Έμαθε από νωρίς ότι ο άντρας πρέπει να ‘ναι άντρας. Που το απλοποίησε στο να είναι μορφωμένος και να έχει καριέρα. Πράγμα που το εκφύλισε στο να έχει πτυχίο και να βγάζει λεφτά. Οποιοδήποτε πτυχίο του κώλου, πληρωμένο με τα λεφτά του μπαμπά από υποκολλέγιο των Αθηνών ή της ανατολικής Ρουμανίας, αγορασμένο όσο-όσο, αρκεί να υπάρχει ως γραπτή απόδειξη.
Επίσης ότι ο άντρας αρκεί να έχει τα δύο παραπάνω και θα του ανοιχτούν οι πύλες του παραδείσου, θα έχει ότι ποθεί η ψυχή του, ουρί και πιλάφια. Δε χρειάζεται να είναι έστω εμφανίσιμος ας πούμε, ή έξυπνος, ή να προσπαθεί στο κρεβάτι.
Κατ’αρχήν, «ο άντρας δε χρειάζεται να είναι ωραίος». Άμα έχει λεφτά δε χρειάζεται να είναι τίποτα. Και με αυτό το σκεπτικό περιμένει ότι ΟΦΕΙΛΟΥΝ να του κάτσουν σούζα όλες οι γυναίκες τις οικουμένης, ειδικά οι ωραίες. Τώρα το πόσα είναι αυτά τα λεφτά είναι άλλο καπέλο. Κάπως έτσι βλέπεις υπαλλήλους του χιλιάρικου ή του διχίλιαρου να νομίζουν ότι είναι σύγχρονοι Ωνάσηδες. Ή τυπάκους που σπρώξε-τράβα βγάλαν ένα ΑΕΙ και αντέγραψε-παπαγάλισε-πλήρωσε ένα μεταπτυχιακό να θεωρούν εαυτούς φωστήρες της επιστήμης και της διανόησης, ενώ η μόνη ενασχόλησή τους, πέρα από τη δουλειά τους, είναι τα μπουζούκια και το ποδόσφαιρο. Τουλάχιστον Γιάλομ!
Οι οποίες γυναίκες χωρίζονται βέβαια αυστηρά σε 2 κατηγορίες, τις μάνες (τη δικιά του, των παιδιών του, τις υπόλοιπες μελλοντικές μάνες) και τις πουτάνες. Διότι η γυναίκα οφείλει να έχει το ορμέμφυτο τις μητρότητας, το αντίθετο δεν υφίσταται. Κι αν υφίσταται είναι πουτάνα.
Κι αν δε συνάδει το σκεπτικό της με το δικό του είναι πουτάνα. Κι αν δε τον θέλει είναι πουτάνα. Κι αν τολμάει να είναι πετυχημένη, έξυπνη, σοφιστκέ ή έξω από τα πρότυπα της μάνας, πάλι πουτάνα είναι.
Δικαιολογία και ανταπάντηση σε όλα είναι ότι είναι «καλά παιδιά, για σπίτι». Και μιας και είναι τόσο τσίφτες εννοείται ότι η γυναίκα οφείλει να τα δίνει όλα. Και να τα έχει όλα. Και κάλλος, και απειρία και ερωτισμό. «Και κυρία στο σαλόνι και μαγείρισσα στην κουζίνα και πουτάνα στο κρεβάτι» Και μόρφωση και συναίσθημα και ποίηση. Διότι αν έχει η γυναίκα ερωτική ζωή πριν από Αυτόν, μην το ξεχνάμε, είναι πουτάνα, κι αν τολμά και το παραδέχεται κιόλας (η αχρεία!) είναι ξεφτιλισμένη. Χωρίς ν’αναρωτηθεί «που πάω ο Καραμήτρος». Ποιός στον πούτσο νομίζω ότι είμαι;
Τελευταίως, και μιας και το ίντερνετ ευνοεί τέτοια φαινόμενα, φυτοζωεί και κοπρολογεί παντού, από σάητ γνωριμιών μέχρι μπλογκς. Και, καλυμμένος από την ανωνυμία, εκμεταλλεύεται εις το έπακρον τη δυνατότητα να φανεί ως ωραίος με ψεύτικες φωτό, ως μορφωμένος, με ανεξακρίβωτα διαπιστευτήρια και ως έξυπνος, με άνοστα ευφυολογήματα και εξυπνακίστικες αντιγραμμένες απόψεις επί παντός επιστητού. Στο κάτω-κάτω, άμα μας τελειώσει η αντιγραφή, η συνταγή είναι εύκολη και δοκιμασμένη: τους βρίζουμε όλους, ειδικά αυτούς που «έχουν ρεύμα» για να κάνουμε και αίσθηση.
Και όσους του αντιπαρατεθούν, τους βρίζουμε, ειδικά αν είναι γυναίκες που τολμάνε να μη γουστάρουν εμάς, το απόλυτο αρσενικό. Αυτές τις απειλεί θρασύδειλα, εξαπολύοντας ύπουλες και βρωμερές επιθέσεις για τη μάνα τους ή την ηθική τους. Διότι δεν διαθέτει ουσιαστικά επιχειρήματα, ειδικά απέναντι σε γυναίκες που κάνουν το ανείπωτο, τολμούν να πάνε κόντρα και να έχουν άποψη, οπόταν καταφεύγει στη λασπολογία και τις βρισιές.
Ανασφαλής, μη διαθέτοντας αυτοπεποίθηση, διότι η αυτοπεποίθηση προϋποθέτει ασβάχια και ουσιαστικά –όχι κατά φαντασία – προσόντα, το παίζει κυρίαρχο αρσενικό στις σχέσεις του. Η κακόμοιρη που θα στραβωθεί και θα τα φτιάξει μαζί του οφείλει να ξεχάσει ότι είναι άνθρωπος και ότι τολμούσε να έχει ζωή πριν Αυτόν. Πλέον είναι εξάρτημά Του και οφείλει να μην έχει φίλους, γιατί ο Αντρας ζηλεύει και δε τα σηκώνει αυτά, ούτε κοινωνική ζωή δίχως Αυτόν.
"Αντε! Χειραφετηθήκατε παλιοσουφραζέτες και μου θέλετε ποτά με τις φίλες σας. Αφού είναι γνωστό τοις πάση δεν υπάρχει γυναικεία φιλία (ή φιλία άντρα-γυναίκας). Άρα να κερατώσετε πάτε.
Αντί να χαίρεστε που σας επιτρέπουμε να δουλεύετε δέκα ώρες στο γραφείο κι άλλες πέντε στο σπίτι μας κάνετε και τον καμπόσο".Μισογύνης στην ουσία και βαθιά αμόρφωτος (αφού η «μόρφωσή» του μόνο επιφανειακή είναι) τελικά συνήθως καταλήγει με μια γυναίκα τάλε κουάλε σαν αυτές που πετροβολά, μόνο που δε το βλέπει, τον φλομώνει στο ψέμα κι αυτός πλατσουρίζει μέσα στο ψέμα αυτό και δροσίζεται.