Τετάρτη 25 Ιουνίου 2008

Πράγματα που αντιπαθώ

.
H ομπρέλα Hondos center.
.
Aν είσαι γυναίκα μάλλον ξέρεις ήδη για τι μιλάω.

Αν είσαι άντρας μάλλον χέστηκες, οπόταν μπορείς και να σταματήσεις να διαβάζεις.

Πριν από μερικά χρόνια, (6; 7; 10;) θα σας γελάσω ακριβώς πόσα, τα καταστήματα Χόντος, μέσα στο πλαίσιο προώθησής τους, (εκτός από τα πασίγνωστα υγρά μαντηλάκια που υπάρχουν ΠΑΝΤΟΥ - ακόμα κι αν είσαι βοσκός και έχεις να κατέβεις από τη στάνη στο χωριό 30 χρόνια έχεις ένα στα τσουράπια σου) αποφάσισαν να μοιράσουν ομπρέλες.

Συγκεκριμένα ΕΝΑ στυλ ομπρέλα: με τα τμήματα που χωρίζονται από σύρματα κάθετα βαμμένα εναλλάξ μπορντώ και άσπρα. Επειδή δεν έχω εικόνα να βάλω, φαντάσου το! Όπως την κοιτάς από το διάστημα να μοιάζει σαν λουλούδι με εναλλάξ μπορντό και άσπρα πέταλα. Με το λογότυπο του Χόντου τυπωμένο κοντά στη μια άκρη του κύκλου.

Σε αντίθεση με τα μαντηλάκια, οι ομπρέλες αυτές μοιράστηκαν μια και μόνο μεμονωμένη περίοδο.
Μιλάμε για πολλές ομπρέλες μεν, χαμηλής ποιότητας δε, πολλά χρόνια πριν.

Δε ξέρω για σας αλλά εμένα η μέση ομπρέλα τέτοιας ποιότητας (περιπτέρου) χαλάει μέσα σε έναν (1) χειμώνα. Δηλαδή ανοίγει και τον επόμενο, αλλά έχει τουλάχιστον ένα εξόγκωμα από σπασμένο έλασμα. Τέσσερεις χειμώνες πολύ απλά ΔΕΝ τους βγάζει.

Εγώ, τόσα χρόνια μετά, εξακολουθώ να βλέπω κόσμο με τέτοιες αηδιαστικά κακόγουστες ομπρέλες Χόντου στο δρόμο.

Πιο ανθεκτικές κι απ’ τις κατσαρίδες ρε πούστη!

Παρασκευή 20 Ιουνίου 2008

Στο γιατρό

Διάβαζα το κείμενο του Μπαμπάκη για το γιατρό σήμερα και θυμήθηκα τι τράβηξα στη δερματολόγο την Τρίτη.
Για να εξηγούμαι, πήγα για μπάνιο τη Δευτέρα.
Και κάηκα.
Και πόναγα τόσο πολύ την Τρίτη, συν το ότι έπρεπε να πάω επειγόντως σε δερματολόγο γι’άλλο λόγο, ευκαιρία να μου δώσει και κάτι για το έγκαυμα.
Υποτίθεται έχω το τελευταίο ραντεβού των οχτώμιση. Και είμαι και καταχαρούμενη, διότι η δερματολόγος είναι σχεδόν δίπλα στο σπίτι μου, άρα θα προλάβω και τα «Υπέροχα Πλάσματα» στις εννιά.
Αμ δε!
Φτάνω στον όροφο και βλέπω μια οικογένεια με 2 παιδάκια στο διάδρομο έξω από την πόρτα να περιμένουν. Αρχίζω και συφιλιάζομαι, διότι έχω ένα προαίσθημα ότι δε θα προλάβω τα υπέροχα πλάσματα
Προχωρώ στην αίθουσα αναμονής και βλέπω: έναν παππού με μπαστούνι, μια γιαγιά χωρίς μπαστούνι, έναν νεαρό νοστιμούλη αλλά με ρόλεξ (εδώ τα χαλάμε), μια μεσόκοπη και ένα νεαρό ζευγάρι.!!!!!
Μανούλα μου! Πρώτα θα μπουν αυτοί και μετά εγώ; Κατά τις 12 τα μεσάνυχτα δηλαδή;
Όλοι τη δερματολόγο περιμένετε ρωτάω με μια φωνούλα που μόλις βγαίνει.
Αφού νεύουν όλοι, κάθομαι βαριά κάτω σε μια γωνίτσα, βογκώντας.
Ευτυχώς το ζευγάρι δίπλα μου, προφανώς βλέποντας τον πόνο μου, και ότι θα καθυστερήσει αφού δεν έχει ραντεβού κι όλοι οι άλλοι έχουν, σηκώνεται και φεύγει! Ζήτω!
Υπάρχουν και άλλοι χωρίς ραντεβού; Ρωτάω ξεψυχισμένα «καλά τι ώρα έχετε ραντεβού;» γενικά, το πλήθος.
Μαθαίνω λοιπόν ότι η γιαγιά έχει 20:10, η μάνα των 2 μούλικων που πλέον παίζουν με τα πλαστικά ποτήρια στις 20:30 και μια κοπελίτσα που μόλις μπήκε και κάθησε δίπλα μου επίσης στις 20:30! Ο παππούς δεν απαντάει, δεν ακούει, αργότερα μαθαίνω ότι δεν έχει ραντεβού και ήρθε να του καθαρίσουν τ’αυτιά από το κερί.
Στο μεταξύ μπαίνει και μια έγκυος με έτερο μούλικο, ήσυχο ευτυχώς. Τ’ άλλα 2 ήδη ουρλιάζουν και κυλιούνται στο πάτωμα και εγώ ήδη έχω πάθει το 1ο εγκεφαλικό. Το μόνο που ευχαριστιέμαι είναι η μάνα τους. Που τη λέει άγρια στον μεγάλο που επιμένει να ρίχνει στο πάτωμα όλα τα πλαστικά ποτηράκια που είναι δίπλα στην κανάτα με το κρύο νερό. Κι επειδή ο μικρός είναι ανυπάκουος, σταδιακά τρώει ξυλίτσα και απομακρύνεται τιμωρία στο διάδρομο. Ν’αγιάσει το στόμα σου μαντάμ! Όχι σαν άλλους που τ’ αφήνουν ανεξέλεγκτα δίχως ούτε μια παρατήρηση με το σκεπτικό ότι «παιδιά είναι, τι να κάνουμε».
Ναι, παιδιά είναι, τι να κάνουμε, αλλά κι εσύ οφείλεις να δίνεις το παράδειγμα και να δείχνεις το δρόμο. Να του κάνεις παρατήρηση όταν κάνει σαν αφιονισμένος ουρακοτάγκος με ψείρες. Όχι να χαμογελάς κουνώντας την άδεια γκλάβα σου.
Στο μεταξύ μπαίνει ο παππούς με τη μεσόκοπη που μάλλον είναι κόρη του. Ωραία, λιγοστεύουμε!
Σηκώνεται και η έγκυα. Μάλλον πάει να μιλήσει με τον μπαμπά που φυλάει τον τιμωρημένο γιο ή να πάει τουαλέτα. Μετά από λίγο φωνάζει τη μικρή της. Και δεν τις ξαναβλέπω ποτέ! Αρχίζουν και προχωράνε τα ραντεβού και όλοι ρωτάνε που πήγε η έγκυος. Στην τουαλέτα δεν είναι! Αυτοί που κάθονται στο κεφαλόσκαλο δεν την είδαν ποτέ! Εξαερώθηκε; Την άρπαξαν εξωγήινοι; Χριστός κι απόστολος! Τα ύστερα του κόσμου!
Έρχεται και η σειρά μου και μετά γαμιέμαι να βρω διανυκτερεύον με αποτέλεσμα να φτάσω σπίτι 10 παρά 15.

