Τετάρτη 28 Μαΐου 2008

Μικρό εγχειρίδιο απάτης

Μερικά βήματα για επιτυχημένο κέρατο.

Κερατώνουμε επιλέγοντας με προσοχή τον παρτενέρ μας. Αν ο άλλος είναι επίσης δεσμευμένος, δε θα το μαρτυρήσει, έχει κι αυτός κάτι να χάσει. Αν είναι ελεύθερος και επιθυμεί να δεσμευτεί και μάλιστα μαζί σας, είναι επικίνδυνο είδος.
Δεν έχει και τόση σημασία αν είναι εχέμυθος η κοκορεύεται διαρκώς για τις κατακτήσεις του. Στην πρώτη περίπτωση δε θα το διαδώσει, στη δεύτερη θα το διαλαλήσει παντού και κανείς δε θα τον πιστέψει.

Σημαντικό είναι να μην είναι του άμεσου κοινού περιβάλλοντός σας. Αν δε γνωρίζεται με το δεσμό σας, είναι πιο δύσκολο να το μάθει ο κερατωμένος. Ή να βρει «άκρη» ο κερατάς αν τυχόν του μπουν ψύλλοι στ’αυτιά. Ή να ξεφύγει κάτι κατά λάθος, έστω κι ένα βλέμμα. Άλλωστε «ένα μυστικό αν το ξέρουν 2 δεν είναι μυστικό». Αν το ξέρουν 2 στην ίδια παρέα (εσείς και το «κέρατο») σίγουρα δεν είναι μυστικό.
Αφού συντελεστεί το μοιραίο δεν το λέμε ΠΟΥΘΕΝΑ. Είπαμε «ένα μυστικό αν το ξέρουν 2 δεν είναι μυστικό». Όχι, ούτε στην κολλητή, ούτε στον παπά της ενορίας, ούτε στη χοντρή περιπτερού.
.
Λέμε ψέματα με σωστό τρόπο. Δηλαδή δε χαμηλώνουμε τα μάτια, δεν κομπιάζουμε σα να μη μελετήσαμε το μάθημα, δεν αγγίζουμε το πρόσωπό μας, δεν παίζουμε με το μαλλί ή τα ρούχα μας. Δε διστάζουμε πολύ πριν απαντήσουμε, δε βιαζόμαστε ν'απαντήσουμε πριν ρωτήσει ο άλλος.
Practice! Practice! Practice!
Δεν απομακρυνόμαστε πολύ από την αλήθεια ή λέμε αλήθειες ανακατεμένες με ψέματα. Αν μπορείς ν’ αποδείξεις ένα κομμάτι της ιστορίας, θα «κατέβει» όλη η ιστορία σαν ξερολούκουμο.
.
Π.χ.: Ναι μωρό μου άργησα, είχα πάει με τη Μαρία σινεμά να δούμε τον Βέγγο και να φάμε ένα σάμαλι, να και τα εισιτήρια. Άσε μετά όταν χωρίσαμε με τη Μαρία…. Δράμα! Έπαθα κρίση υπέρτασης στην επιστροφή και με μαζέψανε κάτι περαστικοί με το κουταλάκι και ψάχναμε διανυκτερεύον. Αφού το ξέρεις ότι έχω πίεση! Στο έχω πει τόσες φορές! Αλλά εσύ ποτέ δε με προσέχεις τι σου λέω, με έχεις γραμμένη κανονικά! Μπλα μπλα μπλα

