Πέμπτη 27 Σεπτεμβρίου 2007

Σέρλοκ ακούει;

Η έμπνευση είναι αεράκι.Που άμα το ζορίζεις χάνεται.
Ο ειρμός είναι ένα μικρό αγριοκάτσικο. Πηδάει δεξιά, πηδάει αριστερά και καταλήγει αλλού από εκεί που περιμένεις.
Γι’αυτό και πάντα ζοριζόμουνα στην έκθεση, σα να έκανα αγγαρεία στο στρατό, κι ας χτύπαγα δεκαοχτάρια και δεκαεννιάρια. Γιατί η έκθεση μικρή σχέση έχει με την έμπνευση. Η έκθεση είναι μαθηματικά: πρόλογος – θέμα – επίλογος. Κείμενο χωρισμένο στα 2, επιχειρήματα υπέρ επιχειρήματα κατά. Ένα δύο τρία. Ένα και ένα κάνει δύο. Η έμπνευση δεν είναι μαθηματικά όμως, εκεί ένα και ένα κάνει… πεταλούδα!
Γι’αυτό και ούτε που μου πέρναγε ν’ανοίξω μπλογκ. Εδώ τρόμαξα να ξεμπερδέψω με τη σχολική έκθεση και τις πανελλήνιες και θα βάλω οικειοθελώς το κεφάλι μου στον ντορβά;
Όχι ντορβάδες παρακαλώ. Προς τους φίλους/ες που με πρήζουν να γράφω πιο συχνά. Άλλωστε εσείς με απασχολείτε κουκλιά μου να παίζω τον ντετέκτιβ τις τελευταίες μέρες. Έμαθα βέβαια μερικά χρήσιμα πραγματάκια και σκοπεύω να εμβαθύνω κι άλλο.
Έμαθα π.χ. ότι αν θέλω να βρίσκω γκόμενους από σάητ γνωριμιών παράλληλα με τη σταθερή μου σχέση, να ανοίξω οπωσδήποτε δεύτερο Email. Αν η σχέση σου γνωρίζει το μέηλ σου, και είναι και λίγο κωλοπετσωμένη, μπορεί, με την κατάλληλη αναζήτηση να βρεί ίχνη από τις εγγραφές σου σε σάητς. Αν μάλιστα γνωρίζει και τον κωδικό σου, μπορεί ακόμα να μπει να διαβάζει τα πιμιά σου σ’αυτά τα σάητς. Όχι μόνο τα μέηλ σου.
Η κάπως έτσι, αν κατάλαβα καλά, μιας και δεν είμαι εγώ η κωλοπετσωμένη.
Επίσης αν έχεις τηλέφωνο κούκλου γιατρού με ιατρικά γράμματα (δυσανάγνωστο), καλύτερα μην κάνεις πειράματα. Πάρε τον ΟΤΕ και ρώτα. Συνήθως ένας γιατρός είναι καταχωρημένος. Κι αν δεν είναι αυτός θα είναι ο πατέρας του, μιας και αυτά τα επαγγέλματα συνήθως λειτουργούν συντεχνιακά. Χώρια που αν είναι μικρός και νοστιμούλης, κατά πάσα πιθανότητα θα μένει με τον μπαμπά και τη μαμά. Οι γιατροί συνήθως ξεκινούν πλήρη καριέρα μετά τα 30 – 35.
Ελπίζω να μορφωθώ κι άλλο τις προσεχείς ημέρες. Στα προσεχώς: μπορεί η σχέση/φίλος να σπάσει τον κωδικό σου χωρίς να είναι προγραμματιστής; Και βέβαια χωρίς ο κωδικός σου να είναι τα γενέθλιά σου/ γκόμενου/ γονιών, το τηλέφωνό σου ή οι λέξεις love/ god ή sex.
Συμβουλή του μήνα: προσοχή στην υγεία σας, οι πλανήτες μάλλον δεν είναι ευνοϊκοί. Δύο στις πέντε γυναίκες εξετασθέντος δείγματος έχουν ορθοπεδικά προβλήματα, μία στις πέντε ουρολογικά, χωρίς επικάλυψη του δείγματος.

Δευτέρα 17 Σεπτεμβρίου 2007

Ο πατέρας μου πεθαίνει!