Τετάρτη 18 Ιουνίου 2008

10 + 1 πράγματα για την τανίλα

1.Υποφέρω από ακατάσχετη εφίδρωση στα πέλματα το καλοκαίρι
2.Φοράω 35 Νο παπούτσι
3.Δεν αγαπώ τα παιδιά
4.Δεν αγαπώ τα σκυλιά
5.Έχω κάνει σεξ με καμιά εικοσαριά άντρες
6.Πάντα λέω «με άλλους 2 αγάπη μου πριν από σένα»
7.Έχω πάει σε 6 χώρες του εξωτερικού
8.Γνωρίζω μπαλλέτο, γαλλικά και άλλες 2 γλώσσες αλλά όχι πιάνο
9.Τρελλαίνομαι για ωμές πεταλίδες και ωμούς αχινούς
10.Δεν έχω σπάσει ποτέ κανένα κόκκαλο του σώματός μου.
+
1.Κλάνω ασύστολα γράφοντας αυτή τη λίστα, μάλλον πρέπει να πάω τουαλέτα

Και καλώ τον Νίκο να παίξει.
Και τον Γιάννη.
Και τον Βασίλη.
Και τον Βαγγέλη.
Καλώ τον πρόβατο.
Είπα καλώ τον πρόβατο!
Κέντρο ακούει;
οβερ

Τρίτη 17 Ιουνίου 2008

Τιμωρία

Δε θα ξαναπάω για μπάνιο στην Αττική. Δε θα ξαναπάω για μπάνιο στην Αττική. Δε θα ξαναπάω για μπάνιο στην Αττική. Δε θα ξαναπάω για μπάνιο στην Αττική. Δε θα ξαναπάω για μπάνιο στην Αττική. Δε θα ξαναπάω για μπάνιο στην Αττική. Δε θα ξαναπάω για μπάνιο στην Αττική. Δε θα ξαναπάω για μπάνιο στην Αττική. Δε θα ξαναπάω για μπάνιο στην Αττική. Δε θα ξαναπάω για μπάνιο στην Αττική. Δε θα ξαναπάω για μπάνιο στην Αττική. Δε θα ξαναπάω για μπάνιο στην Αττική. Δε θα ξαναπάω για μπάνιο στην Αττική. Δε θα ξαναπάω για μπάνιο στην Αττική. Δε θα ξαναπάω για μπάνιο στην Αττική. Δε θα ξαναπάω για μπάνιο στην Αττική. Δε θα ξαναπάω για μπάνιο στην Αττική. Δε θα ξαναπάω για μπάνιο στην Αττική. Δε θα ξαναπάω για μπάνιο στην Αττική. Δε θα ξαναπάω για μπάνιο στην Αττική. Δε θα ξαναπάω για μπάνιο στην Αττική. Δε θα ξαναπάω για μπάνιο στην Αττική. Δε θα ξαναπάω για μπάνιο στην Αττική. Δε θα ξαναπάω για μπάνιο στην Αττική. Δε θα ξαναπάω για μπάνιο στην Αττική. Δε θα ξαναπάω για μπάνιο στην Αττική. Δε θα ξαναπάω για μπάνιο στην Αττική. Δε θα ξαναπάω για μπάνιο στην Αττική. Δε θα ξαναπάω για μπάνιο στην Αττική. Δε θα ξαναπάω για μπάνιο στην Αττική. Δε θα ξαναπάω για μπάνιο στην Αττική. Δε θα ξαναπάω για μπάνιο στην Αττική. Δε θα ξαναπάω για μπάνιο στην Αττική. Δε θα ξαναπάω για μπάνιο στην Αττική. Δε θα ξαναπάω για μπάνιο στην Αττική. Δε θα ξαναπάω για μπάνιο στην Αττική. Δε θα ξαναπάω για μπάνιο στην Αττική. Δε θα ξαναπάω για μπάνιο στην Αττική. Δε θα ξαναπάω για μπάνιο στην Αττική. Δε θα ξαναπάω για μπάνιο στην Αττική. Δε θα ξαναπάω για μπάνιο στην Αττική. Δε θα ξαναπάω για μπάνιο στην Αττική. Δε θα ξαναπάω για μπάνιο στην Αττική. Δε θα ξαναπάω για μπάνιο στην Αττική. Δε θα ξαναπάω για μπάνιο στην Αττική. Δε θα ξαναπάω για μπάνιο στην Αττική. Δε θα ξαναπάω για μπάνιο στην Αττική. Δε θα ξαναπάω για μπάνιο στην Αττική. Δε θα ξαναπάω για μπάνιο στην Αττική. Δε θα ξαναπάω για μπάνιο στην Αττική. Δε θα ξαναπάω για μπάνιο στην Αττική. Δε θα ξαναπάω για μπάνιο στην Αττική.

