Παρασκευή 3 Απριλίου 2009

Viva la fava

Δεν εννοώ τη μπλόγκερ Φάβα, αλλά το όσπριο.

Κάπου διάβασα ότι οι γευστικοί κάλυκες αλλάζουν όσο μεγαλώνει ο άνθρωπος.
Τι γελάτε ρε όρνια; Αλήθεια κάπου το διάβασα, σε κάποιο επιστημονικό άρθρο, αλλά δε θυμάμαι που. Γι’αυτό και γεύσεις που δεν υποφέρουν τα παιδιά αρέσουν στους μεγάλους. Τους πέφτουν πολύ έντονες για τους γευστικούς τους κάλυκες.
Αυτό που δε διάβασα είναι τι γίνεται μετά τα 30.
Οι μεταβολές γίνονται μόνο κατά τη μετάβαση από παιδική ηλικία στην εφηβεία ή συνεχίζονται και αργότερα;
Εγώ εδώ και 2 χρόνια έχω αρχίσει ξαφνικά και τρώω φέτα, που ούτε να τη μυρίσω ως το τέλος της δεκαετίας των είκοσι. Καλά δε τρελαίνομαι, αλλά τρώω. Και τρελαίνομαι για φάβα. Εκεί που το μόνο όσπριο που έβαζα στο στόμα μου ήταν φακές, τώρα τις αντιπαθώ και αγαπώ φάβα.
Και έχω αρχίσει και τη μαγειρεύω κιόλας! Μακράν το πρώτο και μοναδικό όσπριο που μπήκε στο δικό μου σπίτι.

Λοιπόν φάβα:
Αγοράζεις μια καλή φάβα. Φάβα - φάβα. Γιατί κάνουν φάβα και από αλεσμένο ρεβύθι. Φάβα φαβένια. Την καλύτερη (ίσως και πιο ακριβή) που έχει ο σούπερ μάρκετς, μήπως και είναι βραστερή. Εγώ πήρα μια Σαντορινιά μούρλια, 2,5 ευρά.
Αμολάς το μισό σακούλι σε μεγάλο μπωλ με νερό να μουλιάσει. Έλα, έχεις δει τη μάνα σου να το κάνει στις φακές και τα φασόλια αυτό. Καλά εγώ λέω μισό, αλλά άμα μαγειρεύεις για 2-3 όλο. Μπορείς να το κάνεις από το προηγούμενο βράδυ, αλλά και μια ώρα πριν το βράσεις φτάνει. Άμα δεις τίποτα καφετιά τα βγάζεις. Δεν είναι τίποτα, φαβόφλουδα είναι, αλλά θα σου χαλάσουνε τη μόστρα του πιάτου.
Από δω και κάτω είναι λίγο σα να βράζεις μακαρόνια. Μόνο που τα μακαρόνια τ'αφήνεις ήσυχα και βράζουν μόνα τους, ενώ η φάβα θέλει ντάντεμα και να στέκεις από πάνω της γιατί βγάζει αφρούς και μπορεί να σου ξεχειλίσει την κατσαρόλα.
Σουρώνεις το νερό και ακολουθείς τις οδηγίες. Όλα τα καλά πακέτα έχουν οδηγίες: 500 γρ. φάβα σε 1,5 λίτρο νερό. Ή 250 γρ. σε ¾ lt αμα φτιάχνεις ίσα για μια μερίδα.
Ανάλογα τις ανάγκες και την ένταση της φωτιάς βέβαια, γιατί άμα εξατμιστεί γρήγορα το νερό θα ξαναβάλεις.
Αλάτι
Το βράζεις. Για όσο χρειαστεί. ΣΕ ΞΕΚΑΠΑΚΩΤΗ ΚΑΤΣΑΡΟΛΑ. Εγώ ξεκίνησα με την προοπτική του μισάωρου, αλλά στο δεκάλεπτο είχε φύγει όλο το νερό και ήθελε συμπλήρωμα. Και στο δεύτερο δεκάλεπτο πάλι το ίδιο, αλλά το κατέβασα γιατί το δοκίμασα με το κουτάλι και γινότανε πουρές.
Το κάνεις πουρέ. Ή το στουμπάς με το κουτάλι αν έχεις πάρει καλή φάβα και έχει βράσει αρκετά, ή το περνάς από το μούλτι.
Εγώ πήρα ακριβή φάβα για ν'αποφύγω το πέρασμα από το μούλτι. Είμαι τεμπέλα. Λίγο.
Γυρίζεις τη φάβα στη ζεστή κατσαρόλα με πολύ λιγο λάδι στον πάτο, όπως όταν βουτυρώνεις τα μακαρόνια, αλλά με λάδι αντί για βούτυρο.
Λάδι-λεμόνι-πιπέρι-κρεμμύδι ξερό κομμένο σε μεγάλα κομμάτια.
Και όχι τσιγγουνιές στο λάδι.

Χρόνος: την κάνεις ταράτσα σε περίπου 20 λεπτά, όσο παίρνει και μια μακαρονάδα με μια απλή σάλτσα.

Αχ τι καλή μικροαστούλα νοικοκυρά που'μαι. Φτου μου.