Θυμάμαι ήταν άνοιξη περίπου, ένα απόγευμα που πήγα στους γονείς μου. Ο πατέρας μου ήθελε ν’ αλλάξει λάμπες στον πολυέλαιο της τραπεζαρίας και να βάλει εξοικονόμησης ενέργειας. Αλλά ο πολυέλαιος είναι παμπάλαιος (συνομήλικός μου) και παίρνει μόνο μπαγιονέτ. Άντε να βρεις τέτοιες λάμπες μπαγιονέτ. Του υποσχέθηκα λοιπόν να κοιτάξω την επόμενη φορά που θα πάω σουπερμάρκετ.
Ναι, άντε να πείσει γέρο σκύλο να κάνει καινούρια κόλπα. Σιγά μη περίμενε πέντε ολόκληρες μέρες. Λάμπα θέλω τώρα τη θέλω! Έτσι την επόμενη μέρα που πήγα να τους δω, τον βρίσκω να με περιμένει έξαλλος. Ήθελε να πάει σε συγκεκριμένο μαγαζί το οποίο θα είχε οπωσδήποτε. Και, συμφορά μας, δεν είχε καταφέρει να βρει το μαγαζί! Ούτε το σωστό δρόμο! «Όπως καταλαβαίνεις, είμαι πια στα τελευταία μου!», άρχισε να γκαρίζει.
Βρε χριστιανέ μου, ένα μαγαζί που έχεις χρόνια ολόκληρα να πας! Ούτε και ‘γω θα το ‘βρισκα! «Όχι!!!! Δε ξέρεις τι λες! Ούτε το δρόμο δε βρήκα! Έρχεται το τέλος μου!!!»
Φυσικά χέστηκα στο γέλιο, από μέσα μου όμως, μην αρχίσει άλλο τροπάρι, περί του τι αναίσθητη είμαι που γελάω και τον έχω χεσμένο, ενώ αυτός πεθαίνει.
«Θα σου γράψω το σπίτι! Εγώ όπου να ΄ναι τα τινάζω!» Καλά πατερούλη, ότι πεις, αν είναι να μου γράψεις το σπίτι, θα σ’ αφήσω κι εγώ στην τρέλα σου, που μάλλον την απολαμβάνεις κιόλας.
Για πολλούς μήνες μέχρι εκείνη τη μέρα σχεδόν δεν έβγαινε απ’ το σπίτι, ισχυριζόμενος ότι δε μπορεί να περπατήσει, παραπατάει, δε βλέπει καλά να οδηγήσει. Φυσικά η γονική παροχή ήθελε ένα σωρό πρωινά τρεξίματα, τα οποία εγώ δε μπορούσα να κάνω λόγω δουλειάς. Εφορείες, υποθηκοφυλακεία, δημαρχεία, κ.λ.π. Και ξαφνικά, ο ανήμπορος γέρος, από τη στιγμή που συνειδητοποίησε ότι πεθαίνει και πρέπει να τακτοποιήσει τις τελευταίες υποθέσεις του, άρχισε να τρέχει εδώ κι εκεί όπως είχε πολύ καιρό να τρέξει. Εγώ σχεδόν δε κούνησα το δαχτυλάκι μου στην όλη υπόθεση, τα ξεπέταξε ο ετοιμοθάνατος στο τσακ μπαμ.
Τώρα βέβαια ξέρει και από τι θα πεθάνει. Από εγκεφαλικό! Σίγουρα πράματα! Από κάπου έπεσε στα χέρια του ένα ιατρικό φυλλάδιο που περιγράφει τα συμπτώματα όσων πρόκειται να το πάθουν. Μιας και έχει λοιπόν τα 2 από τα δε ξέρω πόσα, καθόμαστε και περιμένουμε το εγκεφαλικό. Συγκεκριμένα, ξυπνάει κάποια πρωινά και το ένα χέρι του (όχι το ίδιο πάντα) μπορεί να έχει μουδιάσει. Επίσης όταν σηκώνεται απότομα ζαλίζεται. Τελειωμένα πράματα! Ούτε για την επόμενη φορολογική του δήλωση ανησυχεί. Δε θα προλάβει να κάνει!

