Δευτέρα 21 Μαΐου 2007

Θραύσματα.

Είμαι μια κουτσαύλα. Περπατάω και πονάω. Είχα ντυθει-φτιαχτεί-λουστραριστεί το Παρασκευόβραδο για να γοητεύσω 2 άντρες. Τελικά ο ένας ήταν πτώμα. Και στο δρόμο για να δω τον άλλον, ξέχασα το δώρο της ψηλής στο πορτμπαγκάζ και σαβουρντίστηκα με το εφτάποντο όπως έτρεχα να το πάρω. Σαβουρντίστηκα άσχημα. Σχεδόν έκοψα την κίνηση στη Γλυκερίας, μιας και σταματάγανε να με ρωτήσουν αν είμαι καλά. Ή για να πάρουνε μάτι, μιας και όταν έπεσα φόραγα φόρεμα. Μπορεί να ξαναφάνηκε το βρακί μου. Πάλι. Μήπως να σταματήσω να φοράω ρούχα από τη μέση και κάτω; Ποιος ο λόγος; Για να κρύβουν το βρακί μου;

Καλά να πάθω. Είχα πολύ άσχημα σχέδια. Να φέρω έναν πρώην κι έναν που θέλω να του τη σπάσω στον ίδιο χώρο για να ζηλέψει ο δεύτερος. Στο τέλος ούτε ο πρώην ήρθε, ούτε εγώ είδα τον άλλον. Στα χάλια που ήμουν έφυγα νωρίς.

Απολογισμός της εβδομάδας. Έχω σταματήσει να μιλάω σ’ έναν άντρα και έχει σταματήσει να μου μιλάει ένας άλλος. Καλά πάμε. Στο τέλος θα καταλήξω σαν την Λ. Θα σταματάνε να μου μιλάνε και δε θα μαθαίνω και το γιατί. Η Λ. είναι κάποια που δε το σηκώνει το ποτό. Παρ’ όλ’ αυτά του δίνει και καταλαβαίνει. Με διάφορα κωμικοτραγικά αποτελέσματα. Όπως μια φορά που είχε βγει με άντρα. Και ήπιε. Ο τύπος δε της ξαναμίλησε και ουδέποτε της είπε το γιατί. Και δε θα το μάθει ποτέ αυτό το ρημάδι το «γιατί» γιατί δε θυμάται ΤΙΠΟΤΑ από τη βραδιά.

Όσο μπαίνει η άνοιξη, τόσο πιο φαρμακομύτα γίνομαι. Είναι φυσιολογικό αυτό; Οι άνθρωποι υποτίθεται αποκτούν καλύτερη διάθεση όταν φτιάχνει ο καιρός. Εγώ αποκτώ πιο θανατηφόρες/ κακιασμένες ατάκες. Τουλάχιστον οι φίλες μου μ’αγαπάνε κι έτσι. Οι άντρες πάλι έχουν αρχίσει και σκιάζουνται. Ειδικά όταν έχουν λερωμένη τη φωλιά τους. Όπως αυτός που την έπεσε στη Θεοπούλα. Και μετά στην ψηλή. Και μετά σ’εμένα, την κοντή. Και τον έκραξα. «Ρε μαλάκα, μετά θα πάρει σειρά η τέταρτη της παρέας;». Σκωτσέζικα ντους. Μια τον φλερτάρω και μια τον κράζω. Μια τον φλερτάρω και μια τον απωθώ. Νομίζω ότι έχει αρχίσει να τρέχει και θ’αργήσει να σταματήσει. Ε, να μην παίξω κι εγώ λίγο; Σαν κοπέλα κι εγώ…

Πρέπει να μάθω να φτιάχνω και άλλα φαγητά. Έχω αρχίσει και εξαντλώ το ρεπερτόριο μου τις Κυριακές. Καθώς όμως είμαι και μια ανοικοκύρευτη τεμπέλα που βαριέται, πρέπει να βρώ εύκολες συνταγές.

Να θυμηθώ να σταματήσω στο αστυνομικό τμήμα. Και να θυμηθώ να το κάνω ωραία ντυμένη και φτιαγμένη. Έχω σταμπάρει ένα γλυκόφατσο μπατσάκι όταν χρειάστηκα μια επικύρωση. Αλλά ήμανε κουρασμένη και τσαντήλα για να κάνω γλυκά μάτια. Να επανορθώσω. Μόνο να το πετύχω.

Έντιτ: Χρόνια πολλα σε Κώστηδες/ Ντινες, Ελένες.
Και ΕΙΜΑΙ μια κιουρία. Δείτε πόσο ευγενής είμαι : http://triantara.blogspot.com/
(επειδή είμαι ΚΑΙ άχρηστη δε ξέρω να βάζω λινκ)

22 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Ρε μαλάκα, μετά θα πάρει σειρά η τέταρτη της παρέας;

Εννοείται.

Κολοκύθι είπε...

Το μπατσακι το λένε Γιαννη και είναι από τη Λάρισα και είναι 24. Για παραπάνω πληροφορίες σε παραπέμπω στον τραπεζικό μου λογαριασμό.

angeliki marinou είπε...

Καλή επιτυχία. Χρυσά παιδιά οι μπάτσοι. Για οικογένεια. Φοράνε κι εκείνη τη στολή...

nanakos είπε...