Προσοχή, σούπερ SOS: δεν αλλάζουμε συμπεριφορά. Ειδικά προς το κερατωμένο ταίρι. Μην αρχίζετε ξαφνικά τις ρομαντικές γλύκες και τις γουτσουγουτσιές. Ειδικά αν δεν κάνατε τέτοια μέχρι τώρα. ΟΧΙ ΞΑΦΝΙΚΑ ΔΩΡΑ ΧΩΡΙΣ ΛΟΓΟ.
Ούτε του κάθεστε ξαφνικά από τύψεις. Αν δεν του καθόσασταν καθόλου, συνεχίστε με τον ίδιο ρυθμό. Προς θεού, μην αρχίζετε ξαφνικά να επιδεικνύετε καυλιάρικα κόλπα κάνοντας τρελό και άγρια παθιασμένο σεξ με τον Μπάμπη που τα έχετε 10 χρόνια, είναι του ιεραποστολικού και «δεν ξέρει από τέτοια». Όσο στόκος και να είναι ο Μπάμπης και όσο κι αν νομίζει ότι έχει δεμένη τη γαϊδάρα του, κάτι θα ψυλλιαστεί. Αν πάλι του παρα-καθόσασταν, την κάτσατε. Θα ρέψετε διπλοβάρδια. Τέσσερεις θα σας πάνε.
Ούτε αρχίζετε ξαφνικά να κυκλοφορείτε σαν σούπερ γκόμενα με μεταξωτά στρινγκ, ψηλοτάκουνα, μαλλί κομμωτηρίου και μισό κιλό σοβά στη μούρη, αν μέχρι τώρα βγαίνατε έξω αποκλειστικά με φόρμα και μαλλί αλογοουρά.

Αν πάλι δεν κερατώνετε με σκοπό ανανέωσης της ήδη υπάρχουσας σχέσης αλλά με σκοπό εύρεσης καινούριας σχέσης, χεστήκατε.



Στον Νίκο, τον μοναδικό άντρα που κεράτωσα.

Τρίτη 27 Μαΐου 2008

Λανθασμένος συγχρονισμός

Θα έλεγα ότι τα πάντα στη ζωή μου έρχονται λάθος ώρα.
Με θέλει ένας γκόμενος και όταν αρχίζει να μου αρέσει εμένα, αυτό συμβαίνει επειδή έχει μεγαλώσει δέκα χρόνια κι έχει φτιάξει η μούρη του. Και φυσικά ούτε που με θυμάται πια.
Τραβάω ζόρια και έλκω γύρω μου καταστάσεις εξηντάρας στα τριάντα μου.
Κατά πάσα πιθανότητα όταν θα γουστάρω/ έχω χρόνο να τραβήξω τα ζόρια της τριαντάρας θα είμαι εξήντα και δε θα μπορώ.
Έχω την εντύπωση ότι τίποτα δεν έρχεται στην ώρα του, ή όταν το χρειάζεσαι.
Π.χ. η κλανιά.
Έκατσε δίπλα μου το πρωί μια χοντρή στο λεωφορείο και με ζούλιξε. Επίσης, επειδή είναι χοντρή θέλει να φαίνεται και αεράτη, οπόταν τι κάνει η τύπισσα; Φοράει μπλούζα με αεράτα μανίκια, θεοφάρδουλα, από ψιλό αεράτο ύφασμα, που έρχονται πάνω στα γυμνά μπράτσα μου με το παραμικρό αεράκι. Και με γαργαλάνε φρικτά. Αλλά εγώ είμαι μια υπεροπτική κιουρία και δε ξύνομαι. Προσπαθώ μόνο να δω αν θα καταφέρω να τη διώξω από δίπλα μου, μιας και το μισό λεωφορείο είναι άδειο.
ΕΔΩ χρειάζεται η κλανιά. Αλλά που’ν’την; Σφίγγομαι, σφίγγομαι, κλανιά πουθενά.
Κάνω μια απελπισμένη προσπάθεια να βήξω στα μούτρα της και σχεδόν πιάνει. Με κοιτάζει φανερά ενοχλημένη αλλά δε μιλάει, δεν κουνιέται.

(την ενοχλητική βρομερή γρια δίπλα σας που κλάνει και βήχει ανακατεύοντας τα φλέματα στα πνευμόνια της, πολύ πιθανόν να την έχετε ζουλίξει/ μποχίσει με τη μασχάλη σας/ πατήσει στον κάλο- πολύ πιθανόν να είμαι εγώ!)

Γαμώτο! Λάθος συγχρονισμός! Την είχα δίπλα μου ένα ολόκληρο τέταρτο και αποφάσισα να την ενοχλήσω 2 λεπτά πριν κατέβει!
Προτού αποφασίσω να ξαναβήξω κατεβαίνει….

