Παρασκευή 5 Δεκεμβρίου 2008

Μια λεμονιά ανθίζει στη γειτονιά

Πολλοί από σας γράφουν για τους γείτονές τους με τρόπο που ζηλεύω. Θα ήθελα κι εγώ να μπορέσω ν’αποδώσω τους δικούς μου με τον χιουμοριστικό τρόπο του Γιωρίκα, ας πούμε, όταν περιγράφει τον σεξομανή θεολόγο.
Αλλά δε μπορώ. Δεν αποπειρώμαι καν, γιατί υποψιάζομαι ότι τελικά μάλλον πικρό θα μου βγει το κείμενο.
Έτσι κι αλλιώς τους περισσότερους δε τους ξέρω, φροντίζω να είμαι μια ξένη στη γειτονιά μου, όλο γέρους και οικογένειες έχει εδώ και μου τη δίνει. Και για όσους έχω παρατηρήσει, τι να πω; Για τον ματάκια απέναντι που, 2 μήνες μετά από τότε που μετακόμισα, τη βγάζει στην κουζίνα ξαφνικά; Μα μέρα μα νύχτα, στην κουζίνα! Και να πω ότι είναι εργένης και μαγειρεύει; Ντροπή πια οικογενειάρχης άνθρωπος, δάσκαλος και με κόρη του λυκείου. Και μ’ ενοχλεί με το αναμμένο φθοριοκουζινοφώς που είναι ακριβώς απέναντι από την κρεβατοκάμαρά μου.
Ή για τις ΑΜΕΑ του αποπάνω διαμερίσματος. Που η κόρη έχει σαφώς Ντάουν και η μάνα δε μπορώ να προσδιορίσω τι. Μάλιστα λαμβάνουν τη δημοτική «Βοήθεια στο σπίτι». Ευγενέστατες, δε λέω, αν και εμφανώς ατημέλητες, κυκλοφορούν με σπασμένους σκελετούς γυαλιών, κολλημένους με χανζαπλαστ. Αλλά είναι τελείως αλλούτερο να περπατάνε ακατάσχετα με τα παπούτσια από πάνω απ’ το κρεβάτι μου. Ότι ώρα και να γυρίσω, περπατάνε. Μα νωρίς μετά από έξοδο για φαγητό ξαπλώνω (π.χ. γύρω στις 12) μα 5 το πρωί, περπατάνε με τα παπούτσια. Αναρωτιέμαι αν εκτός από ΑΜΕΑ είναι και συγγενείς του δράκουλα και στοιχειωμένα φαντάσματα μαζί.
Υποψιάζομαι ότι μάλλον εγώ θα ήμουν ιδανικό θέμα των άλλων ως η αναίσχυντη γειτόνισσα που μπορεί ο οδοντίατρος από το διαγώνια απέναντι οδοντιατρείο να την παίρνει μάτι ημίγυμνη όταν βλέπει τηλεόραση μεσ’ τον καύσωνα. Η μπαλκονόπορτα του οδοντιατρείου είναι στο κατάλληλο σημείο να βλέπει τον καναπέ μου.
Ή η βλαμμένη που ένα βράδυ νομίζανε ότι τη σφάζανε από τα ουρλιαχτά επειδή είδε κατσαρίδα. Ασχέτως αν τη σκότωσα μόνη μου μετά. (Τip: έχε πάντα τσόκαρο στο σπίτι)
Ή την κουλή που κάθε Σάββατο πρωί (θα’ θελα, μεσημεράκι είναι η πικρή αλήθεια) βάζει στη διαπασών Red για κανά δίωρο, όσο κάνει φασίνα. Χέστηκα δηλαδή, κανείς δε πρόκειται να μου πει τίποτα, άντε μην ανοίξω το στόμα μου για ένα κυριακάτικο πρωινό που πετάχτηκα έξαλλη από τη κρεβάτι μου στις 8 το πρωί επειδή ο διαχειριστής ανακαίνιζε το διαμέρισμά του και δωσ’ του και ξηλώνανε με τα σφυριά και δωσ’ του και νόμιζες ότι κουνιέται η πολυκατοικία από τα τρυπάνια, και αναγκάστηκα να καταφύγω στο πατρικό μου και στο παιδικό κρεβάτι μου.
Ή το νούμερο που έκλεισε ένα πρωινό το δρόμο για να της φορτώσει η ΕΛΠΑ το αμάξι σε πλατφόρμα, όταν της κλάταρε το σύστημα (κυλινδράκι) της πίσω ρόδας...


