Δευτέρα 26 Νοεμβρίου 2007

Commando

Κάνουμε πάντα τα ίδια λάθη λένε. Ο άνθρωπος δε διδάσκεται από τα λάθη του και τα επαναλαμβάνει αέναα σ’έναν φαύλο κύκλο.
Πάντα ερωτευόμαστε τους λάθους ανθρώπους, πάντα παίρνουμε τη λάθος απόφαση, πάντα ξεχνάμε το πιο σημαντικό πράγμα και θυμόμαστε τ’ασήμαντα.
Ε κι εγώ. Εγώ δεν είμαι άνθρωπος δηλαδή;
Που μπορεί να θυμάμαι και να υπενθυμίζω κάτι στον εαυτό επί σειρά ημερών και όταν έρθει η ώρα του, στο παραπέντε, το ξεχνάω, για να το ξαναθυμηθώ με το που είναι αργά πια.
Επειδή με ξέρω τι αλτσχάιμερ είμαι συνήθως φροντίζω να βάζω για τα ΠΑΝΤΑ υπενθύμιση στο κινητό, από τα πιο σημαντικά έως τα πιο τετριμμένα.
Χτες κατάφερα να ξεχάσω τη γιορτή της μοναδικής βαφτισιμιάς μου.
Ένα τηλέφωνο είναι η όλη υπόθεση μιας και η μικρή δεν είναι πια τόσο μικρή για παπουτσάκια ή λαμπάδες και κούκλες και μιας και είναι μακριά και δεν παίζει επίσκεψη. Το μελέταγα Παρασκευή και Σάββατο τι γιορτή είναι την Κυριακή και να μη ξεχάσω να τηλεφωνήσω στη μικρή. Δεν έβαλα υπενθύμιση το ζώον, μιας και θα είχα όλη την Κυριακή να το θυμηθώ να το κάνω. Ε, δε το θυμήθηκα παρά το βραδάκι που είχα φύγει από τους γονείς μου (εγώ δεν έχω το τηλέφωνο στο κινητό μου, το έχουν γραμμένο σε ατζέντα). Φταίει που είχα κοιμόμουν τη μισή μέρα; Φταίει που είχα αποβλακωθεί την υπόλοιπη επειδή το Φίλμνετ 3 είχε μαραθώνιο NCIS;
Το θυμήθηκα ΑΦΟΥ είχα γυρίσει σπίτι μου και ξαναβγεί για βράδυ.
Ένοιωσα ΣΚΑΤΑ. Δε φτάνει που δε στέλνω κάρτα, ούτε τηλέφωνο;
Παράτησα την παρέα μου στη μοίρα της (κυριολεκτικά διότι είχε δύσκολη μοίρα) και γύρισα μες στα μαύρα μεσάνυχτα, στο πατρικό μου. Στις μύτες για να μη τους τρομάξω. Έχει και καρδιά ο πατέρας μου και δε συνηθίζω απροσδόκητες επισκέψεις μεσ’τη νύχτα. Είναι και ετοιμοθάνατος. Μη με περάσουν και για διαρρήκτη.
Μπαίνω γυρνώντας αθόρυβα το κλειδί, πατάω προσεκτικά με τις γόβες πάνω στα χαλιά και αποφεύγω το ξύλινο πάτωμα, μιλάω σιγά, ψιθυριστά σχεδόν, στο τηλέφωνο, σβήνω το φως του γραφείου και προσπαθώ να βγω όσο πιο αθόρυβα. ΔΕ ΜΕ ΠΗΡΑΝΕ ΧΑΜΠΑΡΙ.
Παραλίγο να γλιστρήσω στην άκρη του χαλιού, αλλά αποστολή εξετελέσθη. Αθόρυβα και αποτελεσματικά.
Ε, δε φταίω εγώ αν λείπανε, βαφτιστήρα και λοιποί, οικογενειακώς από το σπίτι και αναγκάστηκα ν’αφήσω μήνυμα στον τηλεφωνητή.


Πι Ες: Το χειμερινό πρόγραμμα του "Κοννέ", Μηθύμνης δεθυμάμαιπόσο, περιλαμβάνει και τη Μαρμαρινού. Η Μαρμαρινού είναι μια βετεράνα σκυλού με ωραία φωνή, (απ'ότι μου λένε διότι εγώ είμαι άσχετη), κοτσονάτη και ωραία για την ηλικία της, που ντύνεται χανούμισσα. Ή κάτι τέτοιο.