Πέθανα για να φτάσω στο νερό.
Πέθανα για να γυρίσω σπίτι να κάνω ένα ντους και να βάλω μια κρέμα.
Πέθανα χωρίς επαρκή σκιά.
Και διάβασα και σήμερα ότι το Λαγονήσι είναι τίγκα στο κωλοβακτηρίδιο.
Επίσης έχω γίνει σαν τον κώλο της μαϊμούς.
Δε γράφω γιατί πονάω και ψεκάζομαι με Bepanthol σπρει.
(σόρι θεια ντόννα)
(και moutro)

Υ.Γ. Δέχομαι προσφορές για καθαρή κωδεΐνη. Ή μορφίνη. Ή ότι άλλο προαιρείσθε. Πληροφορίες εντός.

Παρασκευή 13 Ιουνίου 2008

Kοίτα τη φώκια με τη μπάλα πως πηδάει μέσα απ'τις φλόγες!

Προχτές Τετάρτη 11/06 και χτες Πέμπτη 12/06 είχε εκδηλώσεις γνωστό κεντρικό γυμναστήριο με μεγάλο αριθμό γκέοι πελατείας στη Βουκουρεστίου.

Ήμουν καλεσμένη από τη φίλη μου την Πραξιθέα που ξεκίνησε πισίνα εκεί, αλλά δεν είναι του τύπου μου εκδηλώσεις γυμναστηρίων και δεν πήγα. Εδώ δεν πήγαινα σε εκδηλώσεις του δικού μου γυμναστηρίου, όταν πήγαινα γυμναστήριο.

Τι είδους εκδηλώσεις; Για της Τετάρτης δεν ξέρω ακριβώς, μιας και δεν είχα ανταποκριτή.
Εχτές πάντως ξέρω ότι είχαν ανεβάσει πάνω σε μια εξέδρα με λαμπιόνια στημένη καταμεσής του πεζόδρομου ανάμεσα σε Πανεπιστημίου και Σταδίου, εκατό χοντρούληδες να κάνουν στατικό ποδήλατο, με μέση ταχύτητα 200 χλμ/ώρα, ενώ παιάνιζε η μπάντα του Δήμου Αθηναίων.

Όποιος έχανε σε ταχύτητα, τον μαστίγωναν 10 μαύροι με λεοπάρ τάνγκα που υπήρχαν εκεί ειδικά γι αυτό το σκοπό.

Ενώ σπινιάρανε έπρεπε ταυτόχρονα να πετάνε κορίνες στον αέρα. Οποιανού του έπεφτε κάτω, δεν εδικαιούτο μετά γιαουρτάκι από το μπουφέ και την έβγαζε με στεγνά μπισκότα βρώμης.

Ταυτόχρονα, τους ιδρωμένους ποδηλατιστές πλαισίωναν άλλοι πελάτες του γυμναστηρίου που, είτε βουτούσαν σε κουβά με νερό από άλλη εξέδρα 50 μέτρων, είτε καταπίνανε φωτιές.

Υπήρχαν άλλοι 10 μαύροι με ροζ τάνγκα ειδικά επιφορτισμένοι να ζμπρώχνουν όσους δε θέλανε να πέσουνε από την εξέδρα στον κουβά με το νερό. Γι’αυτούς που καταπίνανε φωτιές δεν υπήρχε σχετική πρόβλεψη.

Το θέμα όμως είναι άλλο. Το συγκεκριμένο είναι το γυμναστήριο του Πρόβατου . Φυσικά ο τριχωτός χοντρούλης πήγε. Έμαθα λοιπόν ότι ποδηλατούσε μανιασμένα με ριγέ ανδρικό ολόσωμο μαγιό (τύπου δεκαετίας του ’20) τρίτος από αριστερά στη δεύτερη σειρά και του έπεσε και μια κορίνα.