Τετάρτη 21 Μαΐου 2008

Κωνσταντίνους και Ελένες

Χρόνια πολλά στους Κωνσταντίνους και τις Ελένες σήμερα.
Αυτά, γιατί έχω και βαρύ πρόγραμμα.
Η ανατολή με βρήκε να παίζω πρέφα με τη Νατάσσα Καραμανλή. Είχε καλέσει από χτες κόσμο (φίλους από το στρατό) για τη γιορτή του σήμερα ο Κώστας (χτες οι φίλοι, σήμερα το σόι, με βάρδιες) και όσο να’ναι το Νατασσάκι τις βαριέται τις στρατόκαυλες συζητήσεις. Έτσι αφήσαμε τα παιδιά στη μεγάλη σάλα και κλειστήκαμε στο καθιστικό να παίξουμε μια πρέφα.
Εγώ πήρα ένα ωραιότατο ζευγάρι άσπρες κάλτσες για τον οικοδεσπότη. Τώρα που καλοκαιριάζει να τις φοράει μέσα από πέδιλο.
Αναρωτιέμαι αν θα έχουν ξυπνήσει οι φίλοι μου τέτοια ώρα να τους πάρω να τους ευχηθώ. Ή αν θα έχουν πολλή δουλειά όσοι δουλεύουν.
Κώστα είσαι σπίτι;
Στη δουλειά γιορτάζει η υποδιευθύντρια. Έχει ήδη κεράσει 2 κουτιά γλυκά από το Fresh. Αναμένουμε τα υπόλοιπα. Όπου υπόλοιπα βλέπε 3 μπουκάλια ουίσκι, κοκακόλες και παρελκόμενα.
Το μεσημέρι θα φύγω σκοτωτή από τη δουλειά να πάω στη θεία Ελένη που θα παραθέσει μεγαλοπρεπές γεύμα με φασιανούς, χαβιάρια, μπρίκια καιταλοιπά.
Μετά τη θεία θα πρέπει να σούρω τον κώλο μου να πάω στον Επίτιμο, το κρητικάτσι. Με έχει καλέσει από προχτές ο Επίτιμος για περγαμόντο (γέρος άνθρωπος, δεν είναι για αργά) για τη γιορτή του. Μιας και είμαι κι εγώ κρητικάτσι δε μπορώ να το αποφύγω, δυστυχώς. (Λαγοπόδαρο, τσεκ, πέταλο, τσεκ)
Μετά το περγαμόντο θα γυρίσω τρέχοντας σπίτι μου για κανά μπανάκι και για να ντυθώ για το βράδυ, όπου έχω "στριμώξει" ένα σωρό άλλους Κωνσταντίνους.
Γιορτάζει και ο Κώστας Καρράς σήμερα, και ο Κώστας Σημίτης και ο Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης και ο Κωνσταντίνος Καζάκος και ο Κώστας Βουτσάς και ο Κώστας Γαβράς και η Ελένη Γερασιμίδου και ο Κωνσταντίνος Tζούμας και, last but not least, ο Κωνσταντίνος ντε Γκρέτσιας. Αν και ο τελευταίος πολύ μας έχει απογοητεύσει. Όλο απειλεί πως θα μετακομίσει στο Ελληνικό, και όλο περιμένουμε τον διάσημο γείτονα, αλλά φευ! Ακόμα!
Αμαν! Ακόμα δεν πήρα τηλέφωνο την Ελένη Μενεγάκη να της ευχηθώ! Τρέχω!

Παρασκευή 16 Μαΐου 2008

Σήμερα δεν έχει κείμενο.

Διάβασα κάτι χτες στην Athens Voice του Νίκου Γεωργιάδη και με πείραξε.

Ντρέπομαι πάλι.

Που είμαι Ελληνίδα.

«Η περηφάνια […..] πωλείται για λίγες δεκάρες στις λαϊκές αγορές, όπου τα γερόντια ψάχνουν τα απορρίμματα με τα σάπια λαχανικά για να φάνε».

Τετάρτη 14 Μαΐου 2008

I do not want what I have got







.
Mου αρέσουν οι διαφορετικές παρέες.
.
Μου αρέσουν οι διαφορετικοί άνθρωποι.