Τετάρτη 12 Σεπτεμβρίου 2007

Η μικρή πριγκίπισσα και η κατσικούλα της.

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν μια μικρή κατάμαυρη κατσικούλα με φουντωτή μεταξένια προβιά. Η κατσικούλα τριγυρνούσε αδέσποτη γιατί την είχε διώξει η ψηλή γυναίκα που την είχε. Η ψηλή γυναίκα είχε βρει καινούριο άντρα και ο καινούριος άντρας δεν αγαπούσε τις κατσικούλες.
Στο δρόμο της συνάντησε μια όμορφη ροζ χνουδωτή μικρή πριγκίπισσα και μαγεύτηκε. Και η πριγκίπισσα μαγεύτηκε από την κατσικούλα. Έτσι η κατσικούλα ακολούθησε τη μικρή και ξεκίνησε μια ρομαντική σχέση πάθους και έρωτα με σκοπό το γάμο. Η πριγκίπισσα έκλαιγε και κόντευε να σκάσει κρατώντας την ανάσα της όποτε η κατσικούλα έφευγε διακοπές και η κατσικούλα έπαθε ταράκουλο και κρίση ανασφάλειας μια φορά που η μικρή ανήλικη πριγκίπισσα έλειψε ένα ολόκληρο καλοκαίρι διακοπές. Ζητούσε να μυρίσει τα χέρια της να δει αν είχε αρμέξει άλλες κατσίκες μακριά της.
Είχαν αποφασίσει να παντρευτούν μόλις η μικρή πριγκίπισσα τελείωνε τις σπουδές της και το μεταπτυχιακό σε μια παραλία φορώντας άσπρα μαγιό, δίχως βέβαια προγαμιαίες σχέσεις και άλλα τέτοια κατάπτυστα κόλπα του Σατανά.
Ώσπου…. Η ψηλή γυναίκα χώρισε με τον καινούριο άντρα, κατάλαβε το λάθος της και άρχισε να ξαναψάχνει την κατσικούλα της. Βέβαια η μικρή μαύρη κατσίκα δεν ήταν χαζή, φοβόταν να την εμπιστευτεί μετά από αυτό που έπαθε, δε γύρισε, έμεινε μαζί με την πριγκίπισσα. Αλλά η ψηλή γυναίκα τύπωσε και έριξε σε φέιγ βολάν σ’ όλο το παλάτι παλιές φωτογραφίες δικές της με την μαύρη κατσίκα σε τρυφερές στιγμές.
Αυτό ήταν. Η μικρή πριγκίπισσα όταν είδε τις φωτογραφίες, θύμωσε και δίχως να επιβεβαιώσει και να διασταυρώσει αν η κατσικούλα της την απατούσε, δίχως καν να της δώσει τη δυνατότητα να υπερασπίσει τον εαυτό της, άκαρδα την πέταξε έξω από το παλάτι με μια κλωτσιά στα πισινά.
Τι να έκανε η μικρή κατσικούλα; Έτριψε τον πονεμένο κώλο της, έκλαψε, έκλαψε μέχρι που έμεινε μισή από το κλάμα. Είχε αδυνατίσει τόσο από τη στενοχώρια και την αδικία αυτής που αγάπησε. Τότε την πήρε στo σπίτι της η ψηλή γυναίκα να την ταΐσει και να τη ζεστάνει.

Δευτέρα 10 Σεπτεμβρίου 2007

Πίσσα και πούπουλα.