Μετά το πέρας των γυμναστικών επιδείξεων προσφέρανε ποτό και φίνγκερφουντ κάτι αγγούρια ανάλατα.

Πέμπτη 12 Ιουνίου 2008

Προσοχή μπάτσοι!

.
(όταν λέω «μπάτσοι» συμπεριλαμβάνω και όλους εκείνους του σεκιουριτάδες, δημοτικούς υπαλλήλους κ.λ.π. που κάνουν την «εξουσία»)

Προσοχή στους σεκιουριτάδες του μετρό που τσεκάρουν εισιτήρια. Συγκεκριμένα εχτές στο σταθμό Σύνταγμα κυκλοφορούσαν ΚΑΤΙ ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΟΙ ΜΑΛΑΚΕΣ.
Δεν είχε λεωφορεία εχτές το μεσημέρι και είπα να πάρω μετρό. Άργησα όμως λίγο και δεν πέτυχα πάνω στο σκηνικό Απλά, μέσα στο συμπούρμπουλο που γινόταν στο σταθμό Συντάγματος κατάφερα να μάθω ότι πιάσανε μια κοπέλα χωρίς εισιτήριο (μέσα ή έξω από το συρμό δε ξέρω) και την τραβάγανε ΑΠΟ ΤΑ ΠΟΔΙΑ ΣΑΝ ΣΑΚΙ ΣΤΟ ΠΑΤΩΜΑ. Μαζεμένα πάνω από 300 άτομα με το που κατεβαίνει στα εισιτήρια να φωνάζουνε. Έμαθα ότι τους κάλεσε και τα κανάλια. Κρίμα που το πρόλαβα όταν διαλυότανε το πράμα και δεν είδα φάτσες και ονόματα....

Το περιπολικό με αριθ. κυκλοφορίας ΕΑ 19198 έχει μέσα ΕΝΑΝ ΠΟΛΥ ΜΑΛΑΚΑ ΜΠΑΤΣΟ. Δεν είμαι σίγουρη αν είναι ο οδηγός ή ο συνοδηγός. Ο μαλάκας είναι ο μελαχροινός σαν πακιστανάκι. Ο άλλος είναι ασπρουλιάρης και λίγο geek. Έχετε το νου σας για το περιπολικό αυτό. Ιδιαίτερη προσοχή όσοι κινείστε από Καλογήρους μέχρι Αργυρούπολη. Εγώ τους πέτυχα στο σταθμό Αγ. Δημήτριος. Το αρχιδάκι είναι 18χρονο και μόλις βγήκε από σχολή μπάτσων με όλα τα κόμπλεξ που συνεπάγεται αυτό. Δεν έχω τα στοιχεία του γιατί αρνείται να τα δώσει. Φέρεται στους πολίτες (και μιλάω για παπούδες 30 χρόνια μεγαλύτερους) σα σκουπίδια. Μπράβο αγόρι μου και κρίμα που δε γεννήθηκες στη χούντα να σε προαγάγουν σε κανά υπόγειο.
.

Τετάρτη 11 Ιουνίου 2008

Θέλω να σε κλέψω μανίτσα!

Απήγαγαν λέει τον πρόεδρο του ΣΕΒ, τον Μυλωνά και ζητάνε 30 εκατ. Ευρώ λύτρα.

Πα πα πα!

Αμέρικαν μπαρ το κάναμε, που θα έλεγε και ο Παπαγιαννόπουλος.

Διότι, όσο να’ναι, από τότε που το έμαθα, νιώθω πιο αμερικάνα. Πιο ευρωπαία, έστω.

Δε πολυγίνονται τέτοια στην ψωροκώσταινα και όσο και να το κάνεις, ένα κόμπλεξ κατωτερότητας το είχα.

Σπάνια ν’απαγάγουν κανέναν τυχερό του λόττο που ψωμολύσσαγε και βρέθηκε ο βιοπαλαιστής με λίγα ευρώ στο χέρι και πάνε να του τα φάνε του ανθρωπάκου.

Επιτέλους, απαγωγή εκεί που πρέπει, στον βιομήχανο.

Που, ως πρόεδρος του ΣΕΒ, βυθίζει τον έλληνα στη φτώχεια.

Άντε να παίρνουν σειρά ένας ένας.

Άντε, και τον Γκαργκάνα!

Να καταρτιστεί πλήρες πρόγραμα απαγωγών, και ν'απαγάγουν με τη σειρά, έναν έναν όλους όσους ορίζουν τιμολογιακή πολιτική στην Ελλάδα ή εργασιακά/ ασφαλιστικά καθεστώτα.

Προέδρους, υπουργούς και διοικητάδες.

Και αφού συγκεντρωθούν 30 (ή μήπως είναι 50;) μυρριάκια από τον καθένα να μοιραστούν στον ελληνικό λαό.

Ε, και μετά κύριοι αυξήστε τις τιμές και τα ωράρια ή μειώστε τους μισθούς και τις συντάξεις.

Κοτάτε;

Δευτέρα 9 Ιουνίου 2008

Τι έκανα την ημέρα του Γκαίη Πράηντ.

