είναι πράματα αυτά, ξαφνικά από νοικοκυρά να βρεθώ νοικάρισσα για του μουνιού μου το χαβά κι επειδή θέλω ν’ αλλάξω τον αέρα μου γκομενικώς.

Επίσης πολύ χαίρομαι και μπράβο που αφήσατε τους πούστηδες και τις τζιβιτζιλούδες απ’ έξω, διότι άμα πηγαίνουν όλοι οι γκέηδες να κάνουν οικογένειες και να υιοθετούν παιδιά τι θ’ απογίνουμε εμείς οι πτωχές πλην τίμιες κορασίδες που θέλουμε πάση θυσία να παντρευτούμε, όποιον να ΄ναι, αρκεί να γίνουμε επιτέλους μάνες; Ενώ άμα έχουν την ανάγκη μας για ν’ αποκτήσουν μούλικο, κάποια στιγμή ακόμα κι εμείς οι μπαλότσες, που δε μπορούμε να βρούμε άντρα αλλιώς, θα έχουμε πιθανότητα να τυλίξουμε κάποιον, έστω κι αν είναι γκέης που τον αναγκάζει η ποτάνα η κενωνία να παντρευτεί δια να έχει το κούτελον καθαρόν και το τέκνο (οικογένεια) εφικτό.
Μετά τιμής,

Πληγωμένη πετούνια



Y.Γ.: Παρακαλώ αιτήσεις για γάμο από γκέηδες που χτυπά το βιολογικό τους ρολόι εδώ.

Ti έπαθα τις προάλλες

Ένα απόγευμα, out of the blue, μου έστειλε μήνυμα ο πρόβατος να βγούμε οπωσδήποτε το βράδυ. Δέχτηκα χωρίς να το πολυσκεφτώ, ώσπου με πήρε μια φίλη μου να μου θυμίσει ότι είχα υποσχεθεί να πάω στο γάμο της, μάλιστα είχε με υπολογίσει και στο τραπέζι, άρα δε γινόταν να μην πάω. Τι θα έκανε τα πέντε έξτρα πιάτα από το καθετί;
Αναγκάστηκα ν’ακυρώσω με το Πρόβατο, κι επειδή ένιωθα ενοχές που τον έστησα, τον πήρα εγώ την επόμενη φορά να κανονίσουμε, διότι, πώς να το κάνουμε, είμαι μια lady.
Το άσχημο ήταν ότι τον κάλεσα σε μασκέ πάρτι με θέμα «tea party in England» και αυτός κατάλαβε «tree party» και ήρθε ντυμένος βοσκός με τσουράπια, τσαρούχια, ταγάρι και μια γκλίτσα, ίδιος ο Χατζηχρήστος ως "Θύμιος". Το θέαμα ήταν απερίγραπτο (ένα πρόβατο ντυμένο βοσκός) κι έτσι ήπιαμε ένα ποτό στα γρήγορα και τον πήρα να φύγουμε ντροπιασμένη.
Μιας και φύγαμε νηστικοί, τον πήγα, όπως ήμασταν, με τις στολές, να τσιμπήσουμε κάτι έξω, εγώ ντυμένη αγγλίδα lady κι αυτός βοσκός.
Καθίσαμε σ’ ένα γυράδικο διότι, καταλαβαίνετε, που να τον κυκλοφορήσω στα χάλια που ήταν σε σικ εστιατόριο;
Το ποτάκι όμως που ήπιαμε στο theme party με άδειο στομάχι τον πείραξε, μπερδεύτηκε, ζαλίστηκε, κι άρχισε να μου την πέφτει.
Επέμενε να μάθει αν ο δικός του τύπος αρσενικού μ’αρέσει, με πολύ αδιάκριτο τρόπο, κάνοντάς μου χυδαίες ερωτήσεις σεξουαλικού περιεχομένου.
Και σαν αποκορύφωμα προσπαθούσε να με φιλήσει και δε μ’άφηνε να φάω!
Ευτυχώς κάποια στιγμή τα ξίδια τον χτύπησαν στη φούσκα και πήγε τουαλέτα κι έτσι σταύρωσα κι εγώ μια μπουκιά. Στο μεταξύ έστειλα και μήνυμα για βοήθεια στον Ethan, ο οποίος άφησε το πάρτι (το πάρτι που λέγαμε πριν, είχε ντυθεί λόρδος) και ήρθε να μαζέψει το ανεξέλεγκτο πρόβατο μαζί μ’έναν φίλο του που κάλεσε για βοήθεια (ο φίλος του δεν ήταν στο πάρτι κι έτσι ήρθε κανονικά ντυμένος).
Χριστέ μου, άγιο είχα και γλίτωσα τον βιασμό!