Εδώ και 2 βδομάδες κάνουμε αναδιακόσμηση. Κοινώς γαμιόμαστε.
Μετά μυρίων κόπων, βασάνων, κινδύνων, απογοητεύσεων και επιτυχιών, καταστάλαξα στις κάτωθι σταλαγματιές σοφίας που είμαι πρόθυμη να μοιραστώ και να σας ενσταλλάξω.
  • Δε καθαρίζουμε/σφουγγαρίζουμε/ξεσκονίζουμε το σπίτι μέχρι να τελειώσει όλο το τζέρτζελο. Εκτός κι αν πάσχεις από obsessive compulsive disorder σε σχέση με την καθαριότητα (βλ. Μόνικα στα Φιλαράκια) και δε μπορείς να το αποφύγεις. Δεν έχει νόημα. Αν καθαρίσεις και μετά αποφασίσεις να φτιάξεις κάτι άλλο ξαναγίνεται σύσκατο. Το παίρνεις απόφαση λοιπόν και ζεις σ’ένα βρώμικο σπίτι και δε σπαταλάς ενέργεια σε περιττό καθάρισμα.
  • ΠΡΟΣΟΧΗ!!! Ειδικά αν είσαι ατσούμπαλος και ασυντόνιστος, όπως εγώ. Οι τζαμένιες κορνίζες σπάνε! Που να τις ακουμπήσεις και απότομα στο πάτωμα για ν’ανέβεις στη σκάλα να τις κρεμάσεις. Ξηλώσου μαλάκα ξανά μανά απ’την αρχή και ξανασυναρμολόγα κι από πάνω.
  • ΠΡΟΣΟΧΗΗΗΗ!!!! Στο μέτρημα. Μέτροταινία και κομπιουτεράκι λοιπόν. Όταν κρεμάς κάδρα ΜΕΤΡΑΣ πρώτα το συνολικό μήκος του τοίχου, διαιρείς και συνυπολογίζεις τις διαστάσεις του κάδρου. Πράγμα που γίνεται πιο περίπλοκο αν θες να φτιάξεις ένα τρίτυχο π.χ. ή μια σύνθεση εννέα μικρών καδρακίων σε τετράγωνο σχηματισμό. Αν επιπλέον είσαι ανάπηρο (όπως εγώ) και έχεις μετροταινία διπλής όψεως, ΠΡΟΣΕΧΕ από ποια μεριά της μετροταινίας μετράς. Καλού κακού κάνε μια επιβεβαίωση ότι βγαίνουν σωστά οι διαστάσεις, ξεκινώντας το μέτρημα από όλες τις μεριές του τοίχου ξεχωριστά. Και παίρνε βαθιές ανάσες αν δε βγαίνουν. Μέτρησες λάθος και ναι, θα το ξανακάνεις όλο από την αρχή.
  • Εάν τυχόν χρειάζεσαι μαξιλάρι άλλων διαστάσεων από αυτά που βρίσκεις στα μαγαζιά, προτίμησε ένα με συνθετική γέμιση, αν σκοπεύεις να το μικρύνεις μόνη. Π.χ. αν έχεις ένα ωραίο κάλυμμα μαξιλαριού πολυθρόνας από τη μαμά σου. ΜΗΝ κάνεις σπιτικά πειράματα με πουπουλένια μαξιλάρια. Το είχα ξανακούσει (περί πτητικότητας του πούπουλου) αλλά αν δε το έβλεπα με τα μάτια μου δε θα το πίστευα. Κατ’αρχήν τα πούπουλα μέσα στα μαξιλάρια δεν είναι ολόκληρα όπως τα φαντάζεται ο άσχετος αφελής, αλλά ο κύριος όγκος τους είναι σαν να τα περάσανε από την μηχανή του κιμά. Με συντηρητικές διαδικασίες και προσεκτικές κινήσεις (αφαίρεσα προσεκτικά και με κλειστά παράθυρα λίγο, ελάχιστο πούπουλο που μπήκε κατευθείαν και ταχυδακτυλουργικά σε σακούλα που έκλεισε) κατάφερα να γεμίσει πούπουλα όλο το σαλόνι, ακόμα και πίσω από τον καναπέ, τα ρούχα μου, τα μαλλιά μου, το βρακί μου. Το οποίο σαλόνι αναγκάστηκα να το ξεσκονίσω/ σκουπίσω (μάταια) 3 φορές και να το σφουγγαρίσω, να αφαιρέσω/τινάξω/ξαναεφαρμόσω το κάλυμμα του καναπέ, κ.λ.π. Μια βδομάδα μετά ακόμα βρίσκω απειροελάχιστες ίνες από πούπουλα.
  • Οργάνωσε τη λίστα αγορών σου μέχρι την τελευταία βαρετή και ευκόλως εννοούμενη λεπτομέρεια. Διαφορετικά πηγαινοέρχεσαι να επιστρέψεις τα λάθος πράματα που πήρες και να πάρεις τα σωστά. Κουράγιο! Εμένα μου απόμεινε άλλη μια βόλτα από το ΙΚΕΑ για να γυρίσω μια μαξιλαροθήκη (συντονίσου, όταν ψωνίζεις για μονό κρεβάτι ΔΕΝ παίρνεις 2 μαξιλαροθήκες και ένα σεντόνι) και να πάρω ένα σεντόνι και μια μονή κουβέρτα (ναι, χρειάζεται και κουβέρτα, ενίοτε, ένα μονό κρεβάτι, άσχετα αν ψωνίζεις μεσ’το καλοκαίρι).