.
Δε με νοιάζει αν είσαι στρέητ ή γκέης.

.
Μαύρος, άσπρος ή μπλε-με-κόκκινα-λουλουδάκια.

.
Αν έχεις μεταπτυχιακό ή πτυχίο

.
Δεν είσαι η μόρφωσή σου.

.
Δεν είσαι η δουλειά σου.

.
Όπως (δεν) έλεγε η διαφήμιση, δεν είσαι το αυτοκίνητο σου.
.
Δεν είσαι ΟΥΤΕ το ρολόι που φοράς.

.
Ή τα παπούτσια.

.
Δεν είσαι η περιοχή που μένεις.

.
Αρκεί να έχεις κάτι ενδιαφέρον να πεις.
. . . (γιατί βαριέμαι εύκολα)
.






Φωτό της ημέρας:

Δευτέρα 12 Μαΐου 2008

Tελικά τη δώσανε τη «μούργα». Update

Από τότε που απέκτησα δίπλωμα (και αυτοκίνητο) έχω παρατηρήσει αρκετές απεργίες βενζινάδικων ή βυτιοφόρων.
Στην πρώτη περίπτωση οι ουρές σχηματίζονται την αμέσως προηγούμενη μέρα της απεργίας.
Στην δεύτερη αφού έχει εξαγγελθεί και μόλις αρχίζουν να σώνονται τ’αποθέματα των βενζινάδικων.
Πάντα μα ΠΑΝΤΑ κρατάει δυο-τρεις μέρες το νταβατούρι και μετά «θετικό το αποτέλεσμα των διαπραγματεύσεων μεταξύ κυβέρνησης και βενζινοπωλών-οδηγών». Με μαθηματική ακρίβεια. Ίσα που γεμίζουν ουρές τα βενζινάδικα γιατί τότε όλοι θυμούνται να φουλάρουν, ίσα που ξεφορτώνονται ο βενζινοπώλες τη «μούργα», το κάτω- κάτω στρώμα βενζίνης του βυτίου τους, που δεν «κινείται» αλλιώς.
Χάρη στην τωρινή απεργία, θα περάσουν και οι ανατιμήσεις στη βενζίνη και οι καλοκαιρινές ανατιμήσεις.
Ρε ζώα, αντί να τους μουντζώσετε και να πείτε «χέστηκα», θα κάτσω σπίτι ή θα πάω με το λεωφορείο, πάτε και κάνετε ουρές στα βενζινάδικα, λες και ήρθε η κατοχή. Αμα κάνει ο πολίτης έτσι επειδή θα μείνει ακινητοποιημένο το αυτοκινητάκι του για 2-3 μέρες, θα δεχτεί και να πληρώνει σαν την κοτούλα 200 και 300 δολάρια το βαρέλι, δα δεχτεί και τα πανάκριβα τρόφιμα, αφού έχουν σημειωθεί ελλείψεις σε βασικά αγαθά, μιας και τα φορτηγά δεν έχουν βενζίνη να τα μεταφέρουν στο ράφι του σουπερμάρκετ. Α ρε έλληνα πως το πληρώνεις αυτό το «σύνδρομο κατοχής».
Βέβαια αν έχεις οικογένεια, μικρό παιδί, ηλικιωμένους σε ανάγκη, άρρωστο, δε μπορείς να δώσεις 2 μούντζες και να πεις «χέστηκα, σε δυο μέρες θα έχει τελειώσει η απεργία».
Γι’ αυτό όταν ακούμε επερχόμενη απεργία βενζινοπωλών και βυτιοφόρων φροντίζουμε να το γεμίζουμε το ρημάδι το ρεζερβουάρ. Από νωρίς, πριν την απεργία. Και να το κρατάμε γεμάτο.
Έτσι εμένα η Παρασκευή με βρήκε με τρία τέταρτα γεμάτα και χρειάστηκε να περιμένω μόνο πέμπτο αμάξι σε μια ουρά για να ξαναφουλάρω το τελευταίο τέταρτο. Δηλαδή ένα τέταρτο αναμονή.
Αν ανήκουμε στη πιο πάνω κατηγορία, και όσο να ‘ναι αν έχει κάποιος ανάγκη στην οικογένειά σου έναν φόβο τον έχεις «τι θα γίνει αν γίνει κάτι και δεν έχουμε αμάξι;», τις ημέρες που ουσιαστικά έχει πια τελειώσει η βενζίνη, αποφεύγουμε να ξοδεύουμε το ρεζερβουάρ μας χωρίς σοβαρό λόγο. Ναι θα βγείς το Σάββατο το βράδυ σου, αλλά κανόνισε να βγεις με κείνη τη φίλη και την παρέα της που μένει στον δίπλα δήμο κι έχει 2 βδομάδες να τη δεις. Και τις κοινωνικές σου σχέσεις συσφίγγεις και αποφεύγεις τις μεγάλες αποστάσεις.
Άκουσα δε για σκηνές απείρου κάλλους σε τηλεόραση και ράδιο. Για τύπους που κλέβανε βενζίνη από παρκαρισμένα, για οδηγούς που όσο ήτανε στην ουρά για το βενζινάδικο μένανε, πάνω στην ουρά, και πηγαίνανε με τα πόδια στο βενζινάδικο να πάρουνε το μπιτονάκι τους, γι’ αλλοδαπούς από γειτονική χώρα που ήρθαν για εκδρομή οδικώς, μείνανε και αναγκάστηκαν να στείλουν έναν από την παρέα πίσω στην πατρίδα (με τα πόδια; με κτελ;)να φέρει κανά μπιτονάκι.
Σήμερα έχουν απεργία οι ταξιτζήδες. Φυσικά. Γι’αυτό και έφτασα ένα τέταρτο νωρίτερα στη δουλειά μου χωρίς να το καταλάβω. Μωρέ, όσο δουλεύουν κανονικά και τακτικά τα λεωφορεία-τρένα, μη σώσουν και ξαναδουλέψουν οι ταξιτζήδες. Πιο γρήγορα κάνουμε οι υπόλοιποι.