13 σχόλια:

Κολοκύθι είπε...

Το καημένο το παιδάκι. Εμ εχει εσένα για νονά εμ και το έχεις και γραμμένο.

Ανώνυμος είπε...

Όλοι την έχουμε πατήσει έτσι..
(καθόλου παρηγορητικό το ξέρω :)) )

Ανώνυμος είπε...

Στείλ' της και ένα δωράκι κι όλα καλά, όλα καλά.

ΠΑΥΛΟΣ είπε...

Άστα να πάνε, όλοι την έχουμε πατήσει έτσι κάποια φορά!!!

Εγώ ξέχασα τα γεννέθλια της αδερφής μου ...

Wrong Guy είπε...

Αγαπητή Τανίλα

πρώτη φορά έρχομαι σπίτι σου,αλλά θα πάρω το θάρρος να σου πω εγώ γιατί ξεχνάς τόσα πράγματα.

Είναι οφθαλμοφανές πως σου έχουν κάνει βουντού.

αυτή η πρωτοφανής επίθεση και ο διασυρμός σου σε διάφορα μπλογκ τα οποία διαβάζω φανατικώς, έχουν φτιάξει αρνητικά βάιμπς.

Πες λοιπόν σε όλους αυτούς που σε αποκαλούν κοντή και βρώμικη να σταματήσουν μπας και χαμογελάσει η βαφτισιμιά.

Ευχαριστώ

BLUEPRINTS είπε...

συμφωνώ με λάθος τύπο, επίσης ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες είπαν ότι εθεάθει ο μπίλης να τριγυρνά από μπλογκ σε μπλογκ σήμερα και να σε διαβάλλει όπου προλάβαινε, πρόσεχε το κακό το μάτι (επίσης στο Alzheimer ταιριάζουμε...)

xaos είπε...

Ε καλά δεν έγινε και τίποτα. Και την επομένη να την πάρεις καλά είναι.Που να δεις η δικιά μας η νονά μας έχει γραμμένους εδώ και 15 χρόνια.

Ανώνυμος είπε...

Xm... κι ο δικός μου ο νονός εδώ και 31. Δεν ήθελα να κάνω το ίδιο, αν και δωράκι είναι δύσκολο να στείλω τόσο μακριά.
Λάθος τύπε, ε όχι και βρώμικη, πλένομαι κάθε μεσημέρι.

Ανώνυμος είπε...

ποιο ατυχο μωρο σε εχει για νονα;

xipasmenos είπε...

Μα καλά ποιος άχρηστος βρίζει την Τανίλα στο μπλογκ του;

Μωρη σάπια ντομάτα, τι σου φταίει το πιτσιρίκη.
Οταν μεγαλώσει θα το ρωτάνε για την νονα του και θα λεει.

"Είναι μια κοντή, που σε γιορτες απλα μου αφηνε μνμ στον τηλεφωνητή"

Αλλά το μυαλό σου είναι γεμάτο οξυζενέ απο τις βαφές.
Σταγδιαλα ο εγκέφαλος σου είναι πιο ζελέ και απο τις χλαπάτσες.....

Mirela είπε...

Aχ μ'έκανες να με πιάσουν τύψεις πάλι...κι εγώ έχω τη βαφτιστήρα μου γραμμένη χρόοοονια τώρα!

Το οτι είμαι βέβαια "αναπληρωματική" νονά και αναλαμβάνει άλλη στη θέση μου βολεύει κάπως...!

Ανώνυμος είπε...

για τη βαφτιστήρα δε σχολιάζω...
με παρατησες στα κρυα του λουτρου, κ περασα ολη τη φρικη μονη μου :-(

ευτυχως μαρή που δεν ηταν αυτο που νόμιζα, διαφορετικά θα σε κουρευα γουλί!!!!

Μυθήμνης 32, πλατεία Αμερικής... και δεν ντύνεται χανούμισσα μαρή κοντή, χορεύουν μαζί της τα χανουμάκια..

άσχετη, ε άσχετη!!!!

revqueer είπε...

Έχω ξεχάσει εγώ..... ουουουουουου!
Γιορτές, γενέθλια, κηδείες, ό,τι θες!