Καλού κακού φρόντισε να πάρεις τις ευχές κανενός γουρλή φίλου. Ή, αν πιστεύεις σ’αυτά τα πράματα, κάνε κι ένα ευχέλαιο.

Update ΣουΚου: Γνώρισα τον Σρεκ! Γνώρισα τον Σρεκ! Γνώρισα τον Σρεκ!

Και πρόλαβα και να τον κάνω κοινωνό της μετά βδελυγμίας αποχής μου από το προγαμιαίο σεξ και της βαθιάς ανάγκης μου να δημιουργήσω οικογένεια με τουλάχιστον ένα τέκνο εντός διετίας. Για να δούμε, τσίμπησε;

Τρίτη 4 Σεπτεμβρίου 2007

Λουκούμια καλέ!

Η πρώτη γνωριμία ήταν καταλυτική και προφητική για τη συνέχεια.

Την γνώρισα ένα βράδυ σε μύτινγκ σε μεζεδοπωλείο. Εγώ ήμουν ελαφρώς ζαλισμένη από τις πολλές μπίρες. Εκείνη ήταν η πρώτη φορά που ερχόταν. Η πρώτη μου σκέψη όταν την πρωτοείδα ήταν: «Επ! Ένα ξέκωλο!». Η δεύτερη ήταν: «Αφού μπορεί…». Διότι εγώ δε μπορώ. Με 1,5 μέτρο ύψος δε μπορώ να υποστηρίξω φουστίτσα μακριά ώστε να καλύπτει το βρακί. Να δείξω τι; Το κοντό μου ποδάρι; Άλλο να έχεις πόδι ένα μέτρο όπως εκείνη.

Εκείνη είχε καταφύγει στο διάδρομο των τουαλετών να δείξει το καινούριο της τατού σε μια γνωστή της. Τις πέτυχα στα πράσα λόγω πολλής μπίρας. Επίσης λόγω πολλής μπίρας η αντίδρασή μου ήταν: «Θα σου δείξω το δικό μου αν μου δείξεις το δικό σου.» Πρώτη γνωριμία λοιπόν και έχουμε ήδη δει σημεία του σώματος η μία της άλλης που συνήθως καλύπτονται από ρούχα.

Δεύτερη εντύπωση το φιλί. Λίγο για να παίξουμε, λίγο για να πειράξουμε τον κόσμο. Σοκαρίστηκα.

Τρίτη εντύπωση: με χώρισε η απαισία. Για έναν άντρα. Ντροπή. Μάζεψα τα βρεμένα μου και προχώρησα. Ώσπου χώρισε με τον άντρα και με ήθελε πίσω. Πώς να την εμπιστευτεί όμως πια η πληγωμένη μου καρδιά; Και πώς να παρατήσω το άλλο, όταν το άλλο στεκόταν σπαθί δίπλα μου; Τελικά κατάφερε να με χωρίσει εμφανίζοντας δημοσίως παλιά τρυφερή φωτό μας. Τα πήρε «το άλλο» και με πέταξε σαν την τρίχα απ’το ζυμάρι, μετά από τόσα όνειρα, μετά από τόσες υποσχέσεις, μετά από τόσα σχέδια.

Εν τω μεταξύ το μπισκοτάκι μου συνέχιζε να με διεκδικεί σταθερά και δυναμικά. Γύρισα.

Και τώρα τι; Ισχυρίζεται ότι θα με αποκαταστήσει. Μάλιστα όταν έτυχε για διακοπές στην επαρχιακή πόλη που είναι το πατρικό της μάνας μου, εκδήλωσε πρόθεση να τσεκάρει την προίκα μου. Να την πιστέψω;