Όταν πας στο αστυνομικό τμήμα, θα σου πρότεινα να φοράς φλατ παπούτσι και παντελόνι! Για καλό και για κακό!

kabamaru είπε...

paralirite kuria mou?

Tanila είπε...

Παραληρώ εντελώς.
Γιατί νανάκο; Για καμάκι θα πάω, όχι για δουλειά.
ΔΕ ΘΕΛΩ ΠΑΙΔΙΑ, μαρή παλάβρα.
Κολοκύθα, μπορώ και μόνη μου, δε σε έχω ανάγκη.
Αστερία, εμένα μου απάντησε "δεν είναι αυτό που νομίζεις".

Ανώνυμος είπε...

λοιπόν να τα πάρουμε από την αρχή...
νομίζω ότι το σκωτσέζικο ντουζ του έκανε καλό. γλιτώσαμε όλες μια και καλή από την παρέα του...
οι αστυνομικοί είναι τα καλύτερα παιδιά, ρώρα κι εμένα κάτι παραπάνω ξέρωωωωω....
αλλά μωρή κοντή, όταν σου προξένευα εγώ τον χοντρό δεν τον ήθελες γιατι είναι μπάτσος, τωρα κοιτάς το πιπίνι, μη σου πω τπτ για την ηλικία σου????
τέλος, γιατί να αλλάξεις μενού τις κυριακές??? αφού έτσι κι αλλιώς εγω μαγειρέυω..... μη μου βάζεις δύσκολα!!!!!

Ανώνυμος είπε...

"Είχα πολύ άσχημα σχέδια. Να φέρω έναν πρώην κι έναν που θέλω να του τη σπάσω στον ίδιο χώρο για να ζηλέψει ο δεύτερος".

Θα κάνω και τις κορδέλες μου εγώ, έτσι Γιαγκούκο;

sikia είπε...

Τελικά τι ήταν το δώρο της ψηλής?

Ανώνυμος είπε...

Ψηλή, τον χοντρό δε τον ήθελα γιατί α) δε με ελκύει ερωτικά, β) κάνει τον τσάμπα μάγκα.
Μα, φυσικά στρατηγούκο μου. Γυρίιισατε;
Το δώρο ήταν άρωμα.

Ανώνυμος είπε...

Άλλο ένα υστερικό μπάζο σε κατάσταση κρίσης.

Ψώφα.

Ανώνυμος είπε...

Eγω τουλάχιστον ξέρω ορθογραφία και ψοφάω ήσυχη.

Ανώνυμος είπε...

Aμόρφωτε κουραμπιέ

Ανώνυμος είπε...

Άστους να λένε, ζηλεύουν την ξινίλα της τανίλα

Ανώνυμος είπε...

Aσ'τους να λένε αστερια.
Η αλήθεια είναι ότι ψοφάω για λίγο αίμα στην αρένα.

Ανώνυμος είπε...

Οκευ διόρθωση:

Ψοφα ΛΟΙΠΟΝ!
Ελπίζω τώρα που το έγραψα ορθογραφημένα να πας να πεθάνεις κάπου ήσυχα , αντί να σαπίζεις στα μπλογκς.

Κολοκύθι είπε...

Aνωνυμε ασε κατω τη τανιλα τον στραβοχυμενο ασβο γιατι θα σε τσοπαλιασω.

tink είπε...

μυρίστηκα αίμα και ήρθα να πεταχτώ σαν το... αλλά τελικά δεν έχει και πολύ αίμα και θα αποχωρήσω.

Είδα και το λεξοτανίλα και λέω, δεν μπορεί, κάπου θα τα μοιράζουν αυτά, "περάααααστε κύριοι εδώ τα καλάααα λεξοτανίλ-ια"... αλλά τζίφος...

ερώτηση κρίσεως (και παρακρούσεως μη σου πω): υπάρχει γλυκόφατσο μπατσάκι ον δε φεις οφ δις ερθ;;;; πρωτάκουστο...

cheers

Ανώνυμος είπε...

"Aμόρφωτε κουραμπιέ "

ή μήπως χοντρή τουλούμπα;

Ανώνυμος είπε...

ΣΙΜΦΟΝΟ ΜΑΙ ΤΩΝ ΑΝΟΝΕΙΜΩ.
ΨΩΦΑ ΜΟΡΥ ΠΑΛΙΩΠΑΤΣΑΒΟΥΡΑ.

ΚΣΕΝΙΧΤΟΙΣ

Tanila είπε...

ΕΣΥ γιατί σαπίζεις στα μπλογκς ανώνυμε;
Ε, αμα έχει μπείμπι φέις, μαρή πως το λες; Ουρακοτάγκο;
Αμόρφωτε ανορθόγραφε Ξενύχτη, δε γαμιέσαι ν'ασπρίσεις; Γιατί τόσα νεύρα; Δε του κουνιόσουνα καλά του γαμιά σου όταν σε γαμούσε και σε παράτησε;

triantara είπε...

ΜΠΟΥΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ!

καλησπέρες ωρέ! τώρα βρήκα χρόνο και μπήκα και ξαναχέστηκα στο γέλιο :)

(reminder to self: να παίρνω ένα ιμόντιουμ ακούτ προτού διαβάσω την τανίλα) :D