Update: Χτες πήγα και σουπερμάρκετ. Όχι μόνο για μένα, αλλά και για τους γονείς μου. Πράγμα που σημαίνει μια μεγάλη ποικιλία από συγκεκριμένες μάρκες κιόλας, διότι είναι ιδιότροποι σαν αρχιεπίσκοποι. Ε λοιπόν η μοναδική έλλειψη που αντιμετώπισα ήταν στη φέτα "Ήπειρος". Είχε βέβαια άλλες 10 μάρκες.
Μα την Παναγία, έτσι κι ακούσω ξανά κανέναν να λέει ότι δε βρίσκει γάλα στο σούπερ μάρκετ να ταΐσει τα παιδάκια του κι έχει στεγνώσει η αγορά θα τον χτυπήσω!
.
Σοβαρά τώρα, μιλάμε για αφεντικά που απεργούν διεκδικώντας κάτι από το κράτος και όχι γαι υπαλλήλους που διεκδικούν κάτι από τα αφεντικά. Απεργώντας δημιουργούν προβλήματα σε όσους δεν μπορούν, ούτως ή άλλως, να ικανοποιήσουν τα αιτήματά τους!
Απλά με την απεργία και την έλλειψη βενζίνης ο καταναλωτής θα δεχτεί πανεύκολα και χωρίς διαμαρτυρίες την αυριανή υψηλή τιμή, που την έχει πληρώσει κιόλας κατά τη διάρκεια της απεργίας.
ΜΗ ΣΩΣΟΥΝ ΚΑΙ IKANOΠOIHΘOYΝ ΤΑ ΑΙΤΗΜΑΤΑ ΤΟΥΣ!

Παρασκευή 9 Μαΐου 2008

Μανάρι μου τα κάναμε σαλάτα!

