Δευτέρα 7 Ιανουαρίου 2008

Γκρι

Σήμερα ήταν που θα έγραφα ένα εξαιρετικά εμπνευσμένο ποστ, θίγοντας καυστικά αλλά και με χιούμορ την επικαιρότητα και όχι μόνο του μουνιού μου το χαβά. Θα ήταν ένα κείμενο με επιχειρήματα και με πλήρη γνώση της επικαιρότητας που θα σχολίαζε τα τεκταινόμενα με το μούλικο του Πασχάλη σε αντιδιαστολή με την ζήλια του ΛεΠα που δεν τον έχουνε πρώτη μούρη τα κανάλια και με την «ηθική κόρη του θεού» Θώδη.
Μετά από 3 βότκες, 3 σφηνάκια και 3 ώρες ύπνο, δε θυμάμαι τίποτα και πάλι το χαβά θα έχω.
ΘΕΕ ΜΟΥ ΠΩΣ ΝΥΣΤΑΖΩ.
Κι έχω κι απ’την άλλη το χαβά του κάθε μαλακα που του τη δίνει η γυναίκα η «έτοιμη να ψοφήσω στην άκρη του δρόμου» και την παρενοχλεί μεσ’το μέσο της Βουκουρεστίου με προστυχιές. Ούτε να του κάνω κωλοδάχτυλο δεν είχα δύναμη.
Και να πω ότι είμαι και κάπως ντυμένη…. Αν εξαιρέσεις την καρφίτσα στο παλτό και τη μπαλαρίνα (ε όχι και μοκασίνια, μπλιαχ μπλιαχ μπλιαχ) είμαι τελείως ανδρόγυνα ντυμένη. Γκρι μακρύ παλτό, γκρι μάλλινη φαρδιά παντελόνα και λευκό κασκόλ-που-τα-κρυβει-όλα και άβαφη σα σκληροπυρηνική λεσβία και δε φοράω ούτε άρωμα.
Τι να πει κανείς…
Θα μπορούσα επίσης να σχολιάσω βαθυστόχαστα τους σεισμούς. Το μόνο που έχω να πω για τους σεισμούς είναι ότι ξυπνάω πάντα όταν κάνει σεισμό μεσ'τη νύχτα. Και μετά αλλάζω πλευρό και ξανακοιμάμαι σαν πουλάκι. Η μοναδική φορά που έκανα 3 βήματα πιο 'κει, μέχρι την κάσα της πόρτας, ήταν στο σεισμό του '99. Και αφού είχε διακοπή ΚΑΙ αυτό που έβλεπα στην τηλεόραση. Δε θυμάμαι τι ήταν, αλλά σίγουρα ήταν κάτι που είχα μεγάλη σκασίλα να το δω, διότι αν συνέχιζε η προβολή εγώ από τη θέση μου ΔΕΝ σηκωνόμουνα.
Επίσης στο παιδικό μου δωμάτιο έχω έναν αρκετά αποτελεσματικό σεισμογράφο. Είναι ένα έπιπλο μπαμπού με γυάλινα ράφια. Στο πάνω ράφι έχω μερικά γυάλινα κηροπήγια και το ένα δεν "πατάει" καλά. Κουνιέται και γκλιν-γκλινίζει ακόμα και αν περπατήσεις δίπλα στο έπιπλο.
Ε, αν κουδουνίζει ξαφνικά ενώ είμαι ξαπλωμένη ξέρω οτι κάνει σεισμό ακόμα κι αν δε νιώθω κούνημα.

Up date: Άλλο ένα ρεκόρ έσπασε χτες τ'απόγευμα. Νεαρός (συμπαθητικός και χαμογελαστός) πλησιάζει Τανίλα. Νεαρός ρωτάει αν μιλώ αγγλικά. Απαντάω θετικά κι εκεί που νομίζω ότι θα με ρωτήσει "where is karagiorgi serbia?" ακούω το αμίμητο:
"Hi I'm Constantine Κάτι. Do you whant to study the Bible with me?".
Μου ήρθε ξαφνικό, κυρίως διότι δεν ήταν το πακετάκι σκούρο-κουστουμάκι-μάγουλο-γιαρμάς-πλατινέ-μαλλί. Απαντάω (ευγενικά):
No thank you
και απομακρύνομαι με ελαφρύ τριποδισμό. Χρόνος απομάκρυνσης από άντρα: περίπου 5 δεύτερα. Σαφώς μικρότερος από το προηγούμενο ρεκόρ που άρχισα να κλοτσάω την απέναντί μου όταν ο τύπος που καθόταν δίπλα μου άρχισε να μου δείχνει φωτό ανιψιών εντός πεντάλεπτου γνωριμίας.
Μπράβο μου, και εις ανώτερα. Σε λίγο θα τους διώχνω ΠΡΙΝ προλάβουν να μιλήσουν.

7 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

κοιτα τωρα, τι ανωμαλοι κυκλοφορουν στην βουκουρεστιου!
καλη χρονια καραφλη μπεκατσα.

Νικόλαος Παπουτσής είπε...

Καλημέρα και χίλια συγνώμη εκ μέρους όλου του αντρικού πληθυσμού της χώρας αυτής βεβαίως βεβαίως!
Όσο για τους σεισμούς γράψε μια από τα ίδια και για μένα.
Αν κάτι δεν μπορείς να το αποφύγεις γράφτο στα άγραφα!

Constademon είπε...

Καλή χρονιά βρε!!! (δεν λέω άλλα θα με διαολοστείλεις το ξέρω)
Πως μπορείς να μενεις αταραχη στους σεισμους ... ετσι και το γουρουνακι μου που κοιμοτανε διπλα μου, εγω τον κοπάναγα κι ελεγα "σεισμός! σεισμός!" κι εκεινος με κοιταγε με το ενα ματι κι απαντουσε "Που;" χρρρ-ψψψψ "Που;"
Γαϊτανακι τα νευρα μου !!!

Άκης είπε...

Που να μην νυσταζες κιόλας τι θα έγραφες.Χάρικα που πέρασα απο εδώ έστω και τυχαία..

Ανώνυμος είπε...

Καλή χρονιά τριχωτή γλαδιόλα. Δες και το απντέητ.
Κωνσταντίνε (;) εγώ θα σου απαντούσα "Σεισμός;" χρρρ-ψψψψ "Καλά κοιμήσου τώρα".
Μερσί για τη βίζιτα οι υπόλοιποι.

xipasmenos είπε...

Απορώ πως δεν πήρε την βίβλο και να κυνηγάει να σε λιώσει που σαι σαν παχια σκατόμυγα Αυγούστου.

kakaskimos είπε...

Ο επόμενος θα σου βάλει σε κασέτα το "είσ' αμαρτωλή"