Τρίτη 15 Δεκεμβρίου 2009

15/12/2009

Έχω μια κολλητή, πολύ αγαπημένη.
Είναι φριχτή. Ώρες ώρες.
Κατ’αρχήν υπάρχουν φορές που ΞΕΡΕΙ ΤΙ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ. Ακόμα κι αν υποστηρίζω το αντίθετο. Ή ξέρει τι σκέφτονται οι άλλοι. Και μου το εξηγεί κι εμένα που έχει καταλάβει ότι δε το έχω καταλάβει.
Ανατριχιαστικό. Δε μου πολυαρέσει να ξέρουν οι άλλοι τι σκέφτομαι. Εσύ θες να ξέρουν οι άλλοι πόσο ανασφαλής είσαι; Ή πόσο αγχωμένος; Ή πόσο φοβισμένος; Ή τις κακές σκέψεις που κάνεις; Ή πόσο καλός ενώ το κρύβεις; Ή, αν είσαι κλέφτης, ποιόν θα κλέψεις και πως; Θα ‘θελες να ξέρει η θεια που σε χαρτζιλικώνει χοντρά ότι βαριέσαι να πας στη γιορτή της γιατί βγαίνει ο καινούριος πόλεμος των άστρων; Ή ο κολλητός σου ότι έχετε πηδηχτεί με την αδερφή του;
Μπρρρρ θα κατέρρεε η κοινωνία αν όλοι ήξεραν τι σκέφτονται οι άλλοι, να το ξέρεις.
Νομίζω θα σταματήσω να της απευθύνω ερωτήσεις και θα περιμένω να μου απαντάει χωρίς να μιλήσω καν.
Επίσης έχει το κληρονομικό χάρισμα. Μάλλον. Αναρωτιέμαι αν είναι τσιγγάνα ή ο Χορταρέας μεταμφιεσμένος. Έτσι κι αναρωτιέμαι για μια ημερομηνία (πότε θα γίνει αυτό ή εκείνο) και πει την άποψή της, αν «το’χει» να γίνεται ρε παιδί μου μέχρι τότε, πέφτει μέσα. Δεν το κρύβω ότι κανόνισα την μετακόμισή μου όχι σύμφωνα με το πότε μου είπε ο εργολάβος ότι είναι έτοιμο το σπίτι αλλά σύμφωνα με το τι προέβλεψε "η τσιγγάνα μου".
Φρικτή σας λέω.

Μόνο μη μου αρχίσει να μου ζητάει να την ασημώνω…

Πέμπτη 10 Δεκεμβρίου 2009

Μας φάγανε οι Αλβανοί....

«Τι να μας πεις εσύ που πέταξες με τις κλωτσιές έξω από το σπίτι την ίδια σου την μάνα».
«Πώς μπορεί να κυβερνήσει μια χώρα ένας άνθρωπος που δεν είναι σε θέση να κάνει οικογένεια…».
«Όλα τα Τίρανα γνωρίζουν ότι έφευγες από το κρεβάτι της γυναίκας σου και πήγαινες στο πιο ζεστό, του εραστή σου».
Διάλογοι αυτού του επιπέδου αποτελούν σύνηθες φαινόμενο στην αλβανική Βουλή, όπου βγαίνουν πιστόλια, εκσφενδονίζονται ποτήρια, πέφτουν γροθιές, εκτοξεύονται απειλές και ακούγονται βρισιές χαμαιτυπείων.
Πηγή diavatirio.net


Καταλάβατε τώρα γιατί εγώ δε βλέπω Βουλή;
Κοιμούνται όρθιοι μέχρι και οι ίδιοι οι βουλευτές. ΟΛΟΙ έχουμε δει κάπου ένα πλάνο με κάποιον άτυχο εργατοπατέρα που, κουρασμένος από τα 12ωρα φροντίδας του έθνους (να το πλύνει, να το αλλάξει, να το θηλάσει) και έχοντας ΚΑΙ τις πολύωρες συνεδριάσεις της Βουλής, δεν αντέχει και γέρνει.
Αν οι βουλευτές μας ήταν-όπως οι Αλβανοί- πιο ζωηροί και πιο ελεύθεροι στην έκφραση των αντιπαραθέσεών τους (αντί για διαπλοκές και πισώπλατα μαχαιρώματα) τίποτε από αυτά δε θα συνέβαινε.
Αντίθετα, αν λέγανε τέτοια πράματα στη Βουλή, οι συνεδριάσεις θα ήταν πρώτες στην τηλεθέαση, όλοι θα περιμέναμε να δούμε με αγωνία, πατατάκια και μπύρες το ματς και ποιος θα νικήσει στις γροθιές. Δε θα ήμασταν και απαίδευτοι πολιτικά οι έλληνες, που αγόμαστε και φερόμαστε ωσάν τα πρόβατα επειδή έχουμε άγνοια για τα πολιτικά τεκταινόμενα στη χώρα μας.
Η γαλατική ευγένεια μας έφαγε….

Τρίτη 8 Δεκεμβρίου 2009

Koκομπλόκο

Τις τελευταίες 2,5 εβδομάδες μου'χει κολλήσει, στο άσχετο, και επανέρχεται συνέχεια το δέντρο:

Στην Αθήνα μες το κέντρο
φύτρωσε καινούργιο δέντρο
έχει κόκκινα τα φύλλα
και ολόγλυκα τα μήλα,
έχει κόκκινα τα φύλλα
και ολόγλυκα τα μήλα.