Ή....blueprints ....ή σαν τότε που με 2 φίλες μου συναρμολογούσαμε τη συλλογή μου από το ΙΚΕΑ, κάνοντας διάλλειμα κατά τις 12 τα μεσάνυχτα για σουβλάκια και τσόντα στη διαπασών(τότε είχα φίλμνετ). Ε μετά τα σουβλάκια η ψηλή καρδάμωσε και αποφάσισε να φτιάξουμε και μια συρταριέρα. Με το ζόρι τη σταμάτησα γιατί κάρφωνε γύρω στις 02:00. ΚΑΙ ΔΕ ΜΟΥ ΕΚΑΝΑΝ ΠΑΡΑΤΉΡΗΣΗ.
Ή όπως το προηγούμενο καλοκαίρι. Κάτι είχε η γειτονιά μου πέρυσι , το οικοσύστημά της να το πω, που
δε το έχει φέτος. Πέρσι την άνοιξη γαμηθήκαμε στο ρετσίνι και το καλοκαίρι στο σκατό. Μάντεψε ποιά έβγαινε να ψευτοπλύνει τ'αμάξι, γιατι πλυντήριο και 20ρικο κάθε βδομάδα δε λέει, με το φανελάκι και το σορτσάκι. Βγαίνανε οι γέροι στα μπαλκόνια και προσπαθούσανε να μου δώσουν συμβουλές....

9 σχόλια:

natasha hassiotis είπε...

να σου πω κοντούλα λεμονιά, γιατί παρακολουθείς τους γείτονες; δεν ξέρεις ότι απαγορεύεται; τσ τσ τσ! και ενοχλείς κιόλας...

Olga είπε...

χαχαχα...Έλιωσα στο γέλιο..! Τελικά έχεις κουλούς γείτονες! Πάντως μπορείς να εκμεταλλευτείς τον οδοντίατρο για δωρεαν καθαρισμό δοντιών.. Τόσο μάτι κάνει, ας πληρώσει και τίποτα!:-P
Όταν έφυγα από το πατρικό μου πριν ενάμησι χρόνο για να μείνω σε πολυκατοικεία δεν ήξερα τι με περίμενε! Τελικά στον πάνω όροφο μένει μια πολύ συμπαθής οικογένεια, που όμως έχει μία 3χρονη κόρη η οποία όλη μερα τσιρίζει και τρέχει και ακούω πατ πατ πατ 24/7 (μα καλά ποτε δεν κοιμάται??) Είναι γλυκούλα όμως και δεν κρατάω κακίες!
Στο διπλανό διαμέρισμα μένει ένα νιόπαντρο ζευγάρι! Οι οποίοι δεν ακούγονται ποτε! Δεν μιλάνε, δεν βλέπουν τηλεόραση και οι τέντες τους ειναι μόνιμα κατεβασμένες! Κάθε φορά που τους συναντώ (σπάνια) λένε ένα τυπικό καλησπέρα με ξινισμένα μούτρα! Βασικά προτιμώ αυτό από το να γίνονταν τσιμπούρια, αλλά μου κάνει εντύπωση!
Ποτέ κανείς δεν έχει πατήσει απίτι τους εκτός από μία φορά πέρσι το καλοκαίρι που ήμουν στο μπαλκόνι και άκουσα κόσμο! Τελικά ήταν μαζεμένο όλο τους το σόι, 80 χρονες θείτσες και θείοι.. Τότε δεν μας είχαν βάλει ακόμη το χώρισμα από τις τέντες και μιας και ήταν καλοκαιράκι κυκλοφορούσα με τα σορτσάκια μου.. Εγκεφαλικό έπαθε ένας παππούς! Γούρλωσε τα μάτια και έφαγε και σκουντιά από τη γυναίκα του! Λες γι΄αυτό να με κοιτάζουν με ξινισμένα μουτρα? :-P
Sorry, για το σεντόνι, παρασύρθηκα!

natasha hassiotis είπε...