28 σχόλια:

ria είπε...

χμμμμμ...


για να σου το φέρω μαλακά, θα σου πω μια προσωπική εμπειρία.

από μικρή μισούσα τη φέτα. ξύλο έτρωγα για να φάω ένα κομμάτι σαν αμύγδαλο. ξύλο έτρωγα, το τυρί δεν το έτρωγα, τώρα έτσι και πεσω, θα γίνω θρύψαλα. φέτα έφαγα ξαφνικά, χωρίς να το καταλάβω. και την αποζητούσα. και όταν το συνειδητοποίησα με έψαξα. ξέρεις τι άνακάλυψα? ότι ήμουν έγγυος!

για ψάξου λίγο μην είσαι σαν το κίντερ! (με δώρο έκπληξη), ξαφνικά δεν μπορεί να άρχισες να λατρεύεις τη φάβα έτσι ξεκούδουνα...

άντε βρε, βουρ στο φαρμακείο!

Stefanos είπε...

Εγώ ρε συ όταν τη βράζω βάζω μέσα από την αρχή και ένα ολόκληρο κρεμμύδι, που μετά λιώνει μαζί της.
Δοκίμασέ το! :D
Α και την ξαφρίζω προφανώς ε..

prozak είπε...

αγαπητη μου, εχεις συνειδητοποίήσει ότι μάλλον εγώ θα πρέπει να σου κάνω δώρο κατσαρόλα στη γιορτή σου...??????

Tanila είπε...

Εχω κατσαρόλα γκαβούλιακα, δεν έχεις δει τα ντουλάπια μου.
Δώρα θα μου παίρνεις ή τη γνωστή μάσκαρα ή άρωμα, ανάλογα τις ανάγκες.
Εσώρουχα δε χρειάζομαι, έχω κάτι προπολεμικά βρακιά αθάνατα. Μ'αυτά θα με θάψουνε.

Tanila είπε...

Ρια έχω ςαρχίσει να τρώω φέτα και φάβα εδώ και 2 χρόνια περίπου. Αν ήμουν έγκυος θα ήμουν ελέφαντας.

Εσταριαν θα δούμε. Είπα 1η φορά μπήκε όσπριο σπίτι μου. Τώρα πάει το έφαγα. Τη δεύτερη (δηλαδή από Δευτέρα) θα δούμε.

Stefanos είπε...

Αντε καλές επιτυχίες :D
(πάντως πρέπει να την ξαφρίζεις ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ στην αρχή που βράζει..)
Δοκιμασε και τη βιολογική, την Τροφίνο. Ωραίο πράμα. Αλλά θέλει αρκετό βράσιμο.

Tanila είπε...

χαρ χαρ χαρ
Εγώ δε την ξάφρισα κι επιπλέον ξεκίνησα το βράσιμο με καπακωμένη κατσαρόλα.
Ε ξαφρίστηκε μόνη της.
Μόνο που είναι λίγο μπελαλίδικο το μάζεμα καυτού χυμένου υγρού γύρω απ'τα μάτια.

Stefanos είπε...

χαχααχαχα άμα ήταν νόστιμο το αποτέλεσμα, ποσώς μας πειράζει. Το ξάφρισμα είναι καθάρισμα από μπίχλες πάντως, έχε το κατά νου.. :D

Flonsavardu είπε...

ρε συ τανίλα μου άνοιξες την όρεξη. καταρχάς ισχύει αυτό που λες εγώ το έχω διαβάσει και στη φυσιολογία, να πεις στους φίλους σου (για τους γευστικούς κάλυκες ντε).

θα δοκιμάσω οπωσδήποτε να φτιάξω φάβα. είναι από αυτά που άρχισαν να μου αρέσουν και μένα πριν 1-2 χρόνια. (δεν μπορώ να καταλάβω αυτούς που δεν τρώνε φέτα. σοβαρά!)

prozak είπε...

ρε ματάκια... κατι δεν στέκει...

εγώ όσο μεγαλώνω περιορίζω ακόμα περισσότερο τη γκάμα των φαγητών μου... κάποτε θυμάμαι ότι έτρωγα ελιές, τωρα ούτε να τις μυρίσω...
κάποτε έτρωγα λουκάνικα.. τωρα δεν υπάρχει περίπτωση.... κάποτε έτρωγα μπρόκολο, μπλιαχ....

Tanila είπε...

Εσύ είσαι μια μίζερη και κακόφαγη

Εστάριαν, νομίζω οτί μετά από δίωρο μούλιασμα δε δικαιούσαι να μιλάς για μπίχλες

fevis είπε...

Την φάβα ως όσπριο την σιχαίνομαι... Ως blogger όμως, πολύ μου αρέσει...:-))

mahler76 είπε...

που το βρήκες το επιστημονικό περιοδικό στην τουαλέτα του γραφείου?

gsus είπε...

ε λοιπόν τανίλα, το ΙΔΙΟ έχω πάθει εσχάτως με τα ρεβύθια.

Ανώνυμος είπε...

Τυχερός αυτός που θα σε πάρει
START2

mahler76 είπε...