Η τέλεια γυναίκα

Όλοι οι άντρες ονειρεύονται να βρουν μια γυναίκα ανεξάρτητη.
Που θ'αναγνωρίζει ότι είχαν ζωή πριν τη γνωρίσουν και δε θ'απαιτεί να βγαίνουν συνέχεια μαζί. Αλλά θα έχει και δική της κοινωνική ζωή, αντί να "κρέμεται" πάνω τους και να τους "πνίγει".
Που θα πηγαίνει μόνη τ'αμάξι στο συνεργείο και θα το πλένει μόνη της.
Που θα τους πει "βαρέθηκα, πάμε μια βόλτα να χαζέψουμε κώλους και βυζιά".
Που δε θα περιμένει να πληρώνουν αυτοί. Ίσως και να έχει ήδη πληρώσει το λογαριασμό όσο είναι στην τουαλέτα.
Που δε θα έχει πνεύμα λάχανου.
Που δε θα θέλει να παντρευτεί και να κάνει παιδιά.
Που δε θα σκαλίζει και δε θα ζηλεύει το παρελθόν. Το παρελθόν και των 2.
Που δε θα έχει αντίρρηση να πάνε σ'ένα στριπτητζάδικο. Ίσως να πηγαίνει κι εκείνη.
Που δε θα έχει αντίρρηση να καλέσουν κι άλλο άτομο στο κρεββάτι τους.
Και θα βάφει και τα κάγκελα του κήπου.
Μόλις τη βρούνε, την κοπανάνε, διότι η γκόμενα είναι πολύ "φευγάτη", δεν τους έχει ανάγκη και "δεν είναι κοπέλα για σχέση αυτή".

Mεγαλοστέλεχος

Η αλήθεια είναι ότι σας έχω κλάσει πιστοί μου αναγνώστες. Και τους 6 που με διαβάζετε.
Η αλήθεια είναι επίσης και ότι έχω λιγότερο χρόνο να γράφω και να κάνω βόλτα σε άλλα μπλογκ. Παλιά, όταν δεν είχα δουλειά πάταγα διαρκώς ξανά και ξανά τα λινκ μου και τα λινκς σας.
Eδώ και 2 μέρες δεν έχω τόσο πολύ χρόνο για τέτοια. Ούτε και τόση ευχέρεια. Σας διαβάζω πιο πολύ «στα κλεφτά». Σας διαβάζω πάντως.
Έχω καινούριο παιχνιδάκι και ταυτόχρονα υποχρέωση: έχω υφιστάμενο. Temp αλλά υφιστάμενο.
Πρέπει να του δείχνω διάφορα.
Πρέπει να προσέχω μη τυχόν και βλέπει την οθόνη μου.
Πρέπει να του δίνω δουλειά και να τον ελέγχω, δηλαδή έχω πιο πολλή δουλειά κι εγώ.
Πρέπει να δείχνουμε ότι έχουμε δουλειά και είμαστε τρελά απασχολημένοι, ώστε να δικαιολογήσουμε το επιπλέον άτομο.
Πα να 'πει "ξεθάβουμε μαλακίες και τις ανακατεύουμε μέχρι να πήξουν".
Πρέπει ν’απαντώ σε κουλές ερωτήσεις του στιλ: «Πω πω πόσα πολλά λεφτά έχει ο τάδε Φορέας;» «Πω πω πόσα εκατομμύρια περνάνε από ‘δω;» «πω πω .....»
Πρέπει να δείχνω σοβαρή κι έμπειρη μπροστά στον «μικρό».
ΟΚ
Αλλά δε πρόκειται να μιλάω κόσμια.