Τι κάνει λοιπόν ένα κατά βάση (πρακτικά τουλάχιστον) ετεροφυλόφυλο κορίτσι την ημέρα του Γκέη Πράιντ;
Πάει με τους γκέηδες φίλους για συμπαράσταση;
Πάει με τους χρυσαυγίτες φίλους για συμπαράσταση;
Πάει για βρούβες;
Εγώ διάλεξα το τρίτο.
Εγώ την ημέρα του Πράιντ, κυριακάτικα, καλοκαιριάτικα έσκαβα.
Ή περίπου.
Γιατί μόνο με σκάψιμο μπορεί να συγκριθεί αυτό που έκανα.
Ο πατέρας μου αποφάσισε να ξεφορτωθεί τα σκουπίδια του!
Πάντα με έθλιβαν τα κατοχικά σύνδρομα των δικών μου. Ένα από αυτά οδήγησε το (πανέμορφο) πατρικό μου να μοιάζει με τη χωματερή των Λιοσίων.
«Δεν πετάμε τίποτα».
«Φύλα το, μπορεί να χρειαστεί κάπου».
Αυτή η γαμημένη λογική έχει συσσωρεύσει τόνους άχρηστων σκουπιδιών σε ντουλάπες, πατάρια, υπόγεια, πάνω σε γραφεία, τραπεζάκια σαλονιού, συρτάρια και ντουλάπια κουζίνας, κ.λ.π.
Γιατί φυσικά και φυλάμε το γιογιό της μικρής, μπορεί να έρθει κανά άλλο πιτσιρίκι σπίτι και να θέλει να κατουρήσει. Ανεξαρτήτως αν τα τελευταία 20 χρόνια έχουν έρθει άπειρα πιτσιρίκια και κανένα δεν τα έχει κάνει στο γιογιό.
Και οι σχολικές τσάντες της μικρής μπορεί να χρειαστούν. Ανεξαρτήτως αν δε σκοπεύουμε να κάνουμε άλλο παιδί. Μπορεί και να τις χαρίσουμε σε κανένα παιδάκι που δεν έχει. Ανεξαρτήτως αν η γειτονιά είναι «χάι» και όλα τα παιδάκια έχουν, ενώ οι τσαντούλες είναι διαλυμένες.
Άπειρα χαρτάκια. Γιατί το σεβόμαστε το χαρτί. Και μαζεύουμε παλιά αχρησιμοποιήτα ψηφοδέλτια για να φτιάξουμε μπλοκάκια, όπως κρατάμε ΟΛΑ τα σκισμένα χαρτάκια με τηλέφωνα χωρίς όνομα ή τις παλιές αποδείξεις ετών που είναι άχρηστες.
Και οποιοδήποτε κομματάκι ξύλου, γιατί «μπορεί να χρειαστούμε κανά ξύλο».
Συμβουλές προς ναυτιλομένουυς:
Ρούχα πρόχειρα. Φόρμα ή σορτσάκι, αλλά όχι αυτά που κυκλοφορούμε στο δρόμο. Κάτι που να μη μας νοιάζει αν θα χρειαστεί πέταμα μετά..
Μπουκαλάκι με νερό.
Ρολό σακούλες σκουπιδιών.
Γάντια, αν δε θέλουμε να κάνουμε μαύρα δάχτυλα με ασορτί μαύρα νύχια ή να γεμίσουμε ακίδες.
Ξεκινάμε νωρίς το πρωΐ με τη δροσούλα. Να έχει φως. Διακόπτουμε όταν ξεκινήσει η ζέστη, και συνεχίζουμε, αν χρειαστεί, το απόγευμα κατά τις έξι που πέφτει η ζέστη και τελειώνει το Numbers.
Εννοείται ότι δεν ασχολούμαστε με την καθαριότητα του χώρου πριν τελειώσουμε ολοκληρωτικά. Εκτός και αν πατάμε πάνω σε ακατανόμαστα πράγματα πάχους εκατοστών, οπόταν ρίχνουμε ένα πρόχειρο σκουπισματάκι.
Απολογισμός:
Μετά από 3 1/2 ώρες δουλειά έχω τελειώσει τα 2/3 του υπογείου. Δηλαδή έχω επαναληπτικό την άλλη Κυριακή.
Λογικό, αν περιμένεις από ένα σαμιαμίδι να τελειώσει 13 τετραγωνικά μόνο του.
Ανακάλυψα ότι το υπόγειό μας ήταν επί δεκαετίες ένα νταμάρι. Έβγαλα σακούλες με γύψο και τσιμέντο σε σκόνη, που πρέπει να είναι από το χτίσιμο του σπιτιού, 30 χρόνια εκεί.
Ανακάλυψα τη μισή παραγωγή σε ξυλεία του Αμαζόνιου. («μπορεί να χρειαστούμε κανά ξύλο») Έβγαλα και πέταξα πάνω από 10 κιλά ξύλο σε διάφορες μορφές, από μικροσκοπικές σφήνες μέχρι καδρόνια τακτοποιημένα σαν Τζένγκα. Ή και κουκουνάρια. Από κόντρα πλακέ μέχρι μπαμπού καλάμια. Αν ξαναδώ κομματάκι ξύλο μπροστά μου θα ουρλιάξω. Το ίδιο ισχύει και με κομμάτια μετάλλου, σε ράβδους, κυλίνδρους κ.λ.π.
Έναν παλιό θερμοσίφωνα.
Τουλάχιστον πέντε άδεια καλάθια από κρασά.
Ένα γουδί
Κατσαρόλες όπου πρέπει να έτρωγε ο Νώε.
Απλίκες ασορτί με το παλιό φωτιστικό του σαλονιού (τόσο παλιό που ακόμα και ο πατέρας μου το αντικατέστησε).
Το παλιό φωτιστικό του σαλονιού.
Το παλιό φωτιστικό της κουζίνας.
2 χαλασμένες ηλεκτρικές σκούπες.
Το παλιό σίδερο της μαμάς, ένα στάδιο μετά από αυτά με το κάρβουνο.
Μια αυθεντική δερμάτινη βαλίτσα παλαιού τύπου, ίδια με αυτές που κρατάει ο Σέρλοκ Χόλμς (αυτές με το πάνινο κάλυμμα με κουμπιά). Υποψιάζομαι ότι με αυτήν πήγε ο πατέρας μου φαντάρος. Ή με αυτήν ήρθε η μάνα μου στην Αθήνα.
Μια αυθεντική ποντικοπαγίδα. Η οποία παραμένει ένα ανεξήγητο μυστήριο μιας και ουδέποτε είχαμε ποντίκια (κατσαρίδες ναι).
2 σακούλες με σκουριασμένες βίδες.
Μια πλήρη συλλογή των κατά καιρούς καμένων ασφαλειών και των αντικατετασταθέντων πόμολων.
Ένα συρφετό από άλλες χαλασμένες συσκευές και ακατανόμαστα κομμάτια συσκευών ή εργαλείων ή αγνώστων λοιπών αντικειμένων, προσεκτικά συσκευασμένα και αυτά σαν Τζένγκα. Δηλαδή τραβάς ένα και βρίσκεσαι με ένα βουναλάκι στα πόδια σου.
Σκουπίδια. Τελεία. Δε μπορώ να περιγράψω αλλιώς κομμάτια από υπόλοιπα κουρτινών και χαλασμένα στιλό ή παλιά βάζα νεσκαφέ και άδεια μπιτόνια από άγνωστα υγρά της Mobil.
Με τις υγείες μας.
Αλλά έχω πρόγραμμα εγώ. Και στόχους. Στην αρχή το υπόγειο. Μετά το υπόλοιπο σπίτι. Μετά… ο κόσμος.
Καλά όχι ακριβώς ο κόσμος.
Μάλλον η σοφίτα.