@Ανώνυμος
εξαρτάτε από που θα την πάρει χαχαχαχα

patsiouri είπε...

Συμφωνώ με σύντροφο Προζακ.
Σιχαίνομαι πλέον κι'αυτά που ήξερα...
Ο μεγαλύτερος εφιάλτης μου όταν ήμουν μικρή είναι ότι θα ξανάρθουν οι Τούρκοι και θα με αναγκάζουν να τρώω ένα τενεκέ φέτα την ημέρα.
Πρόσφατα έκοψα και τις φακές, τις βλέπω και θέλω να ξεράσω.
Και όχι, δε γκαστρώθηκα, το΄ίδιο ισχύει και για τα παιδιά.

snikolas είπε...

Μάλιστα, δηλαδή εφόσον εξακολουθώ να θεωρώ την φάβα μάπα, η βιολογική ηλικία μου είναι μικρότερη από την δική σου.

mahler76 είπε...

@snikolas
όλων η βιολογική ηλικία είναι μικρότερη από της Tanila

Babouras είπε...

Tanila είναι επίσημο πλέον, σε σιχαίνομαι! Τη σιχαίνομαι τη φάβα, είναι το αγαπημένο φαγητό της sister και θυμάμαι που βρόμαγε όλο το σπίτι κάθε φορά που το έφτιαχνε η mother και εγώ τα έπαιρνα κρανίο και για εκδίκηση έκανα εμετό! Δε θέλω να σε συναντήσω ποτέ Tanila. Ποτέ, ποτέ, ποτέ...

natasha hassiotis είπε...

Πώς λέγεται το δέντρο που βγάζει τη φάβα; Κανονικά δηλαδή, το όσπριο αυτό πώς λέγεται; (το όνομα φάβα είναι ψευδώνυμο που το παίρνει όταν γίνεται πουρές και τη σερβίρουν στο εστιατόριο;)

o asterias είπε...

Το πρωί μικροαστούλα νοικοκυρά, αλλά τα βράδια "Η Εκδικήτρια των Προαστίων" θα ξαναχτυπά.

Tanila είπε...

@ Mahler: έλα μου ντε! Πρόσεχε τι βάζεις μέσα στο γραφείο σου.

Α δε σας το 'πα; Ο Μάλερ είναι "θυρωρός τουαλέτας" στη δουλειά μου.
Στέκει τελοσπάντων μπάστακας απόξω (όπως κάτι κακοχυμένες γραίες) και του πετάνε κέρματα οι εισερχόμενοι.

@ πατσιούρη: οι Τούρκοι αναγκάζανε τους Έλληνες να τρώνε ένα τενεκέ φέτα τη μέρα; Περίεργο βασανιστήριο. Πρώτη φορά το ακούω.

Tanila είπε...

Gsus ΕΣΥ τάισες χαλασμένο ροβύθι τον πρόβατο;


START2 Τυχερός αυτός που θα δεχτώ να πάρω.

Babouras επειδή την τρώω δε σημαίνει ότι την φοράω και άρωμα. Εσύ μυρίζεις μονίμως κρέας ψητό ας πούμε;

highvoltagepress το δέντρο λέγεται Φαβιά. Και το όσπριο φάβα. Εσύ όμως δε νομίζω ότι λέγεσαι Homo sapiens.

Tanila είπε...

Ξέχασα: Σνικόλα τρώς όμως ένα σωρό άλλες αηδίες.

natasha hassiotis είπε...

είναι μεγάλο δέντρο;

υ.γ. τι είναι το homo sapiens; βρισιά; στα μούτρα σου.

Dr_MAD είπε...

τό'ριξες στη μαγειρική μπας και βρεις άντρα?

ΙΟΥΚ

Heliotypon είπε...

Ωρέ τι σύμπτωση είναι αυτή! Μου άνοιξες παράθυρο μανταμίτσα! Κι εγώ τη φέτα (ούτε άλλο τυρί) ούτε να τη μυρίσω. (αχ αυτή η φριχτή τραγίλα!) Η αδερφή μου τη χρησιμοποιούσε ως όπλο επιβολής. 'Επαιρνε ένα κομμάτι φέτα κα με κυνηγούσε σε όλο το σπίτι να μου τη χώσει στο στόμα κι εγώ έτρεχα πανικόβλητος. Όχι ότι τώρα τρελαίνομαι για φέτα, αλλά δεν τρέχω σαν τον Λούη! Φυσικά έχω αναθεωρήσει όλες τις γευστικές μου προτιμήσεις από την παιδική ηλικία (πότε ήταν αυτή μωρέ;). Μακαρόνια, μπάμιες, φασολάκια πράσινα, όσπρια, χυλοπήτες, κριθαράκι, κι άλλα πολλά έχουν βρει το δρόμο τους στο τραπέζι μου ενώ μικρός ταλαιπωρούσα τη μάνα μου με το ένα "όχι" πάνω στ' άλλο. Μάλλον έχεις δίκιο. Αλλάζουν οι "κάλυκες" (πρώτη φορά ακούω τη λέξη για τη γεύση). Είδες; κάτι έμαθα σήμερα!