Εμένα η γάτα μου πήγε και κοιμήθηκε στο κρεβάτι της διπλανής, στο μαξιλάρι δίπλα στο δικό της. ύπνησε απ' το χουρ κουρ φουρ και κόντεψε να πάθει συγκοπή (η γειτόνισσα, όχι η γάτα).

Ανώνυμος είπε...

Με σοκάρει η αναλγησία και η καχυποψία σου. START2

Ανώνυμος είπε...

λουκουμάκι μου η γειτονιά σου είναι παράδεισος...

αφού δε σου είπαν τπτ οταν καρφώναμε έπιπλα στις 02.00 το πρωί, μη μιλάς καθόλου...


θυμάσαι τη δική μου γειτόνισσα που μας έκανε παρατηρηση παραμονή Πρωτοχρονιάς επειδή παίζαμε χαρτιά και κάναμε φασαρία...???

BLUEPRINTS είπε...

νομίζω ότι τα δικά σου είναι απείρως καλύτερα περιστατικά από των γειτόνων σου, συνέχισε με τα "ή"...

Tanila είπε...

highvoltagepress ...τσ τσ τσ... που να είχα πάρει και τα κυάλια του πατέρα μου, θα σου έλεγα εγώ! Επαγγελατική δουλειά θα έκανα.

Όλγα, φυσικά. Και πιθανώς η γυναίκα είναι παθολογικά ζηλιάρα, βάλανε τις τέντες για να μη ξεμυαλίσουν το σύζυγο οι τόπλες εμφανίσεις σου. Και πιθανώς ο σύζυγος ο οποιός διάλεξε (βάσει στερεοτύπου) το σπίτι, έχει φάει γερή γκρίνια για το μπουρδέλο που την κουβάλησε να μείνουνε, δια τούτο και η ξινίλα. Μάλλον υποψιάζονται ότι είσαι η τσούλα της γειτονιάς.

start2 που να μάθαινες και για τα δολοφονικά μου ένστικτα.

Blueprints λοιπόν...

Marina είπε...

Εχεις μπιζουδάκια για γείτονες..να μετακομίσω στη γειτονιά σου?
Να σου πώ για τον παπά που πάντα μυρίζει κολώνιες αλλά που κάνει μπάνιο μία φορά το χρόνο? Η τέλεια ασφυξία έτσι και κλειστείς μαζί του στο ασανσέρ!
Να σου πώ για τις χοντρές γειτόνισες απο κάτω που έχουν σκεπασει τα ταβάνια με καθρέφτες και παραπονούνται συνεχώς για τα πατήματά μας?
Να σου πώ για εκείνον που όχι μόνο δεν πληρώνει το πάρκινγκ του αλλά έχει τραβήξει γραμμή και κλέβει το κοινόχρηστο ρεύμα για να φορτίζει μία γεννήτριά του.
Για να μη μιλησω για τους ομηρικούς καυγάδες μεταξύ συζύγων όταν ο σύζυγος (γύρω στα 70) ξημεροβραδιάζεται στο μπαλκόνι απέναντι απο τη κρεββατοκάμαρά μου το καλοκαίρι επειδή κυκλοφορώ ημίγυμνη..ζέστη γάρ! Τον δέρνει κανονικά η γυναίκα του με μιά βούρτσα..την έχω δεί!

Tanila είπε...

Μαρίνα ναι! Ναι! Ναι!
Και να μην ξεχάσεις να πεις και για το καταπληκτικό κινέζικο που φτιάχνεις.