Τρίτη 20 Δεκεμβρίου 2011

Ευχούλα

Έβλεπα απόψε την χριστουγεννιάτικη ελληνική ταινία που πρόβαλλε το αλφα:
Ένας μάγκας στα σαλόνια

Πολύ ταλαιπωρία αυτή η ταινία.
Συμφωνα με την επίσημη περίληψη είναι μια ρομαντική κομεντί όπου ένας ψαράς σώζει από βέβαιο θάνατο την κόρη ενός πλουσίου και πέφτει θύμα της ομορφιάς της,
Αυτή στην αρχή του προσφέρει λεφτά, αλλά όταν αρνείται του παίρνει το ψωμί μέσ’απ’το στόμα και του αφήνει τα ψάρια απούλητα.
Όταν οι συντοπίτες του πλέον στρέφονται εναντίον του και τον φτύνουν σαν σκυλί που έχει ψωρα και τρια κεφάλια, πάει στην πόλη να βρει τον πλούσια πατέρα της πλούσιας κόρης να τον πείσει ν’αγοράσει τα ψάρια.
Εκεί βέβαια που πάει ασχολείται με ότιδήποτε άλλο πέρ’απ’αυτό: εκμάθηση μοντέρνων χορών, κομμωτική (το ξούρισε το μουστάκι), ενημέρωση για την τρέχουσα μόδα με το σχετικό shopping και φυσικά ντόλτσε βίτα με την σωσμένη πλουσία.
Όταν πλέον αυτή τον έχει βαρεθεί κι ετοιμάζεται να τον πετάξει σαν την τρίχα απ’το ζυμάρι, βάζει τον μπαμπά να στείλει το πλοίο στο νησί ν’άγοράσει τα ψάρια.
Όμως οι ψαράδες μαθαίνουν ότι ο ξουρισμένος νέος βρήκε γκόμενα, σκάνε από το κακό τους και αποφασίζουν αντί να πουλήσουν τα ψάρια να τα πετάξουν πίσω στη θάλασσα. Πράγμα που είναι πολύ καλό για όλους γιατί σίγουρα θα έχουν βρομίσει, τόσες μέρες στα κασόνια μέχρι να μάθει ό άλλος χορό και ώσπου να γυρίσει την Ερμού.
Το πλοίο δηλαδή επιστρέφει άπρακτο και οι ψαράδες του νησιού αποφασίζουν ν’αντέξουν περήφανοι την πείνα τους.
Ένα τσούρμο δηλαδή φτωχοί μεροκαματιάρηδες ναυτες ταλαιπωρούνται μπρος πίσω Πειραιά - νησί, μέχρι να αποφασίσουν οι παλαβοί ψαράδες τι θα κάνουν με τα ψάρια. Των οποίων ψαράδων οι γυναίκες καλά θα έκαναν να πεινάσουν και λίγο γιατί φοράνε όλες μίνι και τακούνι, πράγμα που δε συνάδει με χοντρά μπούτια, πως να το κάνουμε.
Ακολουθούν κάτι απόπειρες παραβίασης κοινής ησυχίας και διαφόρων διατάξεων του ποινικού κώδικα όπου δεν αναφέρομαι μιας και είναι άνευ σημασίας για την πλοκή.


Κάτι τέτοια βλέπουν τα παιδάκια και νομίζουν ότι τα πλοία είναι παιχνιδάκια και όταν μεγαλώνουν όλοι θέλουν να πάρουν κότερο για να πάνε βόλτα.
Ετσι φτάσαμε εδώ που φτάσαμε με διακοποδάνεια και προεγκεριμένες κάρτες.
Να δεις που ο Καραγιάννης φταίει για την κρίση.
Εγώ πάντως ελπίζω ο Άγιος Βασίλης φέτος να μου φέρει…. τον εαυτό του…


;-)


Ουφ! Νομίζω θα κάνω ποοολύ καιρό να ξαναφάω ψάρια.