Τρίτη 3 Ιουνίου 2008

Nα γίνεις ζαμπόν!


Μόλις έλαβα το παρακάτω σπαμ:

------------------------------------------------------------------------
ΗΞΕΡΕΣ ΑΥΤΑ ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ;
ΕΙΜΑΙ ΣΙΓΟΥΡΟΣ ΟΤΙ ΔΕΝ ΗΞΕΡΕΣ ΜΕΧΡΙ ΤΩΡΑ

Ο Θάνατος είναι ένα ßέßαιο γεγονός στη ζωή µας, αλλά η Αγία Γραφή µιλάει για αιώνιο θάνατο.
Αυτά που θα διαßάσεις ίσως να έχουν αντίκτυπο σε σένα.....

Πολύ ενδιαφέρον, διάßασε το µέχρι το τέλος.....
Γράφει στην Αγία Γραφή (Γαλάτας 6:7):
'Μὴ πλανᾶσθε θεὸς οὐ µυκτηρίζεται
ὃ γὰρ ἐὰν σπείρῃ ἄνθρωπος,
τοῦτο καὶ θερίσει·'

Υπάρχουν άνδρες και γυναίκες που κορόϊδεψαν (µυκτήρισαν) τον Κύριο :
John Lennon (Τραγουδιστής):
Λίγα χρόνια πριν, στη συνέντευξη που έδωσε σε ένα Αµερικανικό Περιοδικό, είπε: 'Ο Χριστιανισµός θα τελειώσει, θα εξαφανιστεί. Είναι πέραν αµφισßήτησης και γιαυτό είµαι ßέßαιος. Ο Ιησούς ήταν εντάξει, αλλά τα θέµατα του ήταν τόσο απλά, σήµερα εµείς είµαστε διασηµότεροι απ' Αυτόν.' (1966).
Ο Lennon, αφότου είπε ότι οι Beatles ήταν διασηµότεροι από τον Ιησού Χριστό, πυροßολήθηκε 6 φορές.
Tancredo Neves (Πρόεδρος της Βραζιλίας ):
Στην προεκλογική του εκστρατεία, είπε ότι εάν µάζευε 500.000 ψήφους από το κόµµα του, ούτε ο Θεός ο ίδιος δε θα τον καθαιρούσε από την προεδρία του.
Σίγουρα πήρε τους ψήφους του, αλλά αρρώστησε µια µέρα πριν γίνει Πρόεδρος και πέθανε.
Cazuza (Ετεροφυλόφιλος Βραζιλιάνος συνθέτης, τραγουδιστής και ποιητής):
Σε ένα σόου στο Canecio ( Rio de Janeiro), όταν κάπνιζε το τσιγάρο του, φύσηξε τον καπνό ψηλά στον αέρα και είπε: 'Θεέ, αυτό είναι για σένα.'
Πέθανε σε ηλικία 32 ετών από ΚΑΡΚΙΝΟ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΟΝΑ µε φρικιαστικό τρόπο.
Ο άνδρας που έφτιαξε τον ΤΙΤΑΝΙΚΟ
Έπειτα από την κατασκευή του Τιτανικού, ένας δηµοσιογράφος ρώτησε πόσο ασφαλής θα µπορούσε να είναι ο Τιτανικός. Με ένα ειρωνικό τρόπο είπε: 'Ούτε ο Θεός ο ίδιος δε µπορεί να τον ßουλιάξει'
Το αποτέλεσµα: Πιστεύω πως ξέρετε όλοι τι απέγινε ο Τιτανικός
Marilyn Monroe (Ηθοποιός)
Ο Billy Graham την επισκέφτηκε σε µια παρουσίαση ενός σόου. Της είπε ότι το Πνεύµα του Θεού τον έστειλε να της κηρύξει. Αφού άκουσε λοιπόν αυτά που ο Πάστορας είχε να της πει, του απάντησε: 'Δε χρειάζοµαι το δικό σου Ιησού.'
Μια ßδοµάδα αργότερα, ßρέθηκε νεκρή στο διαµέρισµα της
Bon Scott (Τραγουδιστής)
Ο πρώην τραγουδιστής των AC/DC. Σε ένα από τα τραγούδια του το 1979 τραγούδησε: 'Μη µε σταµατάς, θα πάρω την κατηφόρα, τη λεωφόρο της κόλασης.'
Στις 19 Φεßρουαρίου του1980, Ο Bon Scott ßρέθηκε νεκρός, πνίγηκε µε τον ίδιο του τον εµετό.
Campinas (το 2005)