Σε πέντε έξι δεν αρέσει
το χτυπάνε για να πέσει
μα εκείνο δε λυγάει
κι όλο φυλλωσιές πετάει,
μα εκείνο δε λυγάει
κι όλο φυλλωσιές πετάει.

Γύρω του λαός κι εργάτες
το φυλάνε με τις βάρδιες
σ' ένα χρόνο σ' ένα μήνα
θα σκεπάσει την Αθήνα,
σ' ένα χρόνο σ' ένα μήνα
θα σκεπάσει την Αθήνα.

Θέλω να το τραγουδάω όλη μέρα.
Θέλω να το βρώ να το αντιγράψω από κασέτα του Νταλάρα σε άλλη, κενή κασέτα, πολλές φορές, να καλύψει όλη την κασέτα, να το ακούω ασταμάτητα μέχρι να το σιχαθώ.

Που να ήτανε κι Απρίλης...

Παρασκευή 4 Δεκεμβρίου 2009

Bιογραφικό

Ο Μιχάλης Καλτεζάς (1970 - 17 Νοεμβρίου 1985) ήταν μαθητής που σκοτώθηκε κατά τη διάρκεια διαδηλώσεων στην επέτειο εξέγερσης του Πολυτεχνείου το 1985. Ο 27 χρόνος τότε αστυνομικός Αθανάσιος Μελίστας πυροβόλησε τον Μιχάλη Καλτεζά στο πίσω μέρος του κεφαλιού από απόσταση είκοσι μέτρων] καθώς ο νεαρός έτρεχε μαζί με άλλους διαδηλωτές προς την πλατεία Εξαρχείων.

Η πορεία ξεκίνησε και τελείωσε ομαλά χωρίς κανένα επεισόδιο αφού η περιφρούρησή της από τους διοργανωτές ήταν επιτυχής. Μετά το τέλος της πορείας και ενώ οι διαδηλωτές διαλύονταν σε κάποια ψησταριά των Εξαρχείων σταματά για φαγητό μια ομάδα ΜΑΤ. Από το σημείο περνά μια παρέα αναρχικών που ειρωνεύονται τους αστυνομικούς, ενώ την ίδια στιγμή καταφθάνουν συνάδελφοι των τελευταίων οι οποίοι περίμεναν σε σταθμευμένη κλούβα των ΜΑΤ. Εν τω μεταξύ πολλαπλασιάζονται και οι αναρχικοί που αρχίζουν να καταδιώκουν τους αστυνομικούς, με τα επεισόδια να εξαπλώνονται στο κέντρο της Αθήνας. Σε κάποιο σημείο των επεισοδίων, και συγκεκριμένα στη διασταύρωση των οδών Στουρνάρη και Μπότσαρη, ο αστυνομικός Μελίστας πυροβολεί και σκοτώνει από πίσω τον Καλτεζά ο οποίος έτρεχε. Ασθενοφόρο τον μεταφέρει στον Ευαγγελισμό όπου διαπιστώνεται ο θάνατός του.

Αμέσως μετά τον θάνατο του Καλτεζά καταλαμβάνεται από αναρχικούς σε ένδειξη διαμαρτυρίας το παλιό Χημείο στη Σόλωνος και το Πολυτεχνείο. Το πρωί της 18ης Νοεμβρίου δίνεται η άδεια από την Επιτροπή Πανεπιστημιακού Ασύλου, με πρόεδρο τον πρύτανη Μιχάλη Σταθόπουλο, να μπει η Αστυνομία στο Χημείο. Η εισβολή γίνεται με χρήση δακρυγόνων, για πρώτη φορά μετά το 1976, και οι αστυνομικοί συλλαμβάνουν 37 άτομα τα οποία ξυλοκοπούν, ενώ λίγοι καταφέρνουν να φτάσουν στην κατάληψη του Πολυτεχνείου από τους υπονόμους. Αυτή ήταν και η πρώτη άρση ασύλου από την επίσημη θεσμοποίησή του το 1982. Τα επεισόδια στην Αθήνα συνεχίστηκαν και τις επόμενες ημέρες.

Ύστερα από τα γεγονότα ο υπουργός Δημόσιας Τάξης Μένιος Κουτσόγιωργας υπέβαλλε την παραίτησή του, την οποία ο τότε πρωθυπουργός Ανδρέας Παπανδρέου δεν έκανε δεκτή. Στις 26 Νοεμβρίου του 1985 η 17 Νοέμβρη, σε αντίποινα για τη δολοφονία του Καλτεζά, επιτέθηκε με βόμβα σε κλούβα των ΜΑΤ κοντά στο Ξενοδοχείο Κάραβελ, με αποτέλεσμα να σκοτωθεί ένας αστυνομικός και να τραυματιστούν δεκατέσσερις.

O Μελίστας καταδικάστηκε πρωτόδικα σε δυόμισι χρόνια φυλάκιση με αναστολή και σε δεύτερο βαθμό αθωώθηκε στις 25/1/1990 από το Εφετείο, με δικηγόρο τον Αλέξανδρο Λυκουρέζο καθώς του αναγνωρίστηκε ως ελαφρυντικό το ότι ήταν «εν βρασμώ ψυχής». Η αθώωσή του προκάλεσε νέα σοβαρά επεισόδια με κατάληψη του Πολυτεχνείου από δυνάμεις της Αριστεράς και αναρχικούς.

Πηγή el.wikipedia.org