Καλό Σαββατοκύριακο και καλή διασκέδαση. Και μάλλον καλό μασαμπούκιασμα. Με το μαλακό όμως, μη γίνετε και 300 κιλά. Και κυρίως μη σας πιάσουν κώτσους. Μην έρθει κανένας μάγειρος να σας κάνει τον έξυπνο.
Ας πούμε εγώ μέχρι πρόσφατα ψάρωνα με τις διαφορετικές «σαλάτες» που κυκλοφορούν. Δεν μιλάω για πράσινες σαλάτες γενικότερα (π.χ. χωριάτικη ή με-ρόκα-και-κρουτόν-και-παρμεζάνα-και-της-Παναγιάς-τα-μάτια) αλλά για σαλάτες «Βουδαπέστης», «του Κηπουρού», «ουγγαρέζες», «ρώσικες», κ.λ.π. μυστήριες.
Διότι τα ονόματα είναι μεν πασίγνωστα τι ακριβώς είναι όμως;
Ε λοιπόν, με λίγα λόγια, θα μπορούσε κανείς να τις αποκαλέσει «μαγιονεζοδημιουργίες». Έχουν όλες μαγιονέζα, με διάφορα άλλα. Εκτός από την τυροσαλάτα.

ΜΕΛΙΤΖΑΝΟΣΑΛΑΤΑ
Μελιτζάνα, "Φέτα" τυρί, Μαγιονέζα, φρυγανιά, σκόρδο, μπαχαρικά
ΡΩΣΙΚΗ ΣΑΛΑΤΑ
Πατάτα, καρότο, αγγουράκι τουρσί, αρακάς, Μαγιονέζα, Mουστάρδα, ξύδι, λάδι, ζάχαρη, μπαχαρικά
ΚΗΠΟΥΡΟΥ
Καρότο, αγγουράκι τουρσί, σέλινο, Μαγιονέζα, ξύδι, μπαχαρικά,
ΠΑΤΑΤΟΣΑΛΑΤΑ
Πατάτα, κρεμμύδι, μαιντανός, αλάτι, μπαχαρικά, Μαγιονέζα
ΟΥΓΓΑΡΕΖΑ
Μαγιονέζα, ζαμπόν, "Edam" τυρί, αγγουράκι τουρσί, ξύδι, μπαχαρικά
ΖΑΜΠΟΝΟΣΑΛΑΤΑ
Ζαμπόν, ξύδι, ζάχαρη, Μουστάρδα, Κέτσαπ, Μαγιονέζα
ΣΑΛΑΤΑ ΒΟΥΔΑΠΕΣΤΗΣ
Πάριζα, αγγουράκι τουρσί, τοματοπολτός, πιπεριά Φλωρίνης, Μουστάρδα, Μαγιονέζα Dressing
ΠΑΝΤΖΑΡΟΣΑΛΑΤΑ
Παντζάρι Σαλάτα, σκόρδο, , ξύδι, αλάτι, Γιαούρτι, Μαγιονέζα
ΤΥΡΟΣΑΛΑΤΑ
Φέτα, γιαούρτι, λάδι, ταμπάσκο

Κάντε βουτιά στη μαγιονέζα λοιπόν.