Στην Campinas της Βραζιλίας µια οµάδα από φίλες, µεθυσµένες, πήγαν να πάρουν µια φίλη τους..... Η µητέρα της κοπέλας συνόδεψε την κόρη της στο αµάξι και ήταν τόσο ανήσυχη µε το γεγονός ότι ήταν µεθυσµένες οι άλλες φίλες της και συµßούλεψε την κόρη της κρατώντας της το χέρι - ήταν ήδη καθισµένη µέσα στο αµάξι: Κόρη µου, πήγαινε µαζί µε το Θεό και ο Θεός θα σε προστατέψει.' Η απάντηση της ήταν: 'Μόνο όταν αυτός (ο Θεός) ταξιδέψει στο πορτ-µπαγκαζ, γιατί εδώ µέσα.....είναι ήδη γεµάτο.'
Ώρες αργότερα, τα νέα έφτασαν. Έγινε ένα τραγικό δυστήχηµα στο οποίο όλες σκοτώθηκαν. Το αµάξι έγινε αγνώριστο και δε ξεχώριζες τι µάρκα ήταν, αλλά η έκπληξη ήταν ότι το πορτ-µπαγκαζ είχε παραµείνει άθικτο. Η τροχαία είπε ότι δεν υπήρχε περίπτωση το πορτ-µπαγκάζ να µείνει άθικτο! προς έκπληξη τους µέσα στο πορτ-µπαγκάζ υπήρχε µια καρτέλα µε αυγά εκ των οποίων κανένα δεν είχε σπάσει.
Christine Hewitt (Δηµοσιογράφος και Παρουσιάστρια)
είπε ότι η Βίßλος (ο Λόγος του Θεού) ήταν το χειρότερο ßιßλίο που γράφτηκε ποτέ.
Τον Ιούνιο του 2006 ßρέθηκε καµένη και δύσκολα αναγνωρίστηκε σε τροχαίο µε τη µηχανή της.
.
Πολλοί σηµαντικοί άνθρωποι έχουν ξεχάσει ότι δεν υπάρχει άλλο όνοµα στο οποίο να έχει δοθεί τέτοια εξουσία παρά µόνο το όνοµα ΙΗΣΟΥΣ. Πολλοί πέθαναν, αλλά µόνο ο Ιησούς πέθανε και αναστήθηκε και είναι ακόµη ζωντανός.
.
'ΙΗΣΟΥΣ'
.
ΥΓ: Αν ήταν αστείο, θα έπρεπε να το στείλεις σε όλους.
Εποµένως έχεις το θάρρος να το στείλεις;
Έκανα το µέρος µου, λέει ο Ιησούς
'Αν ντραπείτε για τα λόγια αυτά,
Θα ντραπώ κι εγώ για σας ενώπιον του Πατέρα µου.'
Είστε οι 8 µου σε 8 δεπτερόλεπτα. Δε θα το σπάσω αυτό. Με τίποτα!
ΣΑΣ ΕΙΠΑ ΟΤΙ ΑΥΤΟ ΔΟΥΛΕΕΥEI!!!
Επίσκοπος T.D. Jakes '8 δεπτερόλεπτα προσευχής'
Απλά επανέλαßε αυτή την προσευχή και θα δεις πως ο Θεός ενεργεί!!
.
Κύριε, σ' αγαπώ και σε χρειάζοµαι, έλα µες την καρδιά µου κι ευλόγησε µε, ευλόγησε την οικογένεια µου, το σπίτι µου και τους φίλους µου, στο όνοµα του Ιησού Χριστού'. Αµήν.'
.
Στείλε το µήνυµα αυτό σε 8 άτοµα {ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΜΕΝΑ ΚΑΙ ΣΕΝΑ}.και θα λάßεις ένα θαύµα αύριο. Ελπίζω πως δε θα το αγνοήσεις και άσε το Θεό να σε ευλογήσει.
----------------------------------------------------------------------------------------------------------

Επειδή δε μπορώ να γράψω απευθείας σε αυτόν που το συνέθεσε, απαντώ εδώ:
.
Κύριε είσαι τόσο μισάνθρωπος, μισαλλόδοξος, σκατόψυχος και κακός όσο θέλει να σε παρουσιάσεί ο κειμενογράφος;
Κάνεις αλήθεια σαν κακιασμένη κουτοπόνηρη κυράτσα που μετράει την κάθε πράξη και τον κάθε λόγο πόντο πόντο για ν’ανταποδώσεις την εκδίκησή σου στα ίσα;
Κρατάς μπακαλοτέφτερο με τους πόντους;
Αλήθεια, είσαι τόσο μεγάλος διπρόσωπος ψεύτης ώστε, από τη μια να δίνεις ελεύθερη βούληση στον άνθρωπο, αλλά από την άλλη να τιμωρείς με μπακαλίστικο τρόπο τον άνθρωπο όταν τη χρησιμοποιεί;
Είσαι τόσο πούστης και γελοίος τελικά;

Άνθρωπε, ποιος ορίζει τον θεό, πέρα από τον άνθρωπο;
Το ότι ο άνθρωπος είναι δημιούργημα του θεού είναι τόσο αμφίδρομο όσο η σχέση αυγού κότας.
Μάθε λοιπόν μισαλλόδοξε εκδικητικέ κοντόφθαλμε μαλάκα που έγραψες αυτό το μέηλ ότι ΚΑΙ ΟΙ ΘΕΟΙ ΠΕΘΑΙΝΟΥΝ.
Όταν οι άνθρωποι παύουν να πιστεύουν σε αυτούς.
Μάθε και ότι όλοι θα πεθάνουμε μια μέρα.
Κι εγώ.
ΚΙ ΕΣΥ.
Ο θάνατος θα επέλθει ανεξάρτητα από τις πράξεις μας.
Το να προσπαθείς να υποστηρίξεις ΑΝΑΠΟΔΕΙΚΤΑ ότι κάποιος πέθανε επειδή είπε το ένα ή το άλλο είναι τουλάχιστον βρωμερό, σιχαμένο σκουλίκι υπονόμου που σέρνεσαι μέσα στα σκατά σου και τρέφεσαι από αυτά.
Αμόρφωτη ανορθόγραφη μπάμια.

...


211 211 2011

Καλώς ήρθατε στη γραμμή υποστήριξης ανθρώπων που ντρέπονται να παραδεχτούν ότι ακούν λαϊκά

Αν ακούτε τσιφτετέλια, παρακαλώ πληκτρολογήστε 1

Αν ακούτε ζειμπέκικα, παρακαλώ πληκτρολογήστε 2

Αν ακούτε χασάπικα, παρακαλώ πληκτρολογήστε 3

Αν θέλετε να ακούσετε τη γνώμη του ψυχολόγου, παρακαλώ πληκτρολογήστε 4

Αν θέλετε να ακούσετε μαρτυρίες ακροατών, παρακαλώ πληκτρολογήστε 5

Αν θέλετε να αφήσετε τη δική σας μαρτυρία, μέγιστης διάρκειας 2 λεπτών, παρακαλώ πληκτρολογήστε 6

Οποιαδήποτε στιγμή για επιστροφή στο αρχικό μενού, πληκτρολογήστε το 0





Μην ντρεπεσαι, πες οτι ακους λαϊκά , πες οτι χορεύεις τσιφτέτελι και καρσιλαμά !!!!

Δευτέρα 2 Ιουνίου 2008

Mανάβης vs Χασάπης

Βλέπω τον τελευταίο καιρό σε εφημερίδες και τηλεόραση για συνταξιούχους που ψάχνουν τα σκουπίδια στις λαϊκές για να βρούνε κάτι φαγώσιμο γιατί δεν έχουνε λεφτά να φάνε.
Για ακτιβιστές που γεμίζουν καροτσάκια στα σουπερμάρκετ και τα μοιράζουνε.
Και καταλήγω ότι πρέπει να τα φτιάξω με έναν μανάβη.
Ο ιδιοκτήτης μανάβικου της γειτονιάς μου είναι αρκετά εμφανίσιμος, αν και λίγο πουρός (35+) για τα γούστα μου και λίγο μαυριδερός (καλά δεν τον λες και πακιστανό, μοιάζει λίγο με τον πρόβατο). Είναι όμως ψηλός, στιβαρός και με αρκετά ωραίο πρόσωπο. Δεν έχω ακόμα διευκρινίσει βέβαια αν είναι παντρεμένος, μιας και πολλοί παντρεμένοι έχουν στις μέρες μας το εκνευριστικό συνήθειο να μη φοράνε τη βέρα τους.
Πάντως δείχνει ένα ενδιαφέρον. Πως αλλιώς να το πω, όταν σκίζεται όπου με δει να τρέξει να με χαιρετήσει; Δε θα το σχολίαζα αν ήμουν καλή πελάτισσα, αλλά εγώ αγοράζω 2 ντομάτες και 2 κρεμμύδια το μήνα (από σκορβούτο θα πάω, το ξέρω). Α, έχει και ωραίο μαναβοπαίδι, ένα πιπινάκι φτυστό ο γιος του πουρού πλαστικού στο Nip & tuck.
Mόνο που….
Μόνο που εγώ πάντα, στο πίσω μέρος του μυαλού μου ήθελα να τακιμιάσω με χασάπη. Είναι και πιο κοντά στα διατροφολογικά μου ενδιαφέροντα.
Και πάντα ένοιωθα και μια ταύτιση με τη Σωσώ (μη ρωτήσεις ποια Σωσώ!).
Οι ιδιοκτήτες χασάπικου της γειτονιάς μου είναι 2 αδέρφια. Πολύ πιο κοντά στις ηλικίες που με ενδιαφέρουν, ωραία παιδιά και τα 2, με σώματα που δείχνουν ότι τη στίβουν την πέτρα.
Μόνο που δεν ξέρω σε ποιόν απ’τα 2 αδέρφια να την πέσω!
(μη λέμε μαλακίες, δε γίνεται να την πέσω και στους 2 και όποιος κάτσει, θα καρφωθώ και δε θέλω, είμαι σοβαρή κοπέλα εγώ)