Τετάρτη 7 Μαΐου 2008

Ζαμέ των ζαμών

Διάβαζα σήμερα στο ΠΡΕΖΑ ΤιΒι ότι ΕΚΛΕΨΑΝ ΟΛΑ ΤΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ ΤΩΝ ΧΡΗΣΤΩΝ ΤΟΥ FACEBOOK,ΩΣΤΕ ΝΑ ΑΠΟΔΕΙΞΟΥΝ ΤΑ KΕΝΑ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΟΥΝ.
Καλά να πάθετε ρε μαλάκες. Δε ξέρετε ότι ό,τι είναι ανεβασμένο στο ίντερνετ είναι δημόσιο;
Δεν είμαι μέλος του Facebook και δε σκοπεύω να γίνω. Δε βλέπω το λόγο ενώ, απ’ότι ψυλλιάζομαι, είναι μάλλον χρονοβόρα διαδικασία.
Βαριέμαι και δε θέλω να ξαναβρώ παλιούς συμμαθητές μου.
Οι παλιοί συμμαθητές μου ήταν οι περισσότεροι μαλάκες και πολύ χάρηκα που τελείωσα το σχολείο και γλίτωσα απ’τα βαρεμένα τσόλια.
Αλήθεια οι περισσότεροι συμμαθητές μου ήταν ψυχωτικά απροσάρμοστα και φέρονταν σαν καθυστερημένα συνήθως.Ή ήταν όμορφα ξύλινα στρατιωτάκια που περίμεναν να σπουδάσουν-δουλέψουν-παντρευτούν-κάνουν παιδιά-πεθάνουν.Και δεν πήγα σε σχολείο για ανίατα ή σε ιδιωτικό, στο δημόσιο της γειτονιάς μου πήγα.
Αν ήθελα να έχω επαφή με κάποιους από αυτούς, πολύ απλά … θα είχα!
Βέβαια, ως γνήσια κουλό άτομο, ίσως ήμουν η μοναδική σε πάρτι του Facebook που δεν ήμουν μέλος.
Αηδίες βέβαια, απλά ήθελα πολύ να ντυθώ μασκαράς φέτος και δεν έτυχε να με καλέσουν σε κανένα πάρτυ μασκέ.
Μ’εκνευρίζουν οι «φίλοι». Δηλαδή ένα μάτσο άγνωστοι που σου ζητάνε να τους βάλεις στο γκρουπ των φίλων σου και μετά τι;
Είστε φίλοι;
Μα δεν έχετε ιδωθεί ποτέ. Για μένα είναι τουλάχιστον αυτιστικός μαλάκας όποιος άσχετος νομίζει ότι, επειδή μου έκανε frend request και την αποδέχτηκα, είναι και καλά φίλος. Χώρια που δεν έχω τίποτα να πω σ’έναν τύπο που αυνανίζεται φωτογραφιζόμενος σε σέξι πόζες και μου στέλνει μήνυμα για «να με γνωρίσει»….
Μια φορά μου τα έπρηξε μια φίλη (πραγματική έτσι;) να γραφτώ στο hi5. Ε μια που γράφτηκα και μια που δε ξαναπάτησα. Να κάνω τι; Να στέλνω γραπτά μηνύματα στους φίλους μου; Αυτό το κάνω και στο yahoo ή αλλού….
Να ανταλλάσσω μηνύματα με αγνώστους; Μα δε θέλω. Το κάνουν φίλες μου. Μάλιστα και έχουν γνωρίσει διάφορους γκόμενους από το νέτι και μου έχουν γνωρίσει και μένα. Ε λοιπόν ότι κυκλοφορεί αδέσποτο εκεί έξω και ψάχνει κατά 99,99% δεν αξίζει μία.
Ή είναι ελεεινά κακάσχημοι και δε βρίσκουν γκόμενα ή είναι βλαμμένοι και δε τους πλησιάζει φυσιολογικός άνθρωπος επειδή έχουν την συνήθεια να πρήζουν τον ανυποψίαστο κοσμάκη. Συνήθως με αμπελοφιλοσοφίες, οι πληγωμένοι ποιητές.
Ρε ουστ!

Τρίτη 6 Μαΐου 2008

Ενημερωτικό δελτίο 06/05/08

To παρόν μπλογκ δεν έχει ανανεωθεί για πάρα πολλές μέρες.

Η αλήθεια είναι ότι η ιδιοκτήτρια ήταν κλεισμένη σε κελί και, με τη βοήθεια της νηστείας και της προσευχής, εξερευνούσε τον εσώτερο ψυχικό της κόσμο και χαρτογραφούσε τις πλέον μύχιες αναμνήσεις της, ώστε να μπορέσει να είναι σφαιρική, αντικειμενική και πλήρης στην κατάθεση ψυχής που θα κάνει.
.
Αναμείνατε στο ακουστικό σας να καθαρογραφούν τα πρακτικά και να δημοσιοποιηθεί η διαδικασία από τα κανάλια μόλις ρετουσαριστούν τα φίλμ για να μη φαίνονται οι ρυτίδες μου. .
Προς το παρόν αναλαμβάνω δυνάμεις μετά την ψυχοφθόρα διαδικασία και ακολουθώ ειδική δίαιτα ενδυνάμωσης με μπριζολάκια παϊδάκια, κοκορετσάκια και σπαγγέτι.
.
Μόλις αναλάβω θα επανέλθω δημήτρια.
.
Δε σας ξεχνώ και σας σκέπτομαι.